Θα γίνουν οι τρεις ψηφοφορίες, θα πατώσει ο υποψήφιος και ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά χωρίς την ευκαιρία να πάει στην ολομέλεια, που γι’ αυτό ζει ο κάθε υφυπουργός Αθλητισμού. Αν ανέβει στο βήμα, να απαντάει στις ερωτήσεις τις αντιπολίτευσης: «Οχι κύριοι η κοινοποίηση των ονομάτων των οργανωμένων δεν είναι παράβαση των προσωπικών δεδομένων» και να γίνει η ψηφοφορία. Και μετά να μη γίνει τίποτα αφού νιος ήμουνα και γέρασα, ούτε θυμάμαι πόσοι νέοι νόμοι περί αθλητισμού έχουν ψηφιστεί και το μόνο που δούλεψε ήταν η απαγόρευση της μετακίνησης των οργανωμένων.

 

 

Όχι δηλαδή ότι θα γινόταν κάτι. Δεν είχε απαγορευτεί η μετακίνηση των οργανωμένων του Παναθηναϊκού στην Τρίπολη; Είχε, αλλά μια χαρά πήγανε, μια χαρά είδανε το ματς και στο τέλος η διοίκηση του Αστέρα έδωσε συγχαρητήρια στην αστυνομία ότι με την ψύχραιμη αντιμετώπιση στο ντου δεν έγιναν επεισόδια. Λέω λοιπόν και εγώ με το φτωχό μου το μυαλό. Αντί να απαγορεύεται η μετακίνηση, πιο πραγματικό δεν είναι η διοίκηση της ομάδας που παίζει στην έδρα της να κρίνει την αστυνομία; Ο επόμενος δηλαδή υφυπουργός Αθλητισμού να περάσει στον δικό του νέο νόμο μια διάταξη που θα λέει ότι και να απαγορεύεται, οι οργανωμένοι θα πηγαίνουν στα ματς και μετά η διοίκηση των εντός θα κρίνει όπως στο Dancing with the stars. «Η δύναμη των ΜΑΤ έκανε μια όμορφη εμφάνιση, αφού άφησε τους αντίπαλους οργανωμένους να μπουν στο γήπεδο με ντου, αλλά μετά από αντίσταση, για να φανεί ότι είμαστε κράτος και όχι σκορποχώρι».

 

 

Τώρα για τον εντελώς καινούργιο νέο νόμο που θα περάσει ο νέος υφυπουργός αν είναι του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρω ποιος θα αναλάβει, αλλά στις προσδοκίες the sky the limit. Ας πούμε στην αστυνόμευση κάτι για να σταματήσουν οι προβοκάτσιες της αστυνομίας; Στις τελευταίες διαδηλώσεις στα Εξάρχεια βγήκε ένα βίντεο που δείχνει έναν ματατζή να βάζει μια μολότοφ που δεν έχει σκάσει σε ένα σακίδιο. Οι νοικοκυραίοι και οι φιλελέδες θα πούνε ότι την καβάτζωσε για να μην την ξαναπετάξουν. Οι υποψιασμένοι όμως που δεν μασάνε, ξέρουν ότι την κράτησε για να τη βάλει σε σακίδιο διαδηλωτή. «Και αν δεν έχει σακίδιο;». Τότε του κρεμάει το σακίδιο, γιατί τα ΜΑΤ όπως ο στρατός με την επιμελητεία ακολουθούνται από βοηθητικούς με πολλά σακίδια που έχουν βαφτεί μαύροι για να νομίζει ο κόσμος ότι πουλάνε τσάντες.

Στον νέο νόμο ΣΥΡΙΖΑ για τον αθλητισμό το πρώτο που πρέπει να εξασφαλιστεί είναι η ισότητα. Η απλή λύση θα ήταν να δοθούν στους χούλιγκαν χημικά, αλλά η ψαγμένη είναι να δίνονται στους ματατζήδες καρέκλες. Πλαστικές για την ισότητα, αλλά η κρατική βία δεν τιθασεύεται από νόμους. «Καταγγέλουμε την επίθεση των ματατζήδων, που εναντίον των διαδηλωτών πέταξαν πολυθρόνες, ξαπλώστρες και έναν καναπέ».

