Ποιος ψέκασε τον Ανδριανό;

Οποιοι τα γράφουν αυτά λυπάμαι αλλά δεν ξέρουν πώς λειτουργούν η FIFA και η ΟΥEΦA και ποιες ακριβώς είναι οι υποχρεώσεις της ΕΠΟ αν θέλει σε αυτές να ανήκει.

Υποχρέωση της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας είναι να ενημερώνει τις διεθνείς συνομοσπονδίες για ό,τι γίνεται στην Ελλάδα και αφορά το ποδόσφαιρο, και την λειτουργία της. Το ότι υπάρχει στα σκαριά ένας καινούργιος νόμος που καταργεί το αυτοδιοίκητο της ομοσπονδίας η ΕΠΟ είναι υποχρεωμένη να το κάνει γνωστό στη FIFA το ίδιο δύναται να κάνει και κάθε Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων. Η διαφορά έγκειται στην υποχρέωση: οι Ενώσεις αν θέλουν ενημερώνουν, η ΕΠΟ έχει την υποχρέωση να το κάνει. Αν δεν το κάνει, η FIFA δύναται να την αποβάλει.

Μπαμπούλας
Υπάρχει «μπαμπούλας της FIFA»; Αυτό είναι μια άλλη ελληνική εφεύρεση: κανένας μπαμπούλας δεν υπάρχει. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να κάνει ό,τι νόμο θέλει και καμία FIFA δεν μπορεί να σταματήσει καμία κυβέρνηση. Μπορεί αύριο ο Ανδριανός και τα τζιμάνια του να αποφασίσουν ότι το ποδόσφαιρο πρέπει να παίζεται μόνο στην άμμο και με εννιά διαιτητές που να πληρώνονται με κουμπιά: τους έχω ικανούς να σκεφτούν και τέτοια και καμία FIFA δεν θα φέρει αντίρρηση. Με τη διαφορά ότι όταν δεν σέβεσαι τις επιταγές της FIFA δεν παίρνεις μέρος σε καμία απολύτως διοργάνωση. Χώρες όπως η Αλβανία του Χότζα, η Ουγκάντα, πιο παλιά η Κολομβία και η Βόρειος Κορέα έχουν μείνει ευτυχισμένες στην απομόνωσή τους.

Φωστήρες
Κάποιοι φωστήρες μαθαίνω ότι λένε στον Ανδριανό πως ακόμα κι αν η FIFA παρέμβει η παρέμβαση αυτή μπορεί να μη στοιχίσει τίποτα στην Ελλάδα, αφού θα γίνουν αρχαιρεσίες στην ΕΠΟ σε χρόνο ρεκόρ, θα βγει μια καινούργια διοίκηση με τον νέο νόμο, θα πάει αυτή στη FIFA και θα τα εξηγήσει όλα και θα μας ξαναπάρουν πίσω ζητώντας συγγνώμη: κολοκύθια τούμπανα! Πρώτον, κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει την τωρινή διοίκηση της ΕΠΟ να κάνει εκλογές, οπότε πάμε για αποκλεισμό τριετίας και βάλε. Δεύτερον, ακόμα κι αν αυτό γινότανε, η FIFA δεν θα αναγνωρίσει ποτέ μια διοίκηση αν αυτή προκύψει με έναν νόμο που αντιτίθεται στις βασικές της αρχές: οπότε θα παραμέναμε αποκλεισμένοι μέχρι ένας άλλος Υφυπουργός να επαναφέρει ό,τι σήμερα ισχύει. Είναι επίσης κουτοπονηριές οι δυνατότητες προσφυγής στο CAS κ.λπ. Δεν υπάρχει καμία αθλητική διαφορά για να επιτρέψει η FIFA κάτι τέτοιο. Υπάρχει η καταστρατήγηση των κανόνων της και αν αυτούς ως χώρα δεν τους σέβεσαι, απλά δεν μπορεί να είσαι μέλος της.

Ισχύει
Τι σημαίνει ότι είσαι εκτός FIFA; Κακώς το περιορίζουμε μόνο στον αποκλεισμό όλων των ελληνικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις. Είναι αμφίβολο π.χ. αν θα υπάρχουν στην Ελλάδα ξένοι παίκτες: μόνο ντεσπεράντο που δεν καταλαβαίνουν πως εδώ δεν προστατεύονται τα συμβόλαιά τους από τη FIFA μπορεί να έρχονται. Είναι συζητήσιμο επίσης αν οι Ελληνες παίκτες μπορούν να βρουν συμβόλαια για να παίξουν στο εξωτερικό κι αν οι ομάδες μπορούν να διεκδικήσουν χρήματα από ομάδες του εξωτερικού που τους χρωστάνε, γιατί π.χ. τους έχουν πουλήσει έναν παίκτη. Ο,τι γίνεται στα πλαίσια διεθνών κανονισμών παύει να ισχύει.

Φοβούνται
Θα τα δούμε όλα αυτά; Δεν αποκλείω τίποτα. Ο Ανδριανός είναι αποφασισμένος να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο και να φτιάξει το ποδόσφαιρο και όχι μόνο. Τώρα που το σκέφτομαι νομίζω ότι το πρόβλημα της FIFA είναι ακριβώς αυτό. Εμαθαν στην Ελβετία ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένας νομοθέτης που λέγεται Ανδριανός που βρήκε τη συνταγή που θα θεραπεύσει πάσα νόσον και φοβούνται. Τρέμουν την καταπληκτική προοπτική που ο νόμος εγγυάται και θέλουν να μας αποκλείσουν ίσως να μας ψεκάσουν κιόλας. Αν δεν είμαστε ήδη ψεκασμένοι γιατί μόνο ψεκασμένοι θα τα έκαναν αυτά: ούτε καν οι απλοί κουτοί, που φοβάμαι πως σε αυτή την κυβέρνηση υπάρχουν εν αφθονία.

Ευκαιρία
Χάρη σε αυτές τις κουταμάρες του Ανδριανού, που αμφιβάλλω ότι τις γνωρίζει ο Σαμαράς και τις καταλαβαίνει ο Τασούλας, ο Αλέξης Τσίπρας έχει μια χρυσή ευκαιρία να αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει στη λογική του απομονωτισμού και πως αυτή είναι μόνο ένα σκοτεινό όνειρο της Ακρας Δεξιάς, που πάντα φλέρταρε με ιδέες ανάλογες.

Κατά καιρούς η Αριστερά έχει επιδείξει διάφορες περίεργες θέσεις που αναφέρονται στην ανάγκη κατάργησης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου (!!!), στην επιστροφή στον ερασιτεχνισμό κ.λπ.: η ιστορία αυτή επιτρέπει στους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξουν πως μια Αριστερά που ωριμάζει και θέλει να κυβερνήσει δεν μπορεί να θεωρεί προοπτική της χώρας την απομόνωσή της. Είναι δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ψηφίσει τον νέο νόμο, αν ποτέ αυτός φτάσει να συζητηθεί, πράγμα για το οποίο σοβαρά αμφιβάλλω: το ζήτημα όμως δεν είναι η καταψήφισή του, αλλά η εκμετάλλευση της κυβερνητικής γκάφας. Νομίζω ότι ο Τσίπρας, που από ποδόσφαιρο καταλαβαίνει, μπορεί να κατανοήσει καλύτερα από τους άσχετους νομοθέτες, πως αν στην Ελλάδα υπάρχουν προβλήματα διαφθοράς, αυτά δεν λύνονται με νόμους που οδηγούν στην απομόνωση, αλλά με τη δημιουργία μηχανισμών που τη διαφθορά την τιμωρούν. Πιστεύω επίσης ότι μπορεί να καταλάβει ότι η λύση δεν είναι να αρνείσαι τη συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς, αλλά να συνεργάζεσαι μαζί τους και να δουλεύεις πάνω στις προτάσεις τους.

Αν ήμουν στη θέση του θα πήγαινα να δω και τον Πλατινί και τον Μπλάτερ. Και θα τους διαβεβαίωνα πως αν ποτέ γίνω κυβερνήτης θα επιδιώξω την απόλυτη συνεργασία μαζί τους για να αντιμετωπιστούν παθογένειες όπως τα στημένα ματς, το ντόπινγκ, τα μαύρα συμβόλαια, η καταστρατήγηση του συστήματος αδειοδότησης κ.λπ. Μηχανισμοί ελέγχων χρειάζονται. Και κανείς δεν δίνει καλύτερες συμβουλές για αυτούς από όσους θέλουν να λύσουν προβλήματα...