Πραγματικά είχε ενδιαφέρον η πολύ κολακευτική για τον Ολυμπιακό τοποθέτηση του άλλοτε τεχνικού της εθνικής ομάδας της Ολλανδίας (τελικός Παγκοσμίου κυπέλλου του 2010) Μπερτ Φαν Μάαρβαϊκ, μιλώντας για τη…δυστοκία των μεγάλων ολλανδικών συλλόγων στα κύπελλα Ευρώπης.

Ουσιαστικά αυτό που είπε ο έμπειρος Ολλανδός τεχνικός ήταν ότι οι ολλανδικές ομάδες κάνουν μεταγραφές κύρια νεαρών παιδιών, όχι τόσο για να βοηθηθούν αγωνιστικά σε υψηλό ανταγωνιστικό επίπεδο, όσο για να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη με μελλοντικές πωλήσεις, ενώ ο Ολυμπιακός (τον οποίο έφερε ως παράδειγμα εκθειάζοντας την εδώ και χρόνια καλή παρουσία του στην Ευρώπη), είναι ένας σύλλογος που διακρίνεται στο Τσάμπιονς Λιγκ γιατί οι μεταγραφές του δεν είναι μόνο με την προοπτική να πουλήσει μελλοντικά παίκτες του, αλλά και να ενισχύει άμεσα την ομάδα του, παίρνοντας όχι μόνο ταλαντούχους, τους οποίους μπορεί αργότερα να μεταπωλήσει, αλλά και πιο μεγάλης ηλικίας παίκτες, δίνοντάς τους ακριβά συμβόλαια και εισπράττοντας απ΄ αυτούς άμεσα αγωνιστικά οφέλη.

Είναι αυτό που λέω εγώ χρόνια για τον Ολυμπιακό, ότι του πάνε οι έμπειροι παίκτες, οι (καλοί όμως) άνω των 30 ετών παίκτες, που έρχονται και προσδίδουν στην ομάδα του άλλη αίγλη, με την κατάθεση και ποιότητας και εμπειρίας. Του βγαίνουν αυτές οι μεταγραφές του Ολυμπιακού.

Και μην πάμε μόνο παλιότερα, με τον Ριβάλντο ως κορυφαίο παράδειγμα. Μόνο στα τελευταία χρόνια, επί Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει τα μέγιστα από την παρουσία τέτοιων ποδοσφαιριστών. Από τον Ιμπαγάσα έως τον Τσόρι. Από τον Σαβιόλα έως τον Πάντελιτς. Από τον Μοντέστο ως τον Αμπιντάλ. Κι ακόμη ακόμη από τον Κάρολ ως τον Ορμπάϊθ. Και πολύ να μην παίξουν κάποιοι, θα αποδειχθούν απολύτως χρήσιμοι σε κάποια παιχνίδια. Σε κάποια φάση της σεζόν θα σου κάνουν τη διαφορά. Πολύ απλά γιατί το «έχουν».

Οκέϊ, δεν θα του βγουν κι όλοι οι «γέροι». Κάποιοι, όπως οι Βαλντέζ, Γέστε, ακόμη κι ο Ρόμενταλ η, ο Κοντρέρας, θα προσφέρουν λιγότερα, για διάφορους λόγους.

Όμως, γενικά του «κάθονται» αυτές οι μεταγραφές του Ολυμπιακού. Ίσως είναι τέτοιος ο σύλλογος, με δυναμική, με πρωταθλητισμό, με παρουσία συνεχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, που δίνει κίνητρα σε αυτά τα παιδιά. Τους κάνει να ξανανιώνουν, να περνάνε πάλι μεγάλες ποδοσφαιρικές βραδιές, να αποθεώνονται από χιλιάδες κόσμο, να προσθέτουν και άλλα μετάλλια και άλλα παράσημα στην καριέρα τους. Και, βέβαια, να αυξάνουν και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, κάτι το οποίο πάντοτε μετράει.

Είπα πριν παιδιά. Γιατί κατά βάθος παιδιά είναι.Βλέπεις τον Κάνιο Ιμπαγάσα! Και στα 40 του να φτάσει, θα σου πει ότι αντέχει να παίξει ένα χρόνο ακόμη…

Πηγή: gazzetta.gr