Αφενός επειδή η ΑΕΚ είναι μια ολοκαίνουργια ομάδα, που δημιουργείται από λευκό χαρτί και βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο της προετοιμασίας και αφετέρου επειδή το ζήτημα «η ΑΕΚ θα παίζει στη Β' Εθνική» είναι ειδικής φύσεως. Οι προπονητές των μεγάλων συλλόγων συνηθίζουν να βάζουν ψηλά στα κριτήρια επιλογής των ποδοσφαιριστών τους το «να έχει δυνατή πλάτη, για να μην τον πλακώσει το βάρος της φανέλας» κριτήριο. Στην περίπτωση της ΑΕΚ ο κίνδυνος αυτός είναι μεγεθυμένος αυτή την εποχή, όπως πολύ καλά συνειδητοποιήσαμε κατά τη διάρκεια της περσινή σεζόν. Διότι στο βάρος της φανέλας προστίθεται και το βάρος της πίεσης που ασκεί ένας κόσμος που θέλει να δει την ΑΕΚ να επιστρέφει σε χρόνο dt στη Super League. Εδώ δεν πρόκειται για προσδοκία πρωταθλητισμού, αλλά για την απαίτηση του αυτονόητου, αυτού που δεν χωρά ο νους ότι θα γίνει αλλιώς, δηλαδή της άμεσης επιστροφής της ΑΕΚ στην πρώτη κατηγορία. Η νίκη είναι το αυτονόητο και το οτιδήποτε άλλο δεν είναι ανεκτό και φτάνει να προκαλεί έως και πανικό.

 

ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ φιλικά γίνεται σαφές ότι το ρόστερ είναι σε γενικές γραμμές επαρκές για να κάνει τη δουλειά του πρωταθλητισμού. Το ίδιο θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί και για την ποιότητα της δουλειάς του προπονητή, όπως αυτή αποτυπώνεται στην εικόνα της ΑΕΚ, τον τρόπο και την ταχύτητα της ανάπτυξής της. Ολα αυτά είναι πολύ σημαντικά, αν και είναι πιθανόν να μην αποδειχθούν αρκετά στην περίπτωση που της ΑΕΚ δεν της πάνε τα αποτελέσματα όσο ευνοϊκά ελπίζει, δηλαδή στην περίπτωση που της στραβώσουν τα αποτελέσματα. Αν έχασε την ψυχραιμία της τον καιρό που ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα της Γ' Εθνικής, φανταστείτε τι μπορεί να της συμβεί σε ένα περιβάλλον πιο ανταγωνιστικό, σε ένα πρωτάθλημα που θα κυκλοφορούν και βαρύτερες φανέλες από αυτές που είδε απέναντί της τον καιρό της Γ' Εθνικής.

 

ΟΛΗ η έκβαση της προσπάθειας, ακριβώς επειδή ορίζεται πρωτίστως από το αποτέλεσμα, δηλαδή από την άνοδο, θα κριθεί από την προσωπικότητα. Αν έχει βάλει στα αποδυτήριά της αρκετά μεγάλα «εγώ» και ποδοσφαιριστές με υψηλή αυτοπεποίθηση και καθαρό κεφάλι που πηγάζει από την εμπειρία στις δοκιμασίες, όλα καλά. Δεν θα δυσκολευτεί να ανέβει, διότι έχει αρκετή ποιότητα και κάνει καλή δουλειά. Στην πρώτη ανάγνωση όμως, δηλαδή αν κοιτάξει κανείς τα βιογραφικά των παικτών που κυκλοφορούν στο ρόστερ της, οδηγείται στο συμπέρασμα ότι της ΑΕΚ, για να το σιγουρέψει, θα της χρειαζόταν ένας έμπειρος και ψημένος «30άρης» γκολτσής κι ενδεχομένως ακόμη ένας τέτοιος για το κέντρο της άμυνας ή τη μεσαία γραμμή.

 

ΑΝ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ νιώθει ασφάλεια με αυτούς που έχει, η ΑΕΚ δεν έχει λόγο για επιπλέον ενίσχυση, δεδομένου ότι του εμπιστεύθηκε το φετινό πολύ απαιτητικό εγχείρημα, να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό με τη δημιουργία της βάσης της ομάδας της επόμενης σεζόν. Αν όμως εκείνος δεν αισθάνεται ασφαλής, η ΑΕΚ θα πρέπει να του βάλει στα αποδυτήρια λίγη παραπάνω εμπειρία. Της «αχρείαστη να 'ναι» κατηγορίας, δηλαδή μια ή δύο «περιπτώσεις Γεωργέα», που θα την ψήνουν ότι θα τη βοηθήσουν να πετύχει τον στόχο δίχως να έχουν μεγαλύτερες ή διαφορετικές φιλοδοξίες από αυτή, δίχως να τους «χαλάει» αν μένουν στον πάγκο ή αποσύρονται νωρίς από τα «καθαρισμένα» ματς για να κάνουν χώρο στα νέα παιδιά που πρέπει να «βγουν».

Πηγή: sportday.gr