 

 

Τις καταγγελίες φυσικά δεν θα μπορεί πια να κάνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου που θα έχει γίνει υπουργός Δικαιοσύνης και θα έχει λύσει το πρόβλημα της χωρητικότητας των φυλακών χάρη στον εμπνευσμένο νόμο για τις εκπαιδευτικές άδειες. Σύμφωνα με τον νόμο που προτάθηκε και θα περάσει αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλειοψηφία, η άδεια θα δίνεται αυτόματα εκτός αν η διοίκηση αποδείξει «με ασφάλεια και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας θα βλάψει ή θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο υπέρτερο έννομο αγαθό». Επειδή όμως όπως έγραψε χθες ο Παύλος Ελευθεριάδης του Ποταμιού «η απόδειξη μελλοντικού γεγονότος “πέραν πάσης αμφιβολίας” δεν έχει ακόμα γίνει δυνατή από τους νόμους της φυσικής ή της λογικής», σημαίνει ότι όποιος περνάει σε ανώτατη σχολή βγαίνει.

 

 

 

Οχι βαβούρα

 

Ο Ολυμπιακός πήρε την πιο πολύτιμη νίκη της σεζόν. Χάρη στο 4-2 με τη Μάλμε συνεχίζει στο Γιουρόπα Λιγκ, κερδίζει βαθμούς για την κλήρωσή του στις ισχυρές ομάδες στα ευρωπαϊκά της επόμενης σεζόν και γλιτώνει τη βαβούρα που θα προέκυπτε μετά από ήττα. Ακόμα περισσότεροι παίκτες θα κρίνονταν ένοχοι για την ήττα, πιθανόν ο Μίτσελ να είχε φύγει και στο επόμενο ματς του πρωταθλήματος στο Καραϊσκάκη θα έπεφτε γιούχα που δεν έχει ακουστεί από τα πλέι oφ της τελευταίας χρονιά του Κόκκαλη. Μια τέτοια εξέλιξη υπερκαλύπτει τον κόπο που σημαίνουν δύο ή περισσότερα ευρωπαϊκά ματς μετά από δύο μήνες. Ο Ολυμπιακός γλίτωσε τον αποκλεισμό, τις αλλαγές παικτών και προπονητή, την μουρμούρα και την απώλεια βαθμών χάρις στα heroics δύο παικτών. Του Τσόρι και του Κασάμι.

 

 

Για καλό επειδή αλλάζει το παιχνίδι του Ολυμπιακού και για κακό επειδή τα χρόνια και τα πολλά ματς δεν του επιτρέπουν να το κάνει σε κάθε ματς ο Τσόρι Ντομίνγκες είναι το βαρόμετρο της απόδοσης του Ολυμπιακού έχοντας και την αίσθηση της κρισιμότητας του κάθε ματς. Χθες δεν είχε πρόβλημα να καταλάβει ότι το ματς ήταν χωρίς επιστροφή. Το έδειξε όχι με το γκολ, που δεν χρειαζόταν κόπο μα τεχνική, αλλά με τις κούρσες που κατέβαζε την μπάλα περιμένοντας να του την πέσει κάποιος αντίπαλος για να πασάρει ή να τον περιμένει και να τελειώσει ο ίδιος την φάση. Ο δεύτερος καθοριστικός παίκτης ήταν ο Κασάμι. Είναι ο παίκτης που κάλυπτε τον Μασουακού, που έκοβε και κατέβαζε την μπάλα και που μάζεψε τις περισσότερες κλοτσιές με μία να καταλήγει στην κόκκινη κάρτα στον Αντου που άφησε τη Μάλμε με 10 παίκτες. Εδώ πρέπει να γίνει μια αναφορά στον Φουστέρ που στο πρώτο γκολ του Ολυμπιακού τόλμησε να βάλει το κεφάλι πάνω στο παπούτσι του αντιπάλου για να πετύχει το πρώτο γκολ. Και που η κουβέντα ήρθε στην κλοτσιά να πω ότι τόση κλοτσιά όση δίνανε οι παίκτες της Μάλμε έχω να δω από το ‘80, εποχή που η σουηδική ομάδα είχε παίξει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και διατήρησε την τακτική σαν συνταγή επιτυχίας.

 

 

Τέλος καμιά ομάδα δεν προχώρησε σε Ελλάδα ή Ευρώπη απαιτώντας από την επίθεσή της να καλύπτει τα δύο γκολ παθητικό. Το οποίο συμβαίνει στον Ολυμπιακό λιγότερο από τις ικανότητες των παικτών και περισσότερο από το καταραμένο σύστημα των φουλ μπακ που παίζει ο Μίτσελ και που στις αντεπιθέσεις γίνεται το έλα να δεις.

Πηγή: sday.gr

Ανδριανός Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός