Ομολογώ πως έχω ακούσει δεκάδες γελοίες δικαιολογίες από παίκτες στα 35 χρόνια που ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία, αλλά ωστόσο τη φορά αυτή μένω με το στόμα ανοιχτό! Τι σκέφτηκε ο μπαγάσας να πει; Πως ξέχασε τα γενέθλιά του η ομάδα και σκέφτεται να φύγει! Αν δεν ήταν για γέλια, θα ήταν για κλάματα.

Πίσω φυσικά από το όλο θέμα υπάρχει το σατανικό μυαλό του ανθρώπου που ο Τουρέ υπακούει τυφλά: του Ντμίτρι Σέλουκ! Στην Αγγλία που δεν ξέρουν τι εστί Σέλουκ έψαχναν όλη μέρα από την Τρίτη να ανακαλύψουν έστω ένα τηλέφωνό του. Μερικοί σοβαροί αναλυτές δεν το πήραν στην αρχή είδηση, νομίζοντας πως είναι κάτι που μόνο κουτσομπολίστικο έντυπο θα ενδιέφερε. Ξάφνου αντιλήφθηκαν πως το εννούσε και να δηλώσεις στο SKY SPORTS, να κάτι δηλώσεις στο Talk Radio, έγινε πρωτοσέλιδο σε όλον τον σοβαρό Τύπο στις αθλητικές σελίδες. Ο Σέλουκ από εκεί που στην Αγγλία τον ήξεραν λίγοι άνθρωποι έγινε θέμα της ημέρας! Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν;

Οταν έπαιρναν τον Ιβοριανό στο «Etihad», κανείς πιθανότατα δεν πρόλαβε να τους πει πως ουσιαστικά ο Τουρέ είναι υποχείριο του μάνατζέρ του. Tον πήρε από τα αζήτητα της Ουκρανίας και τον έφερε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2005, τότε που ο Σέλουκ έλεγε ξεκάθαρα πως φέρνει διαμάντι! Θυμάστε, υποθέτω, το πρωτοσέλιδο της «SportDay» τον Ιούνιο του 2005 που ανέφερε πως ο Ολυμπιακός έπαιρνε τον νέο Βιεϊρά. Ακούστηκε υπερβολικό, ωστόσο ο Τουρέ δικαίωσε με φοβερές εμφανίσεις τον Σέλουκ και τον Ολυμπιακό που είχε επενδύσει επάνω του. Αφού διακρίθηκε στο Κόπα Αφρικα τον Γενάρη, η κλήση του στην εθνική της Ακτής Ελεφαντοστού στο Μουντιάλ τον έκανε πραγματικά περιζήτητο.

Τότε ο Σέλουκ εκβίασε τον Ολυμπιακό. Για να πάρει τον Γιάγια και να φύγουν χρησιμοποίησε κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Η μετακίνησή του στη Μονακό ήταν κάτι καλό για τον παίκτη, αλλά όχι και για τη διοίκηση των «ερυθρολεύκων» που αναγκάστηκε να συνυπογράψει με βαριά καρδιά. Αν έμενε άλλη μία χρονιά στην Ελλάδα ο Τουρέ, ίσως να κόστιζε πιο πολλά χρήματα. Κανείς δεν ξέρει. Μία ακόμη καλή παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ θα ανέβαζε την τιμή, από την άλλη ποιος εγγυάται πως θα ερχόταν μία καλή προσφορά και το 2007; Οχι λοιπόν, το πρόβλημα εντοπιζόταν στο πώς ουσιαστικά εγκλωβίστηκαν από τη γκαγκστερική μέθοδο του Σέλουκ, ο οποίος δεν σεβάστηκε ούτε συμβόλαια ούτε τίποτα προκειμένου να αποκομίσει άμεσο κέρδος από τον πελάτη του.
Τέλος πάντων, όταν πια ο Σέλουκ τον πήγε στη Μονακό, του άνοιξε την πόρτα για τη μεγάλη καριέρα. Ο Τουρέ βρέθηκε στην Ισπανία και φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και το μόνο βέβαιο είναι πως από τον Ολυμπιακό (ή οποιαδήποτε ελληνική ομάδα) δεν θα ερχόταν εύκολα να τον αγοράσει η Μπάρτσα, οπότε σωστά για το παιδί έγινε η όλη φασαρία. Είναι όμως πρέπον μία ομάδα να εξαναγκάζεται να δώσει παραπάνω χρήματα από τα συμφωνηθέντα σε έναν ποδοσφαιριστή ή να υποχρεώνεται να τον πουλήσει αν ο ατζέντης του δεν είναι ικανοποιημένος από την αμοιβή που του αντιστοιχεί; Αυτό πάει να κάνει τώρα ξανά ο Σέλουκ και βάζει το μαχαίρι στον λαιμό στην πρωταθλήτρια Αγγλίας, με αφορμή τη σαχλαμάρα της τούρτας. Πρέπει να κάτσει και να κάνει σοβαρές συζητήσεις με τον Σέλουκ για το αν... ταράχτηκε ο ψυχισμός του Γιάγια.

Μόλις φυσικά μπει πάνω στο τραπέζι το σωστό ποσό με τα πάμπολλα μηδενικά η παρεξήγηση θα λυθεί, ο Σέλουκ θα μετράει τα κέρδη του, ο Τουρέ τον τραπεζικό λογαριασμό του και η Σίτι θα έχει υποκύψει στο μοντέρνο παιχνίδι τού δούναι και λαβείν που χαρακτηρίζει την εποχή της πλήρους απληστίας και στο ποδόσφαιρο! Αν δεν τα βρουν πάλι, δεν υπάρχει πρόβλημα αφού ο Σέλουκ θα φέρει κάποια πρόταση, η Σίτι θα μοσχοπουλήσει και ο Γιάγια και πάλι θα μείνει ικανοποιημένος!

Μόνο που αυτό το παιχνιδάκι των εκβιασμών του (κάθε) Σέλουκ στις εποχές που βιώνουμε καταντά λιγάκι εκνευριστικό. Είναι πιο τίμιο να κάνεις μια γενναία κουβέντα και να πεις πως θέλω πιο πολλά χρήματα. Γιατί είμαι ο Τουρέ που άφησε την Μπαρτσελόνα και ήρθε στο Μάντσεστερ, σε μία ομάδα που είχε από το 1977 να πάρει κάποιον τίτλο και επειδή είμαι ο πιο χρήσιμος παίκτης, βοήθησα να πάρει δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο σε μία τετραετία και πρέπει να το εξαργυρώσω! Πιο σωστό είναι και πιο αντρίκειο αυτό. Γιατί αυτά τα περί τούρτας και σεβασμού και όλα τα σχετικά, συγγνώμη αλλά είναι δικαιολογίες επιπέδου νηπιαγωγείου. Αλλά ο Σέλουκ ποτέ δεν νοιάστηκε για τη γνώμη των τρίτων. Οπότε καλά ξεμπερδέματα στους Αραβες!

Πηγή: SportDay