Από τις 18 Μαίου του 2014 μέχρι και τις 16 Μαρτίου του 2015... Αυτή ήταν η τέταρτη περίοδος του Άγγελου Αναστασιάδη στον ΠΑΟΚ. Ενός ανθρώπου και προπονητή του οποίου η πολυετής παρουσία στον Δικέφαλο του Βορρά συζητήθηκε έντονα, συζητιέται και θα συζητηθεί ιδιαίτερα όσα χρόνια κι’ αν περάσουν. Όπως λέει και ο ίδιος, από τα 62 του χρόνια, τα μισά και παραπάνω (πάνω από 40) τα έχει περάσει στην Τούμπα. Ότι κι’ αν γίνει λοιπόν, επειδή είναι και ιδιαίτερος ως άνθρωπος, με πολλούς και φανατικούς φίλους ή υποστηρικτές , αλλά και πολλούς «εχθρούς», ο Αναστασιάδης δεν πρόκειται να… φύγει ποτέ από τον ΠΑΟΚ.

Έχει μία αξία τώρα που απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, να αναφερθούμε στον Αναστασιάδη που ζήσαμε αυτό το διάστημα.

Κακά τα ψέματα, αυτή η συνεργασία δεν ξεκίνησε σωστά και ομαλά. Το γεγονός ότι ο μεγαλομέτοχος παρενέβη και ξεπέρασε τους υπευθύνους της ομάδας για να συμφωνήσει με τον προπονητή, δημιούργησε ένα σοβαρό θέμα. Ουσιαστικά ο Σαββίδης επέβαλε στον Βρύζα να συνεργαστεί με τον Αναστασιάδη, όπως και στον προπονητή να συνεργαστεί με αυτόν τον τεχνικό διευθυντή. Ανάποδα πράγματα δηλαδή…

Η συνεργασία δεν ξεκίνησε καλά (σε τύπους αλλά και ουσία) με το συμβόλαιο του Αναστασιάδη. Η προφορική συμφωνία επετεύχθη στις 18 Μαίου, αλλά το συμβόλαιο υπογράφηκε 24 Ιουνίου! Και ξαφνικά, μετά από απαίτηση του ίδιου, ήταν συμβόλαιο ενός έτους, ενώ η συζήτηση έγινε για μία διετία.

Η προετοιμασία ξεκίνησε με τον Αναστασιάδη να διαπιστώνει ότι κάποιοι παίκτες δεν έχουν διάθεση να παίξουν στην ομάδα. Δεν δίστασε να πραγματοποιήσει βασικό στάδιο προετοιμασίας με 15-16 πιτσιρικάδες, ενώ πολλά έγιναν και σε μεταγραφικό επίπεδο.

Πολλές φορές ο Αναστασιάδης μίλησε για την επάρκεια του ρόστερ του, πολλές φορές μίλησε και επιχειρηματολόγησε για τους 27 ισάξιους παίκτες του, αρκετές φορές εξήγησε (δημοσίως και όχι μόνο) ότι δεν είναι σωστό να κάνει πολλές και μαζεμένες μεταγραφές σε μία καλοκαιρινή ή χειμερινή περίοδο, αφού σιγά-σιγά μπαίνουν οι βάσεις για δημιουργία μεγάλης ομάδας.

Από το Αναστασιάδη του 2014-2015 ξεχώρισαν οι μεγάλες σε διάρκεια ομιλίες του στους παίκτες. Πίστευε ότι εκεί χτίζεται κυρίως η ομάδα. Αλήθεια είναι ότι ακόμη και σε επίπεδο δουλειάς σε τακτική, ο Αναστασιάδης προτιμούσε την θεωρία και τις προφορικές εντολές, σε σχέση με το γήπεδο και την προπόνηση. Με αυτά και με αυτά και μέσα από διαφωνίες-διαφορετικές αναζητήσεις, προτάσεις-κόντρα προτάσεις, ο ΠΑΟΚ (διοίκηση και τεχνική ηγεσία μαζί) έκαναν πέντε καλές επιλογές παικτών (Ρατς, Γκολάσα, Μακ, Περέιρα, Παπαδόπουλο) και ξεκίνησε μία σεζόν, χωρίς κανείς παράγοντας να θέσει στόχους και να ενημερώσει για το πλάνο που υπάρχει. Μόνο ο Αναστασιάδης μίλησε για πρωταθλητισμό (κάτι που έκανε πάντα και παραδοσιακά). Αργότερα εμφανίστηκε ο Αγγελίδης που βρήκε έτοιμη μία κατάσταση (μειωμένο μπάτζετ, νεαροί παίκτες και προπονητή που μιλάει για πρωταθλητισμό σε αυτό το Ελληνικό περιβάλλον) και με τις πρώτες του δηλώσεις απλά προσπάθησε να τα συνθέσει όλα μαζί και να μην στεναχωρήσει κανέναν… Ούτε το κοινό βεβαίως

(Αντί λοιπόν ο μεγαλομέτοχος να φέρει νωρίς τον.. αντ’ αυτού (πρόεδρο δηλαδή), ώστε αυτός να αποφασίσει για τεχνικό διευθυντή και εκείνος για προπονητή, εδώ είχαμε τον μεγαλομέτοχο να αποφασίζει για προπονητή, να τον επιβάλει στον τότε τεχνικό διευθυντή (που τα αποδέχονταν όλα) και από εκεί και πέρα να έρχεται τελευταίος ο πρόεδρος, που απλά έπρεπε να διαχειριστεί μία ήδη διαμορφωμένη κατάσταση…).

Κατά τους πρώτους μήνες της σεζόν, ο ΠΑΟΚ είναι εντυπωσιακός, κυρίως στα εντός Ελλάδας παιχνίδια. Με το επιθετικό πνεύμα που επιβάλει ο προπονητής, η ομάδα «πνίγει» τους αντιπάλους και βάζει πολλά γκολ, παίρνει πολλές νίκες. Είναι φανερό ότι η ομάδα του Αναστασιάδη κάνει κάτι μη αναμενόμενο και επί μήνες είναι πρώτη στην κούρσα του πρωταθλήματος. Ήταν κάτι εντυπωσιακό…
Φυσιολογικά, σε κάποια δύσκολα Ευρωπαϊκά ματς «λυγίζει», ενώ στο κύπελλο αποτυγχάνει πλήρως, χωρίς να υπάρχει καμία δικαιολογία.

Από τον Δεκέμβριο και μετά, οι 13-14 επιβαρυμένοι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν κόντρα στην λογική του ότι… «έχω 27 ισάξιους» λυγίζουν και δεν μπορούν πλέον να στηρίξουν αθλητικά, τις απαιτήσεις του παιχνιδιού που ζητάει ο Αναστασιάδης. Τραυματισμοί, κόπωση, κάρτες και ακολουθεί το τελευταίο τραγικό τρίμηνο όπου ο ΠΑΟΚ καταρρέει…

Για καθαρά ποδοσφαιρικούς λόγους, αυτή η ομάδα που «έπνιγε» τους αντιπάλους, δεν μπορεί να ανταποκριθεί και παίζοντας εντελώς απρόσεκτα-απείθαρχα, διασύρονταν στα περισσότερα γήπεδα. Όλως παραδόξως, δεν άλλαζε φιλοσοφία... Δεν έψαξε (τότε Δεκέμβριο-Ιανουάριο) το plan B που ίσως βοηθούσε τον ΠΑΟΚ να πάρει αποτελέσματα με πιο συντηρητικό παιχνίδι.

Ο ΠΑΟΚ έκανε λίγες αλλά σπουδαίες μεταγραφές, δεν πήρε βέβαια άλλο εξτρέμ, η εικόνα όμως δεν άλλαξε και κάπου εκεί ο ίδιος παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του, χωρίς να ψάχνει δικαιολογίες, έστω κι’ αν μερικές φορές "έφταιγαν" οι Μάρτενς-Μαντούρο και άλλες οι Σπυρόπουλος-Τζαβέλλας, τους οποίους «έδωσε» δημόσια. (Ήταν μάλλον το πιο μεγάλο λάθος του Αναστασιάδη, να κατηγορεί συχνά-πυκνά τους παίκτες του. Γιατί έπρεπε να τους πει τόσες πολλές φορές το... "θέλετε να με φάτε; Γιατί μετά από παιχνίδια έπρεπε να φορτώνει το βάρος της αποτυχίας ονομαστικά σε παίκτες; Απίστευτο λάθος από έναν τόσο έμπειρο προπονητή...)

Προσωπικά, πολλές φορές σταθήκαμε σε αυτή την παραίτηση Αναστασιάδη, γιατί κόντρα σε όλους τους άλλους, εκείνος στις δημόσιες τοποθετήσεις του έλεγε πολλές φορές και την αλήθεια. Έφταιγε όμως ιδιαίτερα, για το ότι ενώ διαπίστωνε το πρόβλημα και αναλάμβανε την ευθύνη, δεν μπορούσε να το λύσει. Όλοι οι γύρω-γύρω έψαχναν για δικαιολογίες…. Όπως οδήγησε την ομάδα σε καταπληκτική πορεία και στα… επάνω άκρα στο πρώτο σπριντ, έτσι και την καταρράκωσε στέλνοντάς της στα κάτω άκρα, στην πορεία της μεγάλης κούρσας…

Και φυσικά εκτίθενται ανεπανόρθωτα, όσοι τόλμησαν να αναφέρουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε ή δεν έχει καλό ρόστερ, για να σταθεί αξιοπρεπώς στα γήπεδα που αγωνίζονταν, απέναντι σε κάθε ΟΦΗ, ΠΑΣ, Ξάνθη, Παναιτωλικό, Ατρόμητο και άλλες τέτοιες ποδοσφαιρικές δυνάμεις..

Ο Αναστασιάδης δούλεψε τον ΠΑΟΚ (μετά από 10 χρόνια ανέλαβε σύλλογο από την αρχή!) για να σπριντάρει και έκανε εντυπωσιακά πράγματα στο ξεκίνημα, αλλά εδώ είχαμε να κάνουμε με μία πιο μεγάλη κούρσα που ήθελε αντοχές σε όλα τα επίπεδα. ΜΟΝΟ ο Αναστασιάδης μπορούσε να σπάσει όλα τα κοντέρ και τα ρεκόρ στο πρώτο διάστημα της πορείας πρωταθλητισμού, εκεί όπου ο ΠΑΟΚ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έμεινε πρώτος, αλλά και μόνο αυτός μπορούσε να πρωταγωνιστήσει στα αρνητικά επιτεύγματα των τελευταίων μηνών, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία του δέχθηκε τόσες πολλές τριάρες και τεσσάρες. Πορεία των… άκρων, από έναν άνθρωπο των άκρων. (Και κάπως έτσι επιβεβαιώθηκε η ρήση ενός ποδοσφαιρανθρώπου, ότι πάντα οι ομάδες παίζουν και έχουν τον χαρακτήρα του… προπονητή τους).

Στο τέλος του αφιερώματος στον Αναστασιάδη (στον οποίο πιστεύω ότι –όπως σχεδόν όλους- έκρινα αντικειμενικά και δίκαια για όλο αυτό το διάστημα, κάτι που εκτιμώ ότι σε γενικές γραμμές, έγινε και από το σύνολο του Τύπου ) οφείλω να προσθέσω και αυτό που είδα-αντιλήφθηκα το τελευταίο διάστημα. Αυτό που τόνισα και μετά τον τελευταίο αγώνα με την Τρίπολη.

Ο Αναστασιάδης –έστω και αργά- κατάλαβε και προσπάθησε να αντιμετωπίσει το βασικό αγωνιστικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Την μεσοαμυντική του λειτουργία. Ο ΠΑΟΚ τις τελευταίες εβδομάδες ήταν καλύτερος και πιο πειθαρχημένος, έστω και αν δεν έπαιρνε νίκες… Με αυτή την μέθοδο (συντηρητικά) είχε πιο πολλές ελπίδες να πάρει την πρωτιά στα πλέι οφ. Δεν ξέρω τι θα πετύχαινε μέχρι το τέλος… Ίσως και να συνέχιζε τα άσχημα αποτελέσματα, ίσως και να κατάφερνε κάποια πράγματα…

Η διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, εκτίμησε ότι τώρα έπρεπε να αντικατασταθεί… (Αυτοί κρίνουν και αποφασίζουν, όχι εμείς οι απέξω…).

Όλοι εύχονται να πήρε η ΠΑΕ και ο Αγγελίδης, την σωστή απόφαση…

Πολύ περισσότερο, όλοι πρέπει να εύχονται να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις (και με πλάνο αυτή την φορά) σε σχέση με την οργάνωση της επόμενης περιόδου…

Πηγή: paok24.com

Αναστασιάδης Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS