«Φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Ο δρόμος μέχρι εδώ μου φάνηκε σύντομος ακούγωντάς σε να μου διηγείσαι πόσο ευτυχισμένος ήσουν αυτά τα δύο χρόνια στην Αθήνα. Σε ξέρω καλά, αυτό βγαίνει από μέσα σου, μετά από μια αγκαλιά μας με αποχαιρετάς γρήγορα ενώ παράλληλα με ευχαριστείς. Δεν θέλεις να σε παρασύρει το συναίσθημα, εγώ χαμογελάω βλέποντας σε να φεύγεις γρήγορα, αλλά δεν μπορώ να κρατήσω τα μάτια μου να μην κλάψουν», έγραψε ο Αγκιλάρ για να καταλήξει...

«Το ποδόσφαιρο σου έχει δώσει όλα όσα ήθελες, θα ήταν τρέλα να παραπονεθείς, αλλά αυτή τη φορά ήταν άδικο για σένα, αν και πολύ περισσότερο (άδικο) για αυτούς που μένουν. Με αυτούς στο πλευρό σου έζησες αυτά τα δύο χρόνια και αυτοί γνώρισαν ποιος είσαι πραγματικά, γνώρισαν ένα σύντροφο/συνάδελφο και όχι ένα αφεντικό, έναν φίλο και όχι έναν αστέρα. Όταν ένας άνθρωπος κλαίει για κάποιον άλλο υπάρχει κάποιος λόγος, όταν το κάνουν πολλοί τότε είναι κάτι φανταστικό. Ίσως δεν είναι λογικό να κλαίει ο κόσμος, αλλά είναι απολύτως λογικό να το κάνουν αποχαιρετώντας εσένα. Και αυτό σου το λέω εγώ, που πέρασε λίγος καιρός και ξέρω πως σε λίγες ημέρες θα σε ξαναδώ. Το αξίζεις. Σε αγαπώ».

Μίτσελ Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός