Το σκέφτηκα ακούγοντας τον Χρήστο Τασουλή, έναν καλό παίκτη που όμως πριν από τα οκτώ ματς με τον Πανιώνιο η μεγαλύτερή του εμπειρία ήταν με τον Φωστήρα, να ευχαριστεί τον Ρανιέρι και τον Γιώργο Καραγκούνη για την πρόσκλησή του στην Εθνική. Εδώ καταλαβαίνεις ότι ο Τασουλής είναι του «τυπάρα». Επειδή όμως με τους υπόλοιπους από τον Κολοβό μέχρι τον Μπακάκη δεν βγαίνει άκρη, προτείνω κάτι απλό. Πώς παλιά όταν έγραφες το όνομά σου έβαζες και πατρώνυμο, στην Εθνική να βάζουνε το όνομα, το επίθετο και μετά το όνομα αυτού που είπε τον καλό λόγο στον Ρανιέρι. Ας πούμε Χρήστος Τασουλής του Γιώργου, αφού ο Καραγκούνης είπε την καλή την κουβέντα. Ας πούμε Παναγιώτης Κουτσουλιάς του Επιλεκτικά Κρυπτώμενου, σε περίπτωση που ο Σαρρής προτείνει τον δεξιό μπακ του Λαίλαπα Χίου.
Αλλά όλα εδώ πληρώνονται, όμως. Τους είχανε γκαστρώσει τον Οτο και τον Σάντος να βάλουνε καινούργιους παίκτες. Πάρτε Ρανιέρι τώρα, που όχι μόνο βάζει καινούργιους αλλά θα βάλει όλους τους παίκτες. Πώς είχε πει ο Γουόρχολ ότι καθένας έχει δικαίωμα σε 15 λεπτά δημοσιότητας; Κάθε Ελληνας παίκτης θα έχει δικαίωμα σε μία κλήση στην Εθνική. Και για να μην μπλέκετε, θα τους καλεί με αλφαβητική σειρά. Οι ανακοινώσεις της ΕΠΟ θα πηγαίνουν κάπως έτσι: «Το επόμενο Σάββατο η Εθνική Ελλάδας θα αντιμετωπίσει την εθνική Ρουμανίας. Ο ομοσπονδιακός προπονητής Κλαούντιο Ρανιέρι έχει καλέσει τους Καπίνο, Καρνέζη, Κυριακίδη, Καράμπελα, Κασναφέρη, Κόρμπο, Κατσικοκέρη » και πάει λέγοντας. Οπως στον Στρατό με τις κλάσεις ο ένας παίκτης θα λέει στον άλλο «Κάλεσε ο Ρανιέρι το γράμμα σου;».
Αντίθετα στον Ολυμπιακό ο Μίτσελ βρίσκεται σε εποχή που κόβει. Και δεν μασάει τα λόγια του. Η περίπτωση του Κασάμι είναι από τις σπάνιες που προπονητής όταν ρωτάται για παίκτη που δεν χρησιμοποίησε απαντάει ευθέως ότι πρέπει να αλλάξει συμπεριφορά, για να τον χρησιμοποιήσει. Και με τον τρόπο που τα λέει ο Μίτσελ, είναι ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο. Γίνεται η ερώτηση από τον Ελβετό δημοσιογράφο και είναι από αυτές που εύκολα περνιούνται ντούκου. «Γιατί δεν έπαιξε σήμερα ο Κασάμι; Πώς τον έχετε δει μέχρι στιγμής;». Εκεί που περιμένεις τον Μίτσελ να πει «ήταν θέμα τακτικής» ξηγιέται: «Σήμερα δεν έπαιξε ο Κασάμι, γιατί υπήρχε άλλος παίκτης να παίξει στη θέση του. Σε κάθε περίπτωση συνεχώς λέω ότι σε αυτή την ομάδα θα παίζει μόνο αυτός που θέλει να παίζει ομαδικά και δεν θα κάνουμε για κανέναν εξαίρεση, ακόμα κι αν αυτός ο ποδοσφαιριστής λέγεται Κασάμι. Αν κάποια στιγμή ο προπονητής της εθνικής Ελβετίας δεν τον επιλέξει, τότε θα έχει τους λόγους του». Μιλάμε για βγάλσιμο στη σέντρα σε παίκτη που είχε πει πριν από ένα μήνα: «Ο Μίτσελ με υποστηρίζει και με κάνει να νιώθω πως έχω την εμπιστοσύνη που χρειάζομαι. Μου δίνει ελευθερία στο κέντρο κι έτσι αξιοποιεί καλύτερα τις αρετές μου, όπως τις τελικές πάσες». Ούτε δικά μας παιδιά, ούτε ξένα. Κάνεις χαριτωμενιές; Σε τρώει το μαύρο σκοτάδι.
Το ματς του Ολυμπιακού να πω ότι δεν μπορείς να το πάρεις σαν κριτήριο, αφού ο Πάνθραξ είχε ελλείψεις και δύο πλάγια μπακ που έκαναν τους αντιπάλους ήρωες. Δεν μπορείς όμως και να το αγνοήσεις, αφού αντίστοιχα πλάγια μπακ είχε η Νίκη Βόλου όταν έπαιξε την 1η αγωνιστική στο Καραϊσκάκη, αλλά ο Ολυμπιακός δεν είχε βγάλει τόσες ευκαιρίες.
Τέσσερα συμπεράσματα
Μέχρι την Κυριακή στις επτά το βράδυ ο ΠΑΟΚ είχε πάρει το πρωτάθλημα. Στις 21:00 φαβορί για την κατάκτηση είχε γίνει ο Παναθηναϊκός. Πριν λοιπόν από την επόμενη αγωνιστική, που μπορεί το φαβορί να έχει αλλάξει, κάποια συμπεράσματα από το ματς της Τούμπας.
Σίγουρα μετά τον αγώνα με την Εστορίλ ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Εξαιρουμένου όμως του ματς με τον Ατρόμητο στα ματς που είχε καλή απόδοση ήταν τα ματς που δεν ήταν υποχρεωμένος να κερδίσει. Το ματς με τον Ολυμπιακό, που όμως δεν έκανε φάση στην επίθεση για 78 λεπτά και το ματς με τον ΠΑΟΚ, που έβαλε δύο γκολ από αντεπιθέσεις. Στο ματς με την Αϊντχόφεν, που έπρεπε οπωσδήποτε να πάρει τη νίκη, όταν έβγαινε μπροστά οι γρήγοροι παίκτες των Ολλανδών έκαναν πάρτι.
Δεύτερον, τα γκολ μπήκανε -και τα δύο- από λάθη. Περισσότερο το πρώτο που τρεις παίκτες έβαλαν το λιθαράκι τους για να μπει το γκολ. Πρώτος ο Βίτορ που κάνει πισοπεταλιά και αφήνει τη σέντρα, δεύτερος ο Κατσικάς που ψαρώνει να βάλει το πόδι από τον φόβο του αυτογκόλ και τρίτος ο Σπυρόπουλος που του παίρνει το βήμα ο Ατζαγκούν. Λιγότερο το δεύτερο γκολ που ξεκινάει από την απουσία μαρκαρίσματος στον Καρέλη.
Τρίτον, κακώς ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε σαν υπερομάδα. Είναι μια πολύ καλή ομάδα που παίζει με την πειθαρχία των ομάδων του Αναστασιάδη, αλλά οι επτά σερί νίκες ήταν το ψυχολογικό του ταβάνι. Πιθανόν να είχε παίξει καλύτερα αν το ματς γινόταν στη Λεωφόρο, αλλά η γεμάτη Τούμπα είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν το ματς πάει καλά, το πλήθος βοηθάει αλλά αν πάει άσχημα, η ευθύνη βαραίνει τα πόδια των παικτών. Το πρόβλημα δεν είναι οι αποδοκιμασίες, που δεν υπήρχαν, αλλά το βάρος που έχει δημιουργηθεί για την ικανοποίηση της «γεμάτης Τούμπας» του «κόσμου που θα είναι ο 12ος παίκτης» και τα σχετικά.
Τέταρτον και τελευταίο: ο κόσμος δεν βοήθησε με το να ανάψει του πυρσούς στο πέταλο των οργανωμένων που διέκοψαν το ματς τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ είχε ισοφαρίσει. Το μομέντουμ πήγε περίπατο και όσοι παρακολουθούν αθλητισμό ξέρουν πόσο εύθραυστο είναι. Και με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, όταν ο Αυλωνίτης είχε σκοράρει με τον Παναθηναϊκό, και πάλι άναψαν πυρσοί και πάλι ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να ανακάμψει χωρίς όμως να ισοφαρίσει.
Πηγή: sday.gr