Οι πολιτικές εξελίξεις επηρεάζουν, στην πρώτη ματιά, φαινομενικά, πολύ έντονα το ποδόσφαιρο, και ειδικά το επαγγελματικό. Σε μια στιγμή που η πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού είχε στριμώξει πολύ την σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ και την πίεζε για να αλλάξει καταστατικό και να δημιουργήσει, τουλάχιστον φαινομενικά, συνθήκες για πιο καθαρό ποδοσφαιρικό παιχνίδι, οι εκλογές δημιουργούν την αίσθηση ή ψευδαίσθηση, ο καιρός θα το δείξει, ότι η Ομοσπονδία του ποδοσφαίρου θα την βγάλει και πάλι “καθαρή” και θα συνεχίσει ανεμπόδιστη να κρατά το ποδόσφαιρο σε χέρια λίγων. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Εχουν πραγματικό λόγο να χαίρονται οι σημερινοί σύμβουλοι της ΕΠΟ, μαζί με όλους αυτούς που κρατούν το ποδόσφαιρο δέσμιο των συμφερόντων τους; Τους δίνουν οι εκλογές το δικαίωμα να συνεχίσουν ανενόχλητοι το ... έργο τους;

Ας εξετάσουμε τα θεωρητικώς δύο επικρατέστερα σενάρια: Δεν έχει νόημα να αναλύσει κανείς πολύ το τι θα συμβεί στην περίπτωση εκλογής μιας κυβέρνησης που θα υποστηρίζεται από τα κόμματα που κυβερνούν μέχρι σήμερα. Στην περίπτωση αυτή – λέει η λογική – η κυβέρνηση θα βαδίσει στον δρόμο του σχεδίου του αθλητικού νόμου που είχε ετοιμάσει ο Γιάννης Ανδριανός, κι ίσως με μεγαλύτερη ωριμότητα, δηλαδή προσκαλώντας εγκαίρως την UEFA προκειμένου να ζητήσει καθοδήγηση ώστε να επιτύχει τις καταστατικές αλλαγές στην ΕΠΟ δίχως να παραβιάσει το αυτοδιοίκητο.

Τι γίνεται στην περίπτωση αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, στην εκλογή μιας κυβέρνησης που θα ελέγχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ; Αν βασιστεί κανείς στις θέσεις και τις διακηρύξεις του Ιούλιου Συναδινού, υπεύθυνου για τον Αθλητισμό στον ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται στο συμπέρασμα ότι η σημερινή ΕΠΟ και το σημερινό κατεστημένο του ποδοσφαίρου θα έπρεπε να χάνουν τον ύπνο τους και όχι να κοιμούνται ήσυχοι. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δια στόματος Συναδινού, έχει ήδη τονίσει ότι θα επιδιώξει την επίσπευση της εκδίκασης όλων των δικαστικών υποθέσεων που αφορούν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό, όπως και ριζοσπαστικές καταστατικές αλλαγές στην ΕΠΟ (όπως και σε όλες τις αθλητικές ομοσπονδίες) δίχως παραβίαση του αυτοδιοίκητου. Η διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πραγματικότητα, αν κρίνει κανείς από τον δημόσιο λόγο του αθλητικού τμήματός του και το πρόγραμμα που πολύ πρόσφατα παρουσίασε, να εμβαθύνει ακόμη περισσότερο στους οικονομικούς ελέγχους στον επαγγελματικό αθλητισμό και ειδικά το ποδόσφαιρο. Συνεπώς;

Σε όποιο εκ των δύο πολιτικών σεναρίων, η σημερινή ΕΠΟ δεν έχει πολύ χρόνο ζωής. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι τόσο στριμωγμένη η Ομοσπονδία του ποδοσφαίρου και τόσο πιεσμένη από παντού προκειμένου να αλλάξει καταστατικό και να πάψει να λειτουργεί, να διοικείται και να αποφασίζει σαν κλειστό κλαμπ. Για πρώτη φορά πιέζεται τόσο πολύ και το κατεστημένο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, διότι για πρώτη φορά οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας συμφωνούν στην απόλυτη ανάγκη να υπάρξει οικονομικός έλεγχος και να αλλάξουν καθεστώς η διαιτησία και η αθλητική δικαιοσύνη.

Φυσικά όλες αυτές οι αλλαγές δεν εγγυώνται την κάθαρση του ποδοσφαίρου και την πάταξη της διαφθοράς. Γι' αυτό και δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος για πανηγυρισμούς. Μοιάζει όμως βέβαιο ότι για το ποδόσφαιρο οι επόμενες ημέρες θα είναι καλύτερες από τις προηγούμενες, όποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση. Οι ημέρες ενός τόσο διεφθαρμένου καθεστώτος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, του σημερινού, τελειώνουν.

Πηγή: gazzetta.gr

ΕΠΟ Ποδόσφαιρο SPORTS