Ο σταρ καταλαβαίνει ότι τους κρατάει και αποφασίζει να το εκμεταλλευτεί. Η ομάδα διαρρέει ότι είναι έτοιμη να δώσει ένα χρυσό συμβόλαιο για να μείνει ο παίκτης μια ζωή. Ο παίκτης με τον μάνατζέρ του μαθαίνουν ότι το συμβόλαιο πράγματι θα είναι χρυσό με ορισμένες όμως προϋποθέσεις. Να παίζει δηλαδή ο παίκτης σε όλα τα παιχνίδια, να βάζει από ένα γκολ στο κάθε ένα και η ομάδα να προκριθεί σε ομίλους στην Ευρώπη. Επειδή ξέρει ότι αυτά δεν γίνονται, κάνει δική του πρόταση. Να το κάνουν επίχρυσο, αλλά τα λεφτά να είναι παγκουί. Η ομάδα αντιπροτείνει να δώσουν κάτι παραπάνω σε μετρητό, αλλά να συνεχίσει να υπάρχει ο όρος για τα ευρωπαϊκά Κύπελλα.
Είναι η σωστή στιγμή να ακουστεί το όνομα του «κακού». Ο κακός στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι σαν τον Αρτέμη Μάτσα στις ταινίες. Πάντα ο Ολυμπιακός, ο οποίος καραδοκεί να αρπάξει τον παίκτη. Αλήθεια, ψέματα, το κυκλοφόρησε η πλευρά του παίκτη, το κυκλοφόρησε ο ίδιος ο Ολυμπιακός, δεν παίζει ρόλο. Δεν παίζει ρόλο γιατί και τον Ολυμπιακό τον βολεύει να κάνει χουνέρι στον άλλο ιδιοκτήτη. Είμαστε λοιπόν στο σημείο που και οι δύο, αν δεν υπογράψουν, θα τραβιούνται. Ο Κλάους, γιατί περί αυτού προφανώς γράφω, που θα του λένε ότι κάνει παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, αλλά και ο Ιβάν Σαββίδης, που από μεταγραφές εφέτος ήταν άστα να πάνε. Τα βρίσκουνε λοιπόν σε μια καλή τιμή, ο Κλάους αν θέλει κάνει και μια δήλωση «ποτέ δεν σκέφτηκα να πάω σε άλλη ομάδα» και το κλασικό έργο ξανανεβαίνει στην επόμενη μεταγραφή σημαίας.
Ο Κλάους Αθανασιάδης είναι πάντως από τους λίγους Ελληνες του πρωταθλήματος που θα έπαιρναν φανέλα βασικού στον Ολυμπιακό, όσο τουλάχιστον ο Μήτρογλου παραμένει ντεφορμέ. Από τον Παναθηναϊκό υπάρχει ο Μπεργκ, αλλά ούτε ο Τριανταφυλλόπουλος ούτε ο Κουτρουμπής παίρνουν φανέλα βασικού. Το πιο εύκολο όμως είναι να κάνεις το τεστ της Εθνικής. Δηλαδή ποιοι από τους παίκτες που ξεκίνησαν παίζουν σε ελληνικές ομάδες. Από την άμυνα ούτε ένας. Από τα χαφ ο Μάνταλος και στην επίθεση ο Μήτρογλου και ο Σαλπιγγίδης. Τρεις δηλαδή όλοι και όλοι, που δεν διακρίθηκε ούτε ένας και ο Διαμαντάκος στο δεύτερο ημίχρονο που ούτε αυτός ακριβώς έσκισε. Ανησυχητικό; Καθόλου. Δείχνει ότι αντίθετα με κάθε άλλον τομέα της οικονομίας το ποδόσφαιρο της Ελλάδας προσαρμόστηκε στην κρίση και πουλάει. Αντίθετα με το Δημόσιο που οι συριζαίοι φωνάζουνε ότι ο Σαμαράς ξεπουλάει την Ελλάδα και ανάθεμα αν έχει δοθεί κάτι σοβαρό εκτός από τον ΟΠΑΠ, που στο φινάλε δεν είναι και κτήμα δίπλα στον αιγιαλό.
Οι μύθοι όμως πεθαίνουν τελευταίοι. Διάβαζα χθες δηλώσεις του Γιάννη Γκούμα για ήττα της Εθνικής. Με συμβουλές στον Ρανιέρι τι πρέπει να κάνει για το καλό του. Το οποίο είναι να πάρει Ελληνες βοηθούς. Και αν δεν θέλει, να τους πάρει με το ζόρι. «Η ΕΠΟ έπρεπε να του επιβάλει δίπλα του και κάποιον Ελληνα» είπε ο Γιάννης. Οπως και πολλοί άλλοι, που λένε ότι ο Ρεχάγκελ και ο Σάντος πέτυχαν επειδή δεν έπαιρναν χαρτάκι και κάνανε αυτό που θέλανε, αλλά ζητάνε από την ΕΠΟ να βάλει Ελληνα βοηθό δίπλα στον Ρανιέρι με το ζόρι. Να τραγουδάει ο Ρανιέρι στον ρόλο του Χαραλάμπη στο γνωστό δημοτικό τραγούδι «Δεν τους θέλω» και να απαντάει η μεγάλη χορωδία των Γιαννακόπουλου, Γκούμα, Τσιάρτα, Κατεργιαννάκη «θα τους πάρεις». Επίσης όπως στο «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη» που μετά ο στίχος πάει «ποτέ, ποτέ κανένα στόμα, δεν το πε ακόμα» ο Γιάνναρος μπορεί να γίνει ο πρώτος που θα εξηγήσει τι σημαίνει «έναν Ελληνα, γνώστη της ελληνικής πραγματικότητας, που θα ξέρει πώς λειτουργούν τα πράγματα και θα φροντίσει να τον κρατήσει μακριά από τις "κακοτοπιές". Μια κακοτοπιά που θα έπρεπε να προστατευτεί ο Ρανιέρι φτάνει. Οπως και φτάνει αυτή η ιστορία με τον Βόκολο και τον Φύσσα που στήριξαν τον Σάντος. Δηλαδή ο Σάντος που είχε δουλέψει στην ΑΕΚ την εποχή που την είχε ο Μάκαρος, θα μάσαγε στην Εθνική; Καλό είναι να μη χάνονται θέσεις στο Δημόσιο, αλλά μην πάμε σε παραλογισμούς.
Πηγή: SportDay