Ξεκίνημα με το δεξί για την ΑΕΚ στη Football League και μάλιστα σε μία από τις πιο δύσκολες έδρες της κατηγορίας. Βάπτισμα του πυρός για την ομάδα του Τραϊανού Δέλλα, το οποίο ταυτόχρονα αποτέλεσε και το καλύτερο δυνατό φροντιστήριο για τις συνθήκες που θα συναντήσει σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Από τη μία είναι κατανοητές οι διαμαρτυρίες του προπονητή της Ενωσης για το σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων (έφτασε μέχρι τον προπονητή του Παναιγιάλειου στο τέλος για να διαμαρτυρηθεί προσωπικά), αλλά από την άλλη πλευρά η ΑΕΚ δεν θα πρέπει να περιμένει αντιμετώπιση με... φιλάκια και λουλούδια σε μία πολύ σκληρή κατηγορία με τεράστιες ιδιαιτερότητες σε σχέση με τη Super League.
Από αυτή την πλευρά το πολύ θετικό για την ΑΕΚ και τους ποδοσφαιριστές της είναι ότι έβγαλαν χαρακτήρα και άντεξαν στο σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων, προσπαθώντας ταυτόχρονα να προσαρμοστούν σε έναν απαράδεκτο αγωνιστικό χώρο. Υποθέτω ότι δεν θα είναι το μοναδικό κακό γήπεδο στο οποίο θα αγωνιστεί φέτος η Ενωση στα υπόλοιπα δώδεκα εκτός έδρας παιχνίδια της.
Το αρνητικό για την Ενωση είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι παίκτες της έχασαν την ψυχραιμία τους και αναλώθηκαν σε συχνές διαμαρτυρίες προς τον διαιτητή ακόμα και κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου όταν είχαν τον απόλυτο έλεγχο και θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν περισσότερο στην επίτευξη ενός δεύτερου τέρματος που θα απέτρεπε τη μεγάλη αγωνία στην επανάληψη μέχρι τη λήξη.
Αποκορύφωμα η πολύ κακή εικόνα μετά την αποβολή του Αραβίδη, με τον επιθετικό της ΑΕΚ να καθυστερεί χαρακτηριστικά να βγει από το γήπεδο, με τον συνολικό τρόπο αποχώρησης να μην είναι σε καμία περίπτωση επιπέδου μεγάλης ομάδας, έστω κι αν το έκανε για να... ροκανίσει τον χρόνο που απέμενε για τη λήξη. Ολα αυτά είναι λεπτομέρειες αλλά ο Δέλλας πρέπει να επιληφθεί γιατί δεν παύει η ΑΕΚ να είναι η μεγάλη ομάδα της κατηγορίας.
Αυτό που φάνηκε είναι ότι θα χρειαστεί και δύναμη εκτός από την ανωτερότητα του ρόστερ για να δείξει με το... καλημέρα η Ενωση ότι είναι το αφεντικό στον όμιλό της. Το ξεκίνημα θα παίξει πολύ αποφασιστικό ρόλο και αυτές οι νίκες, έστω και με τον Ανέστη να αποτρέπει στο τέλος την ισοφάριση με καταπληκτική επέμβαση, ισοδυναμούν με χρυσάφι. Γιατί φάνηκε χθες ότι στα επίσημα ματς οι παίκτες της ΑΕΚ δεν θα έχουν τον σεβασμό των φιλικών. Δεν γίνεται αλλιώς...
Αλλού ελλοχεύει η ανησυχία για την Εθνική μας!
Με δύο ισοπαλίες είχαμε ξεκινήσει την προκριματική φάση και του προηγούμενο Euro και τελικά πήραμε την πρώτη θέση στον όμιλό μας. Δεν είναι καταστροφή για την Εθνική μας ο ένας βαθμός στα δύο ματς με Ρουμανία και Φινλανδία, ειδικά από τη στιγμή που οι βαθμοί φαίνεται ότι θα μοιραστούν στον όμιλό μας. Η εικόνα της ομάδας μας δεν προσφέρεται βεβαίως για πανηγυρισμούς, αλλά ο Κλαούντιο Ρανιέρι δικαιούται να πάρει χρόνο μέχρι να παρουσιάσει τη δική του ομάδα και να δώσει τη δική του ταυτότητα. Το άσχημο πάντως για την Εθνική μας είναι ότι ολοένα και περισσότερο υπεισέρχεται ο οπαδισμός καθώς και οι συλλογικές αντιπαραθέσεις γύρω από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, που πρέπει να μείνει έξω απ' όλα αυτά...
Πηγή: sentragoal.gr