Ο Μίτσελ ήταν με το ένα πόδι στην έξοδο, αφού οι φωστήρες περί τον πρόεδρο έλεγαν πως δεν κάνει για τον Ολυμπιακό και χρειαζόταν κάποιος πιο στιβαρός. Μάλιστα κάποιοι, ακόμη και μέσα από το δημοσιογραφικό σινάφι είχαν αναλάβει να βρουν επαφές με ξένους τεχνικούς κυρίως Ιβηρες...την ίδια εποχή κάποιος ατζέντης βολιδοσκοπούσε και τον Ολλανδό Φαν Μάρβαικ που το 2010 είχε πάει τους "οράνιε" στον τελικό του Μουντιάλ.

Η κακή εμφάνιση με την Καλλονή, οι δυσκολίες στο ματς με τον Ατρόμητο και η κατάρρευση στο δεύτερο ημίχρονο με την Παρί ήταν τα βέλη στην φαρέτρα αυτών που είχαν βγάλει άχρηστο τον Μίτσελ. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, έκλεισε τα αυτιά και η νίκη (με αρκετή δόση τύχης είναι αλήθεια) στις Βρυξέλλες με 3-0 επί της Αντερλεχτ άλλαξε τη ροή της σεζόν. Ο Μίτσελ έγινε με την βοήθεια και των άλλων αποτελεσμάτων στη συνέχεια, μία ανεκτίμητη περίπτωση. Τώρα δώδεκα μήνες μετά ο Ολυμπιακός θέλει να ανανεώσει το συμβόλαιο του!

Φυσικά όλα δεν έγιναν εύκολα ούτε τυχαία. Ο Μίτσελ δουλεύει πολύ. Και έχει την αίσθηση πως αυτό που κάνει το ξέρει και δεν πρόκειται να επηρεαστεί επειδή κάθε ένας στην εξέδρα, σε μία εφημερίδα, ή φίλος του προέδρου θα πει το δικό του! Αυτό είναι κάτι που πηγάζει από την τεράστια προσωπικότητα του, που όποιος τον γνωρίζει μπορεί να διαπιστώσει. Είναι μία αληθινή ντίβα με την καλή έννοια του όρου και κάποιος που θα κάνει του κεφαλιού του αν πιστεύει πως αυτό είναι το σωστό!

Οσο και αν δεν άρεσε λοιπόν το ...χαμόγελο του, ή η γενικότερη ατσαλάκωτη εικόνα του στους μόνιμους επικριτές που έγραφαν ή έλεγαν πως δεν έχει πείρα παρά μόνο ως ποδοσφαιριστής σε ψηλές παραστάσεις, ο Μίτσελ βελτίωσε παίκτες, στήριξε κάποιους που δεν ήταν πρώτης γραμμής, επέμεινε σε ένα στυλ ελκυστικού αλλά συνάμα αποτελεσματικού ποδοσφαίρου και έφερε τον Ολυμπιακό μετά το 2-0 επί της Γιουνάιτεντ μία ανάσα από τους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ.

Αλλά αυτό που πέτυχε με την Ατλέτικο Μαδρίτης φέτος είναι σημαντικότερο γιατί ήρθε με ακόμη καλύτερη απόδοση και με μία ολοκαίνουργια ομάδα που χτιζόταν το καλοκαίρι την ώρα που βασικότατα στελέχη ήταν έτοιμα να φύγουν! Αυτό που έχει ο Μίτσελ και του λειτούργησε ως το κλειδί για να μπει στην καρδιά του προέδρου του Ολυμπιακού είναι η αίσθηση που απέκτησε αγωνιζόμενος σε ένα κλαμπ σαν την Ρεάλ επί χρόνια πως κανείς δεν είναι μεγαλύτερος από τον σύλλογο.

Ολοι μπορούν να φύγουν και αυτοί που θα έρθουν θα τα καταφέρουν επειδή ο σύλλογος είναι αυτός που μετατρέπει κάποιον σε πρωταγωνιστή. Βλέποντας οι άνθρωποι της Φούλαμ τον Μήτρογλου να ταλαιπωρεί την άμυνα της Ατλέτικο, δεν μπορεί να μην έτριβαν τα μάτια τους!

Ο Μίτσελ έχει καταφέρει να μπει μέσα στο πετσί του ρόλου του και να κερδίσει ένα πολύ δύσκολο στοίχημα!

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχε διαπιστώσει πως πρώτα από όλα ο Ισπανός είναι δίκαιος με τους παίκτες και δεν "κάνει" όπως πολλοί προπονητές, παιχνίδια με μάνατζερ και θέλει τώρα να τον κρατήσει δικαιωμένος για την εποχή που διάφοροι του έλεγαν να τον διώξει. Και είναι μία ξεκάθαρη απόδειξη πως σε αντίθεση με τον Σωκράτη Κόκκαλη, έχει υπομονή και το καθαρό μυαλό όσον αφορά τις αποφάσεις για το πότε ένας προπονητής πρέπει να μείνει και να στηριχτεί. Και αυτές οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τελικά τις μεγάλες διαφορές!

Πηγή: coppa.gr