Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Την περασμένη φορά περιγράψαμε αυτή την αδράνεια που παρατηρείται στον ΠΑΟΚ, την συνήθεια στην ήττα-συντριβή και την άρρωστη κατάσταση που οδηγεί στην απαξίωση της ομάδας και στο μηδενικό ενδιαφέρον για την πορεία της, τα επόμενα παιχνίδια και την φετινή της κατάληξη. Όσοι βλέπουν μπροστά, αντιλαμβάνονται ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να αφήσει πολύ αρνητικό στίγμα και ενόψει της επόμενης σεζόν. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το σήμερα….

Κάποτε πριν από οκτώ χρόνια, σε μία ανάλογη κατάσταση, ο παμπόνηρος Σάντος είχε εφεύρει το εξής για να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων: «Εμείς επιλέξαμε να απαξιώσουμε εντελώς την ομάδα (με τις σαρδέλες) έτσι ώστε να ξεκινήσουμε από το μηδέν…». Επί της ουσίας ήταν μία… μπαρούφα ολκής. Είχε αποτύχει την πρώτη σεζόν, αλλά το «έριξε» αλλού, για να φανεί ως μέρος σχεδίου.

Τώρα δεν υπάρχει κάτι ανάλογο. Δεν υπάρχει έξυπνη ή πονηρή ιδέα, δεν υπάρχει αντίδραση, δεν υπάρχει έτοιμη τριάδα (πρόεδρος-τεχνικός διευθυντής-προπονητής) και φυσικά το κοινό παρουσιάζεται εμφανώς κουρασμένο.

Όλοι λοιπόν απορούμε γιατί η ΠΑΕ ΠΑΟΚ αδρανεί. Αν το καλοσκεφθούμε, η ερώτηση: «γιατί δεν κάνετε κάτι…», ή η παρατήρηση… «γιατί δεν βάζετε φρένο στον κατήφορο» δεν σημαίνει τίποτα άλλο από το… «γιατί δεν ανακοινώνετε επιτέλους την απομάκρυνση του Άγγελου Αναστασιάδη;» Όλοι αυτό εννοούν. Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;

Επ’ αυτού θυμίζουμε ότι πήραμε θέση πριν αρκετές εβδομάδες. Το ποδόσφαιρο αυτό μας έχει διδάξει, εμάς που δεν είμαστε παράγοντες. Τίποτα από τα δύο δεν έγινε και χάθηκε άλλος ένας σημαντικός μήνας, που απλώς έφερε τον ΠΑΟΚ πιο κοντά στο… αδιέξοδο.
Ρεπορταζιακά πάντως, η απάντηση στο γιατί ο Σαββίδης δεν πήρε την αναμενόμενη απόφαση για τον Αναστασιάδη, είναι διπλή.

Από την μία υπάρχει η εκτίμηση ότι από την στιγμή που βγήκαν ανακοινώσεις οπαδών που ζητούσαν ορθά-κοφτά την απομάκρυνση Αναστασιάδη, ο Σαββίδης δεν υπήρχε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να αφήσει να φανεί ότι υποκύπτει. Εξάλλου το τελευταίο διάστημα έχει τρελαθεί, επειδή ο Βρύζας έφυγε την επομένη μίας τέτοιας ανακοίνωσης και φάνηκε ότι ο κόσμος όρισε την τύχη του πιο στενού του συνεργάτη. Από την άλλη, λέγεται ότι ο μεγαλομέτοχος άφησε τους παράγοντες της ΠΑΕ να αποφασίσουν, με το περιβόητο… «κάντε ότι θέλετε».

Οι παράγοντες όμως (τώρα τελευταία ο Αγγελίδης που έμεινε μόνος) είχαν αποφασίσει ότι αυτή την φορά για τον προπονητή θα τηρήσουν μία σειρά και θα ακολουθήσουν τον σωστό δρόμο. Ο πρόεδρος δηλαδή θα διάλεγε τον επόμενο τεχνικό διευθυντή και αυτός θα αποφάσιζε για τον επόμενο προπονητή. Κάτι που δεν έγινε τα περασμένα χρόνια και η ομάδα οδηγήθηκε σε πλήρη αποτυχία… Και ενώ πάρθηκε αυτή η σωστή απόφαση (για την σειρά επιλογής των προσώπων) τώρα προκύπτει έκτακτη ανάγκη και πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Πώς όμως; Τέσσερα είναι τα ενδεχόμενα:

1) Παραμένει ο Αναστασιάδης και… ο Θεός βοηθός, μια και φαίνεται ότι ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει με τα χειρότερα. Έτσι όμως θα κλείσει ο ένας κύκλος και θα ανοίξει φυσιολογικά ο επόμενος, με νέο τεχνικό διευθυντή και νέο προπονητή, από την αρχή της επόμενης σεζόν.

2) Απομακρύνεται ο Αναστασιάδης και αντικαθίσταται με έναν προσωρινό προπονητή δύο μηνών, που θα ξέρει ότι το καλοκαίρι αναλαμβάνει άλλος… Ξέρετε κανέναν που θα δεχθεί κάτι τέτοιο; (Το μυαλό όλων πάει στον Γ.Χ που ανήκει ακόμη στο δυναμικό της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ο οποίος έβγαλε δύο φορές την ομάδα πρώτη στα πλέι οφ –πέρυσι του τα έκλεψαν με την απίστευτη αφαίρεση τριών βαθμών- αλλά δεν γίνεται να είναι ο ΠΑΟΚ η μοναδική ομάδα στον κόσμο με… επαγγελματία αναπληρωτή προπονητή. Και εκείνος γιατί να είναι τόσο κορόιδο να κάνει κάτι τέτοιο για τρίτη φορά και να «καεί» ως επαγγελματίας προπονητής;)

3) Απομακρύνεται ο Αναστασιάδης και ο Αγγελίδης ξεχνάει κάθε τι που αφορά πλάνα και ιεραρχία και αποφασίζει άμεσα να επιλέξει (μόνος του!) για τα επόμενα 2,5 ή 3,5 χρόνια τον επόμενο προπονητή, με τον κίνδυνο να γίνει και πάλι λάθος, αφού και πάλι ο τεχνικός διευθυντής που θα έρθει αργότερα (η αναζήτησή του ξεκίνησε πριν μία εβδομάδα) θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με προπονητή που δεν θα είναι δικής του επιλογής.

4) Ο Αγγελίδης σταματάει την αναζήτηση τεχνικού διευθυντή, προσλαμβάνει άμεσα έναν από τους πρώτους υποψηφίους (με κίνδυνο να κάνει βιαστική και λανθασμένη επιλογή) και αφού ο νέος συνεργάτης έρθει στην Θεσσαλονίκη, αποφασίζει άμεσα για τον προπονητή. Αυτόν ή τον επόμενο. (Και εδώ βεβαίως υπάρχει –λόγω βιασύνης- ο κίνδυνος του μεγάλου λάθους).

Πέρα λοιπόν από κάθε θεωρητικό ερώτημα ή οποιαδήποτε εύκολη και ανέξοδη διαπίστωση, αυτή είναι η δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει ο ΠΑΟΚ. Μία κατάσταση… «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Και ο καθένας που θέλει να λαϊκίσει για να φανεί καλός στον λαό που «διψάει» για ξεφωνητό ή αποκεφαλισμένα στελέχη-προπονητές-παράγοντες (κλασική Ελληνική συνήθεια) θα έκανε επίθεση σε όσους έφεραν την κατάσταση εδώ… (Το κάναμε όλοι και ήμασταν μέσα στην... Ελληνική μόδα της τελευταίας 30ετίας ).

Όποιος όμως ασχολείται με την ουσία, βλέπει μπροστά και αντιλαμβάνεται τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν…

Όλα τα παραπάνω ακούγονται ή φαίνονται ή είναι εύκολα και απλά; Σαφώς ισχύει το… «όσοι έχουν ευθύνη και όσοι αμείβονται αδρά, ας αποφασίσουν» αλλά και… το νέο λάθος απαγορεύεται και δεν θα συγχωρεθεί σε κανέναν…

Εσείς τι θα κάνατε εδώ που έφθασε η κατάσταση;

* Και κάτι τελευταίο για το ΑΕΚ-Ολυμπιακός… Λιγοστά και προσεκτικά είναι τα «αφιερώματα» στα κατορθώματα του διαιτητή Καλογερόπουλου που σφυρίζει, ειδικά για τον τρόπο που έγινε διεθνής, μέσα από δύο συγκεκριμένα παιχνίδια όπου «έφερε» αποτέλεσμα. Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτοί που ξέρουν λένε ότι… «οι μεταγραφές δεν περιορίζονται μόνο σε όσους παίζουν με την μπάλα στα πόδια»…

Πηγή: gazzetta.gr