Και προσωπικότητα να είναι κάποιος, πέρα από την όποια αξία του σαν ποδοσφαιριστής, βοηθάει περισσότερο την ομάδα του, αν αναγνωρίζει στην πράξη τον συμπαίκτη του με το περιβραχιόνιο. Με την προϋπόθεση ότι ο κάπταιν χαρακτηρίζεται πράγματι από αρχηγικά προσόντα. Η κουβέντα είναι με αφορμή την κόντρα Αβράαμ Παπαδόπουλου και Μίτσελ.

Κατ΄ αρχήν. Ο σοβαρός, ο έξυπνος προπονητής χρειάζεται τις υπηρεσίες και τη συνεργασία του αρχηγού. Θέλω να πω ότι ο αρχηγός δεν έχει τον τίτλο μονάχα για γραφειοκρατικούς λόγους, να υπογράφει το Φύλλο Αγώνα. Κουβαλάει μια "εξουσία" την οποία κάνει χρήση και στους συμπαίκτες του, αλλά και στον διαιτητή.

Ο Αβράαμ είπε, αφού έφυγε από τον Ολυμπιακό, ότι ο Ισπανός προπονητής δεν του ξηγιότανε σωστά. Δεν είναι αρχηγική κουβέντα αυτή. Μίλησε προσωπικά ο παίκτης, άρα η κουβέντα του χάνει τη σημασία της. Το σωστό θα ήταν να πει ότι ο Μίτσελ αντιπαθούσε κάποιους παίκτες, δεν τους πήγαινε κι ένας απ΄ αυτούς ήμουν εγώ.

Έτσι που λες. Η διατύπωση, ο τρόπος που φτιάχνεις με τις λέξεις τις φράσεις σου είναι που παίρνεις του αλλουνού το σκαλπ. Που τον εκθέτεις όπως επιδιώκεις.

Τι σχολίασε ο Μίτσελ; Μια απάντηση που έδειξε ευφυία και ανωτερότητα. Ότι ο Αβραάμ δεν έχει δίκαιο να παραπονιέται διότι ήταν ο τέταρτος σε συμμετοχές παίκτης της ομάδας. Ότι ένας αρχηγός είναι τέτοιος και μέσα και έξω από το γήπεδο. Και, τέλος, τον ευχαριστώ για τη συνεργασία μας και του εύχομαι καλή τύχη.

Διαφορά κουλτούρας. Σημειώσατε "Μίτσελ".

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, αλλά πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Ποιος είναι; Σου αποκαλύπτει ο   apodytiriakias  

Μίτσελ Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός