Ο Τάκης Φύσσας ακούει το κινητό του να χτυπά για δεύτερη φορά και βλέπει το όνομα του Γιάννη Αλαφούζου. Μαζί άλλωστε είχαν μιλήσει και παλαιότερα, όταν όμως είχε... δουλειά στην εθνική ομάδα την οποία με τίποτα δεν ήθελε να αφήσει.

Ο Γιάννης Αλαφούζος του ξεκαθάρισε με τη μία ότι ήθελε να συναντηθούν και ότι θα τον ενδιέφερε η προοπτική συνεργασίας στον Παναθηναϊκό. «Κανένα πρόβλημα, με τιμάτε. Αλλά πού χωράω και εγώ στην ομάδα από τη στιγμή που υπάρχει ο Νίκος (Νταμπίζας) με τον Γιάννη (Αναστασίου); Δεν νομίζω να θέλετε να χαλάσατε ένα επιτυχημένο μοντέλο που σας έχει βγει στο 100%;» ήταν το πρώτο και μάλλον λογικό ερώτημα του Τάκη Φύσσα στον «πράσινο» πρόεδρο.

Από την πρώτη στιγμή ο Αλαφούζος του ξεκαθάρισε πως δεν τον θέλει για τεχνικό διευθυντή (σωστό), αλλά σε έναν ρόλο επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Από την πρώτη στιγμή του είχε μιλήσει για καλύτερη επικοινωνία και συντονισμό. Στην ουσία είχε ανοίξει τα χαρτιά του για το βασικό πρόβλημα που είχε υπάρξει και που τελικά οδήγησε στην αποπομπή του Νίκου Νταμπίζα.

Στην ουσία αυτό θα είναι πάντα το πρόβλημα στην Ελλάδα με τους τεχνικούς διευθυντές. Δύσκολη δουλειά και για επιτυχημένους όπως δεδομένα αποχωρεί από τον Παναθηναϊκό ο «Ντάμπι» (με πολύ καλύτερο απολογισμό απ' ό,τι και ο ίδιος ενδεχομένως θα περίμενε αναλαμβάνοντας τον ρόλο στο πλευρό του Γιάννη Αναστασίου), αλλά και για εκείνους που εύκολα μπορεί να χαρακτηριστούν αποτυχημένοι και να παίξουν τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος για την κακή πορεία της ομάδας.

Στην Ελλάδα έχει γίνει μόδα ο ρόλος του τεχνικού διευθυντή, αλλά δεν υπάρχει η κουλτούρα προκειμένου να στεριώσει στην πραγματική του διάσταση. Ποιος πρόεδρος άλλωστε μπορεί να δεχθεί ότι ο τεχνικός διευθυντής χαράζει στο 100% την πολιτική της ομάδας του σε ποδοσφαιρικό επίπεδο; Πόσο εύκολο είναι να θεωρήσει ότι τον αφήνει στην απ' έξω και ότι έχει αυτονομηθεί, όπως σήμερα κατηγορείται από τον Αλαφούζο ο Νίκος Νταμπίζας;

Ο ιδανικός τεχνικός διευθυντής για τον Ελληνα πρόεδρο θα ήταν μάλλον εκείνος που θα... ευλογούσε τις δικές του επιλογές. Ο πραγματικός τεχνικός διευθυντής στις ελληνικές ομάδες θα είναι πάντα ο πρόεδρος ή ο ιδιοκτήτης τους...

Δεν μετρούν τα πρόσωπα, αλλά η συνέπεια...

Και ο ίδιος ο Νίκος Νταμπίζας γνωρίζει ότι η ζωή σε ολόκληρο τον Παναθηναϊκό δεν αρχίζει ούτε τελειώνει με εκείνον και με τη δική του αποχώρηση. Ολες οι μεγάλες ομάδες είναι υπεράνω προσώπων, ακόμα και εκείνων που έχουν πετύχει απόλυτα στον ρόλο τους, όπως εκείνος. Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι η συνέπεια και η προσήλωση στο πλάνο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανησυχία για τον ΠΑΟ και αυτό έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το αν ο Γιάννης Αλαφούζος συνελήφθη αφερέγγυος από τους... όρκους πίστης στον Νταμπίζα μέχρι το... στεγνό καθάρισμα. Εδώ υπάρχει το οξύμωρο ότι ο Αλαφούζος ήταν εκείνος που επέβαλε τον Νταμπίζα και εκείνος που τον τελείωσε όταν είχε γίνει πλήρως αποδεκτός... Τα μεγάλα πλάνα στην Ελλάδα έχουν ημερομηνία λήξης!

Πηγή: Goal

Αλαφούζος Φύσσας Νταμπίζας Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός SPORTS