Δεν βλάπτει η άμυνα

Δεν είναι επιστήμη η άμυνα στο ποδόσφαιρο και παίζεται με δύο τρόπους. Ο ένας είναι όταν δεν έχεις την μπάλα να γυρνάς και να καλύπτεις ή χώρους ή αντίπαλους ή και τα δύο. Συναφές με αυτό είναι να μη βγαίνεις από τα καρέ σου πολύ και να κρατάς σταθερά πίσω 6-7 παίκτες: δεν σε βρίσκουν ποτέ άδειο στα μετόπισθεν. Πιο μοντέρνο είναι να παίζεις άμυνα στην μπάλα, δηλαδή να πιέζεις όποιον αντίπαλο την έχει στα πόδια του σε κάθε σημείο του γηπέδου: το 'κανε άψογα ο Ολυμπιακός με τον Βαλβέρδε, το προσπαθεί πολύ φέτος ο ΠΑΟΚ. Τι κάνει ο Ολυμπιακός του Μίτσελ; Φέτος τίποτα από τα δύο.

Θεωρητικά
Ο Ολυμπιακός θεωρητικά παίζει με 4-2-1-3. Η διάταξη μιας ομάδας είναι ο τρόπος που παρατάσσεται στο γήπεδο. Διάταξη έχουν όλες οι ομάδες, δεν είναι όμως όλες συστηματοποιημένες, δηλαδή δεν έχουν όλες τρόπους ανάπτυξης και μεθόδους άμυνας. Ο Ολυμπιακός ψάχνει έναν τρόπο ανάπτυξης. Παίζει πολύ με μικρές πάσες στον άξονα, και ψάχνει τους ακραίους του μπακ και τα overlap τους: δεν το κάνει πάντα σωστά, αλλά φανερά το προσπαθεί. Αντιθέτως, δεν μοιάζει να έχει τρόπους άμυνας. Κυρίως γιατί αυτό το 4-2-1-3 στην πράξη σημαίνει ότι 3-4 παίζουν άμυνα κατά περίσταση κι όλοι οι άλλοι είναι μπροστά, χωρίς μάλιστα να πιέζουν κι όποιον αντίπαλο κουβαλάει μπάλα.

Επίπτωση
Οι πολλές αλλαγές που έγιναν το καλοκαίρι θα είχαν ως επίπτωση το να αργήσουμε λίγο να δούμε ένα απολύτως οργανωμένο παιχνίδι. Αν οι ακραίοι κυνηγοί του Ολυμπιακού (ο Ντουρμάζ κι ο Φουστέρ ή ο Γκαζαριάν) δε γυρνούν για να βοηθήσουν, αν ο Τσόρι κι ο Μήτρογλου δεν πρεσάρουν, αν οι ακραίοι μπακ δεν γυρνάνε, τότε ο Μανιάτης και ο Μιλιβόγεβιτς (ή ο Κασάμι στο Περιστέρι και στο Μάλμε) χάνονται καθώς ανασταλτικά δεν αρκούν. Είναι εύκολο να τα ρίχνουμε στους κεντρικούς αμυντικούς -όλοι άλλωστε έχουν ζητήματα. Αλλά χωρίς κάλυψη και χωρίς πίεση στους αντίπαλους μέσους όλοι αυτοί βλέπουν παίκτες να έρχονται διαρκώς με την μπάλα πάνω τους! Κι ο Θεός βοηθός.

Σημασία
Στο Παγκρήτιο, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παίζει χωρίς μεσαία γραμμή. Γι' αυτό δεν φταίει φυσικά το 4-2-1-3: δεν υπάρχει σύστημα στον κόσμο στο οποίο να μην προβλέπονται επιστροφές των ακραίων μπακ και βοήθειες επιθετικών και μέσων! Το πρόβλημα δεν είναι το σύστημα, αλλά η κακή εφαρμογή του: οι ανασταλτικοί χαφ δεν καλύπτουν τους ακραίους μπακ και οι μπροστά δεν πρεσάρουν. Ο Ολυμπιακός χαρίζει επιθέσεις, αφήνει κενούς χώρους και δεν καλύπτει τους αμυντικούς του: το 'κανε μόνο με την Ατλέτικο Μαδρίτης, ούτε καν στο Μάλμε!

Μπιγκόν
Ολη αυτή η συμπεριφορά του μου θυμίζει τον Ολυμπιακό του 1999-2000, όταν έφυγε για πρώτη φορά ο Μπάγεβιτς. Με τον Ζιοβάνι, τον Ζάχοβιτς, τον Γιαννακόπουλο και τον «Τζόλε» να αρνούνται να πρεσάρουν είχαν γίνει ανέκδοτο στην άμυνα παίκτες όπως ο Ανατολάκης, ο Αμανατίδης, ο Αμπονσά! Εφυγε ο Ντούσαν, ήρθε ο Μπιγκόν, έκανε αριστερό μπακ τον Πουρσαϊτίδη και πρόσθεσε ένα κεντρικό αμυντικό παίζοντας κάτι σαν 3-5-2 και ο Ολυμπιακός σε 8 ματς δέχτηκε ένα γκολ! Βέβαια σε κανένα δεν άρεσε το ποδόσφαιρο του Μπιγκόν κι ο Κόκκαλης τον έδιωξε πασχαλιάτικα ύστερα από μια ισοπαλία με τον Εθνικό Αστέρα κι έφερε τον Ματζουράκη. Αλλά οι (τότε) αμυντικοί ακόμα το λένε ότι όταν κάποιος τους κάλυψε, η ομάδα δεν δεχόταν φάση.

Λεμονής
Το ίδιο είχε γίνει και στη δεύτερη επιστροφή του Λεμονή. Η ομάδα δεν μπορούσε να κρατήσει το μηδέν με τον Σόλιντ. Ηρθε ο Τάκης, πήρε τον Λεντέσμα, κόλλησε δίπλα του τον Πατσατζόγλου και τον Στολτίδη, κράτησε και την άμυνα λίγα μέτρα πίσω και ήρθαν τα «διπλά» στην Ευρώπη. Οχι γιατί ο Ολυμπιακός κέρδιζε 5-4, αλλά γιατί στην άμυνα πάτησε καλύτερα.

Χρόνος
Ο Μίτσελ πέρυσι είδε τον Ολυμπιακό να έχει προβλήματα σε ματς που ήταν υποχρεωμένος να κάνει κατοχή μπάλας κι αποφάσισε να δουλέψει φέτος στο να βελτιώσει κυρίως αυτό. Κάποιος να του θυμίσει ότι για να κερδίσει το πρωτάθλημα πρέπει η ομάδα του να μάθει να παίζει και άμυνα. Χρόνο πολύ δεν θα έχει: στον Ολυμπιακό ο χρόνος δύσκολα δωρίζεται κι όταν υπάρχει, πρέπει να αξιοποιείται

Πρώτος στο αεροδρόμιο
Ο Μάνθος Πουλινάκης πρέπει να ήταν την Κυριακή το βράδυ ο πρώτος που έτρεξε να υποδεχτεί την αποστολή του ΟΦΗ στο αεροδρόμιο. Ο πρόεδρος δεν ξεχνά τον περσινό αποκλεισμό στο Κύπελλο από τον ΠΑΟ («είναι η πιο πικρή βραδιά στη ζωή μου», είχε πει πέρυσι σε φίλο του), αλλά κυρίως θεωρεί ότι η φασαρία που κάνει ο Παναθηναϊκός στα θεσμικά όργανα για το θέμα των ενημεροτήτων κτλ., γίνεται με στόχο τον ΟΦΗ. Υπερβάλλει, πιστεύω, αλλά όπως και να το κάνεις όταν λέει ότι «στον Παναθηναϊκό τον αντιμετωπίζουν σαν τον πιο μεγάλο εχθρό» ένα ψιλοδίκιο το έχει...