Να λέει «δόξα τω Θεώ» που έπιασε ο Στιλ το πέναλτι και δεν έγινε το 2-1 ή να τα βάζει με την τύχη του που έκανε ένα σωρό κλασικές ευκαιρίες, όλες τους στο β' ημίχρονο (εκτός από μια φάση με τον Μπεργκ στο πρώτο), που είχε μέχρι και στο 92' ευκαιρία με τον Πράνιτς να πάρει τη νίκη, αλλά έμεινε τελικά στην ισοπαλία; Εγώ θα έλεγα το δεύτερο: αν μια ομάδα άξιζε τη νίκη, αν μια ομάδα σε όλο το 90λεπτο κατέβηκε να παίξει μπάλα και να φτιάξει ευκαιρίες για να κερδίσει, αυτή ήταν ο Παναθηναϊκός.

 

ΜOΝΟ που αντί να τα βάλει με την τύχη του ο Παναθηναϊκός, καλό θα ήταν να τα βάλει με τη δική του αναποτελεσματικότητα. Δεν είχε δοκάρια ο Παναθηναϊκός, δεν έπιασε «τα άντερά του» ο Γιαννακόπουλος, δεν έφταιξε η ατυχία στους «πράσινους», αλλά το γεγονός ότι έφτιαξαν φάσεις, κλασικές φάσεις, τετ α τετ ή σουτ από πολύ καλές θέσεις που δεν έστειλαν την μπάλα στα δίχτυα. Το είχε βελτιώσει αυτό το κομμάτι τον τελευταίο καιρό ο Αναστασίου, οι παίκτες του έβρισκαν τρόπο να μετατρέπουν σε γκολ περισσότερες ευκαιρίες απ' ό,τι στην αρχή του πρωταθλήματος, όπως είχε βελτιωθεί και η αμυντική λειτουργία, που κράτησε το «μηδέν» πίσω στα προηγούμενα παιχνίδια. Οχι όμως και σε αυτό και το ένα γκολ που δέχτηκε ο Στιλ, γκολ πανέμορφο και ίσως και τυχερό, στοίχισε ακριβά.

 

ΚΑΙ ΕΔΩ ξαναγυρνάμε στην κουβέντα που κάνουμε εδώ και τόσο καιρό: σε τόσο κλειστά παιχνίδια, όπου ο αντίπαλος παίζει μαζικά άμυνα, όπου ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα βρει πολλά γκολ μπροστά, έχει σημασία να κρατήσει το «μηδέν» πίσω. Αν μπορεί να το κρατήσει, όπως έγινε για παράδειγμα με τον Λεβαδειακό, έχει την ποιότητα να βάλει τουλάχιστον ένα γκολ και να πάρει τους 3 βαθμούς. Αν όμως ο αντίπαλος προηγηθεί, όπως συνέβη στη Νέα Σμύρνη, η ήδη προσεκτική άμυνα γίνεται μαζική, με διπλο-τριπλές ζώνες, οι διάδρομοι κλείνουν και τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ.

 

Πηγή: sportday

Πανιώνιος Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS