Οι αποχωρήσεις των Αβραάμ, Σαβιόλα και Χολέμπας φέρουν μια... υπογραφή στον Ολυμπιακό! Αυτή του Μίτσελ. Ανεξάρτητα από το άν έχει δίκιο ή άδικο ο Ισπανός κόουτς, πρέπει να του αναγνωρίσουμε τη φετινή... κατάκτησή του. Να έχει δηλαδή σημαντικό λόγο και μερίδιο όχι μόνο στη σύνθεση του «ερυθρόλευκου» ρόστερ, αλλά και στον τρόπο που λειτουργεί η ομάδα.

Σύμφωνα με την πιάτσα των ατζέντηδων ο Μίτσελ είχε ζητήσει στον αρχικό καλοκαιρινό προγραμματισμό να φύγουν τόσο ο Χολέμπας όσο και ο Σαβιόλα. Αυτό βέβαια κατέστη δυνατό τις τελευταίες ημέρες του μεταγραφικού παζαριού, με το συγκεκριμένο τάιμινγκ όσο να 'ναι να δημιουργεί... εντυπώσεις.

Στην ουσία ο Αργεντινός σταρ ήταν... ρηχά νερά (με εξαίρεση κάποιες εκλάμψεις), αποδείχτηκε πολύ κατώτερος των προσδοκιών που δημιούργησε το όνομα και το βιογραφικό του. Δεν είναι τυχαίο πως την περασμένη σεζόν, όταν τραυματίστηκε ο Μήτρογλου, ο Μίτσελ εμπιστεύτηκε και ανέδειξε τον Ολαϊταν, ενώ αυτό το καλοκαίρι ζήτησε να αποκτηθούν και οι Μπενίτες και Πουλίδο, ενώ προώθησε τον Διαμαντάκο σε βάρος του «κούνελου».

Οσον αφορά στον Χολέμπας, ο Μίτσελ είχε θέμα μαζί του... εξωαγωνιστικό, λόγω του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του (περίπτωση Τζιμπούρ, Αμπντούν). Και δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος προπονητής στον κόσμο που τα παίρνει στο... κρανίο με έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή του και στο τέλος τον οδηγεί στην έξοδο. Ο Ισπανός αυτό το καλοκαίρι αποφάσισε να βάλει ένα ακόμη «στοίχημα», τον Μαζουάκου, ενώ απο τον Ιούλιο είχε υποδείξει στη διοίκηση ως «αντι-Χολέμπας» από την εσωτερική αγορά τον Γιαννούλη του Ατρόμητου (δεν ήθελε και τον Μπονγκ). Τόσο απλά...

Η περίπτωση Παπαδόπουλου ήταν διαφορετική αφού ο Μίτσελ δεν ζήτησε ποτέ να φύγει. Ηξερε πως για τον Μαρινάκη και μεγάλη μερίδα των οπαδών ήταν ο «κάπτεν». Φρόντισε, όμως, να στείλει το «μήνυμα» στον Αβραάμ πως παρά την πώληση Μανωλά δεν θα ήταν βασικός στα πλάνα του.

Στο ματς με τη Νίκη Βόλου ο άσος έφτασε στο... αμήν, μετά τη λήξη πήγε στη σουίτα του Μαρινάκη και του ζήτησε να τον αφήσει να φύγει, ενώ έδωσε εντολή στον ατζέντη του να του βρει άμεσα (και όχι για τον Δεκέμβριο) ομάδα! Ακόμη και οι πιο έμπειροι παίκτες ορισμένες φορές είναι σαν τα μικρά παιδιά, τους πιάνει το παράπονο όταν νομίζουν πως ο... δάσκαλος τους αδικεί. Για τον Αβραάμ ο Μίτσελ είναι ο... ηθικός αυτουργός που έχασε το Μουντιάλ κι αυτό δεν πρόκειται να του το συγχωρέσει...

Ο Μαρινάκης δεν μπορούσε να κρατήσει με το ζόρι τον Αβραάμ. Ούτε φυσικά ήθελε να τον «επιβάλει» στον Μίτσελ. Αλλωστε ένας σύγχρονος μάνατζερ στο ποδόσφαιρο δεν πρέπει να μπερδεύει τα συναισθήματά του με τη διαχείριση της ομάδας, ούτε να αποφασίζει αφουγκραζόμενος τι κάνει περισσότερο γκελ στους οπαδούς. Από την άλλη ο Ισπανός τεχνικός γνωρίζει πολύ καλά τι μπορεί να του κοστίσουν μελλοντικά όλα αυτά. Δεν τον ενδιαφέρουν οι ενδεχόμενες συνέπειες, είτε γιατί έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στο πλάνο του είτε γιατί έτσι είναι το στυλ του. Ο Μίτσελ ζει το σήμερα...

Οι περισσότερες από τις αποφάσεις του Μίτσελ, σε ό,τι έχει να κάνει με τον σχεδιασμό του φετινού Ολυμπιακού, για μένα είναι δικαιολογημένες. Ή τουλάχιστον έχουν ποδοσφαιρική λογική και εξήγηση. Ακόμη και ο αποκλεισμός του Ντοσεβί από τη λίστα του Τσάμπιονς Λιγκ, όταν με δική του εισήγηση ήρθε ο Ντουρμάζ. Ενας πιο ποιοτικός, πιο εκρηκτικός και πολύ καλύτερος στο ένας εναντίον ενός ακραίος από τον Γαλλοκονγκολέζο. Εκεί που έπρεπε να επιμείνει ο κόουτς του Ολυμπιακού ήταν στο να αποκτηθεί ένας ακόμη στόπερ, πιο κοντά στα χαρακτηριστικά του Μανωλά. Γιατί όσο κι αν πιστεύει πως ο Μποτία θα εξελιχθεί σε... νέο Ρομπέρτο, θα πρέπει να ξέρει πως ακόμη και στην μπάλα κάθε σεζόν δεν είναι του... Αϊ-Γιαννιού.

Πηγή: Goal

Μίτσελ Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός