Από την περασμένη Παρασκευή, με πρωτοσέλιδο «μας βάζει (ο Κοντονής) στον γύψο» και ταυτόχρονη καταγραφή όλων των συνεπειών του football Grexit, σύραμε πρώτοι (μεταξύ όλων των ΜΜΕ της χώρας) τον χορό, προβλέποντας στον πόντο όλα όσα ακολούθησαν αυτές τις επτά ημέρες και προειδοποιώντας έγκαιρα για τα χαΐρια και τα μαντάτα, που από χτες το απόγευμα επισημοποιήθηκαν κιόλας...

Ο υφυπουργός Αθλητισμού αρχικά μας διέψευδε, κατόπιν μας χλεύαζε («φαντασιώνονται» δήλωσε στις τηλεοπτικές κάμερες), στη συνέχεια ανακάλυπτε «plan b» με προσφυγή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό δικαστήριο στο Λουξεμβούργο εναντίον των FIFA-UEFA, για να φτάσει αργά χτες βράδυ ?παρά τη ρητορεία λέοντα- να προτρέπει τις διεθνείς συνομοσπονδίες να «εμπλακούν εποικοδομητικά και ενεργά» αποδεχόμενες πρόσκληση για άμεση συνάντηση...

Νωρίτερα, βέβαια, ο κ. Κοντονής βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα «αιώνιο» (καταφέρνοντας να ενώσει εναντίον του Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό -κατόρθωμα!) τσουνάμι αντιδράσεων, τόσο με την επιστολή των «ερυθρόλευκων» προς τους 300 της Βουλής, επιστολή-στριπτίζ όλων των προβληματικών άρθρων του μίνι νομοσχεδίου, όσο και με την τοποθέτηση Αλαφούζου για τον «επερχόμενο Μεσαίωνα», λόγω της ποδοσφαιρικής μας απομόνωσης από την παγκόσμια κοινότητα. Και, επιπλέον, έφτασε και το επίσημο τελεσίγραφο των FIFA-UEFA για την αποβολή της ΕΠΟ από μέλος τους...

Επίσης, ο υφυπουργός διαπιστώνει -κι έχει κι αυτό βαρύνουσα σημασία- ότι ούτε την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ίσως να μη συγκεντρώνει το πόνημά του, καθώς υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για τα άρθρα και τις επιπτώσεις τους και από τους συμμετέχοντες στην κυβέρνηση Ανεξάρτητους Ελληνες, αλλά και εντός ΣΥΡΙΖΑ...

Στο διά ταύτα: Ο κ. Κοντονής αυτοπαγιδεύτηκε. Αμφιβάλλω σφόδρα (παρά τη διάθεση που δείχνει για «όπισθεν», έστω και καθυστερημένα) αν οι συνομοσπονδίες θα δεχτούν να συζητήσουν μαζί του οτιδήποτε, ενόσω στη Βουλή θα βρίσκεται (κι ας εκκρεμεί έως τις 5 Μαΐου η ψήφισή της) διάταξη που καταργεί το ψηφισμένο με νόμο του 2006 «αυτοδιοίκητο». Παρότι μόνο προς τη σωστή κατεύθυνση θα ήταν οποιαδήποτε διαρκής ομάδα εργασίας της πολιτείας μαζί τους, αφού έτσι θα τις καθιστούσε εν τοις πράγμασι συνυπεύθυνες ώστε να βρεθούν άμεσα λύσεις στις καταστάσεις ανωμαλίας του ποδοσφαίρου μας...

Από την άλλη, αν -προκειμένου να διαπραγματευτεί- αποσύρει ή «παγώσει» διατάξεις του νομοσχεδίου ο υφυπουργός, θα έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου ήττα, θα έχει βάλει πρωτοφανές αυτογκόλ και δεν θα έχει πλέον θέση στη θέση που βρίσκεται...

Κι αν, τέλος, επιχειρήσει να συνεχίσει μέχρις εσχάτων τη μετωπική, είναι σαφές και προδιαγεγραμμένο πια το άδοξο τέλος της. Κρίμα, διότι δεν αμφιβάλλω για τις ειλικρινείς προθέσεις του να διορθώσει όσο γίνεται τις πάμπολλες παθογένειες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ομως, ως γνωστόν, «και ο δρόμος για την κόλαση σπαρμένος με τις καλύτερες των προθέσεων ήταν»...

Πηγή: Goal