Τι πάει να πει «μα ο Κώστας δεν έχει ομάδα;» Υπήρχε περίπτωση να έπαιζε χειρότερα από όσο ο Μήτρογλου, ο Σαμαράς ή ο Σαλπιγγίδης στο χθεσινό ματς; Άσε που η «προσφορά» του θα ήταν τεράστια. Σήμερα ουδείς θα συζητούσε για τα (ουκ ολίγα) λάθη του Ιταλού προπονητή στο ντεμπούτο του στον πάγκο της Ελλάδας. Ολοι θα έλεγαν με ένα στόμα: «Ο Κατσουράνης έφταιγε για την ήττα». Και θα ζούσαμε εμείς καλά κι ο Ρανιέρι καλύτερα!

Κακό πράγμα να ξεμένεις από… «βαρβάρους», ακόμη χειρότερο να αναζητάς ποδοσφαιριστές-ηγέτες. Όταν η Εθνική δεν έπαιζε καλά, επί Σάντος ή και επί Ρεχάγκελ ακόμη, η «ανάγνωση» από τους παντογνώστες Έλληνες «καναπεδάτους» ήταν έτοιμη. «Που να πας με τον «κλικαδόρο» Κατσουράνη που περπατάει και τον Καραγκούνη που καθυστερεί την ανάπτυξη του παιχνιδιού με την γκρίνια και τα πεσίματά του;»… Λες κι έβγαλε πολλούς ποδοσφαιριστές αξίας σαν κι αυτούς το μίζερο ποδόσφαιρο τούτης της χώρας.

Ακόμη κι όταν ο Φερνάντο Σάντος «εμμονικά» (και λανθασμένα) επέμενε να χρησιμοποιεί τον «Κατσούρ» όταν δεν ήταν στα καλά του, τέτοιου είδους «Ρανιερισμούς» (σε έκταση) δεν έπραττε όπως ο αγαπητός Κλαούντιο στο πρώτο του βράδυ στον ελληνικό πάγκο. Εντάξει, είπαμε (όχι εμείς, ο Σαρρής, το είπε) ότι η Εθνική του «παραδόθηκε εν λευκώ». Αλλά ότι στο ντεμπούτο του θα «παρέδιδε» και το… πνεύμα που την έφερε μια ανάσα από τους «8» του Μουντιάλ δύσκολα το φανταζόσουν…

Δεν είναι η ήττα από τη Ρουμανία το μέγιστο κακό. Ούτε το «σπάσιμο» του αήττητου εντός έδρας σερί 6 χρόνων της ομάδας σε προκριματικά Euro. Αυτό που φέρνει «σφίξιμο» στο στομάχι είναι η εικόνα. Με το απόλυτο μαύρο φόντο της «κηδείας». Πριν από 70 μέρες, στη Βραζιλία, τους έβλεπες να παλεύουν σα λιοντάρια. Και χθες έμοιαζε να μην κουβαλάει η ομάδα αίμα στις φλέβες της. Ηταν και το ξενέρωμα του άδειου γηπέδου, της έλειψε πάρα πολύ και ο Γιάννης Μανιάτης, αυτός που θα μπορούσε να της μεταδώσει το πάθος του «Κάρα». Όλα του γάμου δύσκολα…

Και ο κόουτς; Σα να βιάστηκε, να έτρεξε για να δημιουργήσει κάτι «καινούργιο» ώστε να το καρπωθεί. Γιατί; Δεν υπάρχει λόγος για τέτοιους πειραματισμούς όταν παραλαμβάνεις κάτι επιτυχημένο. Ούτε σε προσβάλλει να συνεχίσεις πάνω στην ορθή ρότα…

Γιατί έπρεπε να ξεκινήσουν στην 11αδα οι ανέτοιμοι και δίχως ρυθμό αγώνων Μήτρογλου και Σαμαράς; Γιατί έπρεπε να μείνει ο «άφαντος» Κώστας 94 λεπτά στο χορτάρι; Από πού και ως που ο άπειρος Διαμαντάκος στα… αριστερά της επίθεσης; Για να παίξει στην Εθνική ο (πιο φορμαρισμένος Ελληνας φορ) Κλάους Αθανασιάδης πρέπει να πάρει μεταγραφή στη… Ρόμα; Με ποια λογική βγήκε ο Σάμαρης και έμεινε ο Ταχτσίδης; Πως γίνεται να μην βρίσκεται στην βασική 11αδα ο Κονέ;

Πάμε παρακάτω: Η (μετριότατη) Ρουμανία -την οποία η Εθνική του Σάντος είχε «καταπιεί» στα μπαράζ- ήρθε στην Αθήνα και δέχθηκε μόλις μία (!) φάση (το δοκάρι του Τοροσίδη) σε όλο το ματς. Αν και έπαιζε με 10 παίκτες από το 53ο λεπτό. Τι έκανε ο Ρανιέρι για να σπάσει το τείχος των Ρουμάνων; Με «γιόμες» δεν ανοίγει ποτέ τίποτα. Πως ενέπνευσε την ομάδα του η οποία θύμιζε περιφερόμενο «ζόμπι»; Γιατί οι Ρουμάνοι ξεχείλιζαν πάθος ενώ οι Έλληνες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έδειχναν πνευματικά «μακριά» απ΄το παιχνίδι;

Για να μην παρεξηγηθώ: δεν ισχυρίζομαι ότι ο Ρανιέρι είναι κακός προπονητής (η καριέρα του άλλωστε είναι σπουδαία) ούτε πως η ομάδα δεν θα προκριθεί από έναν όμιλο στον οποίο πρέπει να προσπαθήσει σφόδρα για να αποτύχει. Κριτική για τα αυτονόητα κάνουμε, αυτά που είδαμε όλοι μέσα από το «μαύρο κουτί» της Εθνικής σε μια πρεμιέρα που πόνεσε πολύ. Θυμίζω ότι ο πήχης της ομάδας έχει ΑΝΕΒΕΙ ΨΗΛΑ. Κι έτσι κρίνεται. Όχι με τσαρούχια και φουστανέλες.

Ολοι θέλουμε να πετύχει ο Ιταλός, όπως πέτυχαν ο Ρεχάγκελ και ο Σάντος οι οποίοι επίσης δεν είχαν νικήσει στην πρεμιέρα τους. Όμως (κι επειδή οι «συμπτώσεις» δεν χτίζουν επιτυχίες) όταν οι κακοτεχνίες ξεπερνούν τη λογική οφείλεις να μην κλείνεις τα μάτια. Στο κάτω κάτω, χθες δεν ηττήθηκε η «Ρανιεριάδα» αλλά η Εθνική Ελλάδος η οποία στις αρχές του καλοκαιριού έκανε πολύ κόσμο στον πλανήτη Μουντιάλ να μιλάει για τα στολίδια της. Διάολε, από τότε δεν έχουν περάσει παρά λίγα φεγγάρια…

ΥΓ: Και η Εθνική μπάσκετ έχασε και αποκλείστηκε από την «8άδα» στο Παγκόσμιο όμως ουδεμία σχέση έχει με την «Τρινκεριάδα». Η ομάδα του Φώτη Κατσικάρη έχει μέλλον γιατί σε τούτο το τουρνουά έδειξε πως οικοδομεί σε καλό και γόνιμο έδαφος.

Πηγή: coppa.gr