Διαζύγιο με τη λογική

Οχι για να πειστούν, αφού σε τέτοιες ιστορίες όποιος θέλει πείθεται και όποιος δεν θέλει όχι. Χρειάζεται όμως να ακουστεί μια φωνή κοινής λογικής με την οποία ο υφυπουργός Αθλητισμού -με βάση τις έως τώρα δηλώσεις του- έχει πάρει διαζύγιο.

Βέβαια, πολλοί από τους 300 έχουν την άποψη που εξέφρασε τις προάλλες ο Τέρενς Κουίκ, ο υφυπουργός των ΑΝ.ΕΛΛ., μπερδεμένος κι αυτός όπως κι οι περισσότεροι. Οτι δηλαδή «θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή για την πάταξη της βίας στα γήπεδα», αλλά από την άλλη «δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό το Grexit είτε για την Εθνική Ελλάδας είτε για τις συλλογικές ποδοσφαιρικές ομάδες μας»! Τι θα πει αυτό πρακτικά; Τίποτα! Ή το νομοσχέδιο Κοντονή μπορεί να υποστηρίξει κανείς ή να του ζητήσει να το αποσύρει για να αποφύγει το Grexit. Και τα δύο δεν γίνονται...

Στην πράξη το πράγμα είναι ξεκάθαρο. Μπροστά στον υφυπουργό, στην κυβέρνηση, στα κόμματα και στους βουλευτές που τελικά θα αποφασίσουν υπάρχει μόνον ένας δρόμος. Να βάλουν όλοι όπισθεν και να αποσύρουν όλες τις διατάξεις που θα τους υποδείξει ο Ινφαντίνο, αν δεν θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα στα άκρα.

Εδώ δεν χωράνε ούτε «δημιουργικές ασάφειες» ούτε «έντιμοι συμβιβασμοί». Ενα και ένα κάνουν δύο. Με όποιον άνθρωπο του Μπλάτερ και του Πλατινί και να μιλήσει θα (ξανα)ακούσει εκείνα που ισχύουν για όλες τις χώρες του κόσμου, ανεξάρτητα από τα εσωτερικά προβλήματα που μπορεί να κουβαλάει στις πλάτες της η κάθε εθνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Καμιά παρέμβαση στα ποδοσφαιρικά πράγματα και στον τρόπο λειτουργίας των ομοσπονδιών δεν γίνεται.

•Ναι, ο υπουργός μπορεί να ψηφίζει όσα μέτρα θέλει για τη βία.

•Ναι, μπορεί να ελέγξει τα οικονομικά και στις ΠΑΕ και στην ΕΠΟ όσες φορές θέλει και να στείλει τους φακέλους στον εισαγγελέα, αν βρει κάτι.

•Ναι, μπορεί να πάει σε δίκη τους προέδρους, τους διαιτητές και τους παίκτες για «στημένα» και για συμμετοχή σε «εγκληματικές οργανώσεις».

•Ναι, μπορεί να κόψει όλες τις κρατικές επιχορηγήσεις που δίνει (ή δεν δίνει) η Γ.Γ. Αθλητισμού.

Αλλά για την εφαρμογή των κανονισμών, τους αθλητικούς δικαστές, τους διαιτητές, τον τρόπο διεξαγωγής των πρωταθλημάτων και το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα βγαίνει η διοίκηση της ομοσπονδίας υπεύθυνη είναι η ίδια η ΕΠΟ.

Οπως δεν γίνεται να καθορίζει οποιοσδήποτε με ειδικό νόμο τον τρόπο εκλογής των διοικήσεων κάθε σωματείου που έχει εγκεκριμένο καταστατικό, έτσι δεν μπορεί να επιβάλλει στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα βγάζει τη διοίκησή της, αφού ως ανεξάρτητο σωματείο είναι σε θέση να ορίζει τα εσωτερικά της θέματα σύμφωνα με το καταστατικό της FIFA στην οποία υπάγεται. Αυτό γίνεται παντού, και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση χωρίς συνέπειες.

Εκεί βρίσκονται και τα όρια του «αυτοδιοίκητου». Τόσο απλά, που απορώ πώς δεν το έχει καταλάβει τόσο καιρό ο υφυπουργός.

Η κάθαρση είναι μια άλλη, δύσκολη υπόθεση, που απαιτεί δουλειά, υπομονή, συνεργασίες και δεξιότητες τις οποίες φαίνεται ότι ο Κοντονής δεν διαθέτει. Γι’ αυτό καταφεύγει στην εύκολη λύση ενός νόμου που δεν θα ψηφιστεί, αλλά και να ψηφιστεί δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα βίας, διαφθοράς ή οτιδήποτε άλλο από τη στιγμή που οι ίδιοι οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου όλες αυτές τις έννοιες τις θέλουν κομμένες και ραμμένες ο καθένας στα μέτρα του. Αντίθετα, θα κάνει μάλλον χειρότερα τα πράγματα.

ΥΓ.: Διάβασα με προσοχή όσα είπε ο πρώην διαιτητής Κωνσταντινέας, που του έκαψαν τον φούρνο στην Καλαμάτα ύστερα από ένα ματς Ξάνθης - Ολυμπιακού όπου είχε σφυρίξει. Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, έκανε προχθές δηλώσεις που δημοσιεύονται παραπάνω. Ρίχνει στην ΕΠΟ την ευθύνη για την πιθανή αποβολή της Ελλάδας από το ποδόσφαιρο. Ετσι ακριβώς είναι. Μόνο που όταν θα μας πετάξουν έξω με τις κλοτσιές, δεν θα έχει σημασία ο υπεύθυνος. Δεν θα γίνει κανένα δικαστήριο για να καταδικάσει τον υπαίτιο. Οι ομάδες μας όμως και η Εθνική μας δεν θα υπάρχουν πουθενά στον χάρτη επειδή ένας υπουργός, ενώ έχει δίκιο, δεν καταλαβαίνει πόσο τον παίρνει στο... καουμποϊλίκι που ξεκίνησε, αλλά προχωράει με το κεφάλι κατευθείαν στον τοίχο, χωρίς να διανοείται το μέγεθος της ζημιάς. Το ίδιο θα γίνει αν (χτύπα ξύλο!) χρεοκοπήσει αύριο η Ελλάδα. Σημασία δεν θα έχει ο υπεύθυνος, αλλά το πιστωτικό γεγονός και οι χειρισμοί που το προκάλεσαν.

Πηγή: efsyn.gr