«Είναι μεταγραφή τύπου Σισέ αυτή του Εσιέν;», ρωτούσαν φίλοι του Παναθηναϊκού. Τηρουμένων των αναλογιών μπορεί να γίνει. Θεωρητικά, ο Σισέ ήταν στα ντουζένια του όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό. Κάτω από τα τριάντα και με ανοικτή την πόρτα της εθνικής Γαλλίας. Ο Εσιέν είναι κάπως διαφορετική περίπτωση. Φεύγει από τη Μίλαν αφήνοντας πίσω μια προβληματική χρονιά. Περισσότεροι τραυματισμοί από γεμάτες συμμετοχές.
Για έναν παίκτη 32 ετών δεν μπορείς να πεις ότι ξεθύμανε ή ότι δεν γίνεται να βρει τον ρυθμό του και να παίξει ποδόσφαιρο σε top επίπεδο. Κατά συνέπεια και ο Εσιέν εκτός από ένα καλό συμβόλαιο (στη Μίλαν έπαιρνε κοντά στα 2,5 εκατ. ευρώ) ζητεί την αναζωογόνηση της καριέρας του.
Πάμε στον Παναθηναϊκό τώρα. Η θέση που πονάει πολύ είναι αυτή του αμυντικού χαφ. Εκεί έχει ανάγκη από έναν παίκτη με ισχυρή προσωπικότητα που θα αναχαιτίζει τις επιθέσεις των αντιπάλων και με δική του σωστή πρώτη πάσα θα ξεκινούν οι επιθέσεις του «τριφυλλιού». Ο Εσιέν έχει κάνει τη δουλειά σε υψηλότερο επίπεδο. Ακόμα και τώρα, μαρκάρει πιο αποτελεσματικά από τον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Καλό θα ήταν να έβγαινε και με την μπάλα μπροστά, όπως έκανε ο τεράστιος Βέλιμιρ Ζάετς, αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας.
Ο υγιής Μικαέλ Εσιέν θα ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός θα έχει τον ανερχόμενο Λαγό για την ταλαιπωρία στην αφιλόξενη επαρχία και για τα δύσκολα και κρίσιμα τον διεθνή Γκανέζο.
Για τον Παναθηναϊκό, άλλο είναι κατά τη γνώμη μου, το κρίσιμο ζήτημα. Χαλάνε ή όχι οι ισορροπίες στα αποδυτήρια με την παρουσία του Εσιέν. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ για να «συγκινηθεί» και να βάλει την υπογραφή του, θέλει τουλάχιστον ενάμιση εκατομμύριο καθαρά.
Ο Μπεργκ που θα σηκώνει όλο το βάρος της «πράσινης» επίθεσης θα καθαρίζει κάτω από τα μισά κι όλοι οι άλλοι λιγότερα. