Ο Μίτσελ βίωσε μία από τις μεγαλύτερες νίκες προπονητή που έχει πετύχει κάποιος συνάδελφός του στη χώρα μας. Η επιτυχία σε μεγάλο βαθμό ήταν προσωπική. Είχε πολύ μικρό διάστημα για να μοντάρει μία καινούργια ομάδα. Παρουσίασε ένα σύνολο που έμοιαζε να έχει συνέχεια από πέρυσι και δεν φαινόταν πως 7 στους 11 ποδοσφαιριστές ήταν καινούργιοι και είχε εντελώς αλλαγμένη την τετράδα άμυνας.

Νίκησε τον Σιμεόνε κοπιάροντας το ποδόσφαιρό του, εφαρμόζοντας δηλαδή το κλασικό 4-4-1-1 με το οποίο δυσκολεύει η Ατλέτικο τις μεγάλες ομάδες. Ο στόχος του Ισπανού τεχνικού ήταν να κρύψει τις αδυναμίες της αμυντικής του τετράδας. Οι Μιλιβόγεβιτς, Κασάμι, Μανιάτης, Αφελάι κατέβηκαν χαμηλά και μίκρυναν τους χώρους δράσης των τεσσάρων αμυντικών. Η εκπληκτική εμφάνιση των Μιλιβόγεβιτς, Κασάμι δεν έδινε τη δυνατότητα στους παίκτες του Σιμεόνε να μπουν κάθετα και να πέσουν πάνω στους Μποτία, Αμπιντάλ. Μόλις το 21% των επιθέσεων της Ατλέτικο βγήκε κάθετα, καθώς οι δύο στόπερ πάντοτε προστατεύονταν.

Η Ατλέτικο αναγκαστικά έψαχνε χώρους στο πλάι. Παρότι δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, υπήρχαν στιγμές που έδειχνε το επίπεδό της με τον τρόπο που προσπαθούσε να βγάλει επιθέσεις από τα άκρα.

Τα πάντα στην ομάδα του Σιμεόνε στηρίζονται στη συνεργασία, δεν προσπαθούσε να ακουμπήσει απλά την μπάλα σε έναν ποδοσφαιριστή, αλλά έβγαζε ανάπτυξη από τα άκρα με συνδυασμούς τριών ποδοσφαιριστών. Σε αυτό το κομμάτι είχε πρόβλημα η άμυνα του Ολυμπιακού, αλλά με τον τρόπο που κοούτσαρε ο Μίτσελ ήταν φανερό πως η διάγνωση είχε γίνει. Προσπάθησε να έχει παραπάνω παίκτες στις πλευρές κατεβάζοντας πολύ χαμηλά τον Αφελάι και περνώντας στα δεξιά μπροστά από τον Ομάρ τον Μανιάτη.

Η αμυντική λειτουργία βγήκε κυρίως λόγω της εκπληκτικής εμφάνισης των Κασάμι, Μιλιβόγεβιτς, Μανιάτη. Πάνω σε αυτήν την τριάδα θα χτίσει τη φετινή χρονιά ο Ολυμπιακός. Ο Μιλιβόγεβιτς έχοντας δίπλα του τον συγκλονιστικό Κασάμι έκανε σωστά τα απλά πράγματα και έβγαινε πρώτος με αυτοπεποίθηση στην μπάλα. Τα σάιτ στατιστικής τού κατέγραψαν 5 τάκλιν (πρώτος στο παιχνίδι) ενώ κέρδισε όλες τις μονομαχίες που έδωσε στον αέρα.

Για εμένα καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού ήταν και θα είναι ολόκληρη τη φετινή σεζόν ο Κασάμι. Δεν θυμάμαι ποτέ τον Ολυμπιακό να έχει στο κέντρο του έναν τόσο καλό αθλητή. Είναι ικανός λόγω διασκελισμού και δυνατών ποδιών να βγαίνει πιο ψηλά από τους υπόλοιπους και να πηγαίνει σε πιο επιθετική άμυνα. Μπορεί να παίξει με επιτυχία στη θέση του εσωτερικού μέσου που είναι και η καλή του, αλλά όποτε χρειαστεί να δώσει και σημαντική βοήθεια στις πλευρές. Στο 69ο λεπτό ο Μίτσελ αποφάσισε να βάλει τον Εντινγκά με σκοπό να παρέχει μεγαλύτερη βοήθεια στον Μαζουάκου και πέρασε τον Κασάμι δεξί εξτρέμ.

Μία ενέργεια προσόντων του Ελβετού ξεμπλόκαρε τον Μήτρογλου. Ηταν μία βραδιά που ο Ολυμπιακός τα κέρδισε όλα. Πήρε τους βαθμούς, βρήκε στο πρόσωπο των Κασάμι, Μιλιβόγεβιτς, Μανιάτη τους παίκτες που θα στηρίξει το αγωνιστικό του πλάνο και επίσης πήραν αυτοπεποίθηση οι Αφελάι, Μήτρογλου. Ποδοσφαιριστές που, αν αποκτήσουν ενέργεια και βρουν τα καλά τους πατήματα, μπορούν μαζί με τον Τσόρι να κάνουν αποτελεσματικά και ελκυστικά τα μικρά διαστήματα κατοχής του Ολυμπιακού.

Ο Αφελάι πήρε από τον Μίτσελ μία αποστολή που δεν του ταιριάζει. Να παίξει αρκετά χαμηλά στα δεξιά και να έχει σαν πρώτο του μέλημα την προστασία του Μαζουάκου. Τακτικά ήταν σωστός, κινήθηκε αρκετά χαμηλά, αλλά δεν είχε κερδισμένες μάχες, ούτε είχε την απαιτούμενη συμμετοχή. Εδειξε όμως πως έχει την ποιότητα, όταν χρειαστεί, να κάνει τη διαφορά.

Ο Ολυμπιακός έχει ένα μεγάλο αβαντάζ που στην Ευρώπη θα τον βοηθήσει πολύ. Σαν ομάδα που αμύνεται οι ευκαιρίες που δημιούργησε με την Ατλέτικο και θα δημιουργεί θα είναι καθαρές. Από τη μέση και μπροστά έχει ποδοσφαιριστές με ποιότητα που μπορούν να δώσουν καλά τελειώματα, δεν εκτελούν με το ένστικτο και με κλειστά τα μάτια, αλλά με σιγουριά και τεχνική.

Υπήρξαν και αδυναμίες. Ο Ολυμπιακός βοηθήθηκε πολύ από το γρήγορο γκολ του Μαζουάκου, που προσέφερε τη δυνατότητα στον Μίτσελ να εφαρμόσει σε ολόκληρο το παιχνίδι το πλάνο του και να έχει πολύ χαμηλά τις γραμμές του. Η αμυντική τετράδα χρειάζεται πολλή βοήθεια και να βρίσκονται χαμηλά οι Κασάμι, Μανιάτης, Μιλιβόγεβιτς για να αντέξουν, όπως δηλαδή έγινε και με την Ατλέτικο. Η εικόνα του Αμπιντάλ ήταν προβληματική και ο Μποτία απλά έδιωχνε την μπάλα, ενώ βάσει σωματότυπου και των θέσεων που έπαιρναν κανένας εκ των Μαζουάκου, Ομάρ δεν ξέρει να λειτουργεί ως τρίτος στόπερ.

Είναι πάντως φανερό πως το ρόστερ του ο Μίτσελ το γνωρίζει καλά και τις αδυναμίες τις κρύβει. Ο Ισπανός τεχνικός, όπως και αρκετοί μεγάλοι ηθοποιοί, αδικείται που είναι όμορφος και κομψός. Εχει αποδειχτεί στην πράξη όμως πως δουλεύει σωστά και, όταν χρειάζεται, γίνεται και καλός κόουτς και βοηθά τους παίκτες του.

Πηγή: Goal