Ηταν καλύτερος και δικαιούνταν ακόμη και τη νίκη. Δικαιούται να φωνάζει και για τη διαιτησία του Δελφάκη που στήριξε τους γηπεδούχους με τις αποφάσεις του.

 

Ο «ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ» δεν βλεπόταν. Πολλά κενά πίσω και καμία φαντασία μπροστά. Σώθηκε από την αδυναμία των φιλοξενουμένων τόσο στις στημένες φάσεις όσο και στο να τελειώσουν τις φάσεις μπροστά από την εστία του Ιτάντζ.

 

Δεν ικανοποιεί ο ΠΑΟΚ. Συνεχίζει τις κακές εμφανίσεις, αλλά το σημαντικό γι’ αυτόν είναι ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο καταφέρνει να νικά. Εξακολουθεί να κρατά την πρώτη θέση και έστω με οριακό τρόπο διατηρεί ζωντανό το όνειρο για τον τίτλο. Για να συνεχίσει σε αυτό τον δρόμο πάντως θα πρέπει να ενισχυθεί στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο και (το κυριότερο) να διορθώσει άμεσα τα λάθη του. Κάνει πολλά, αλλά είναι τυχερός και δεν τα πληρώνει. Μια με την Κέρκυρα, μια με τον Λεβαδειακό και άλλη μια τώρα με τον Πανιώνιο γλιτώνει από βέβαιη απώλεια βαθμών.

 

Η ΕΣΤΙΑ του παραβιάσθηκε και πάλι και μάλιστα δυο φορές. Η άμυνά του απαράδεκτη. Δεν είναι μόνο τα δύο γκολ που δέχθηκε, αλλά ότι σε κάθε κατεβασιά των φιλοξενουμένων πελαγοδρομούσε. Μπορούσε άνετα να δεχθεί άλλα τόσα και η γκέλα να ερχόταν με συνοπτικές διαδικασίες. Βέβαια, όταν κερδίζεις τέτοια παιχνίδια στο φινάλε, λες ότι «τέλος καλό, όλα καλά». Ισως να είναι κι έτσι.

 

Κερδίζεις και πας παρακάτω. Πρέπει όμως κάθε φορά να υπολογίζεις ότι κάποια στιγμή η τύχη θα σου γυρίσει την πλάτη αν δεν βελτιωθείς πραγματικά. Ο Πανιώνιος παρά τα προβλήματά του έπαιξε πολύ καλά. Αξιζε πολλά παραπάνω. Προσπάθησε και πάλι να παίξει μπάλα και όχι να κυνηγήσει το ποδόσφαιρο σκοπιμότητας. Αυτό έχει πάντα το ρίσκο του ειδικά όταν η άμυνά σου δεν είναι και η καλύτερη του πρωταθλήματος.

Πηγή: Sportday

Πανιώνιος Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS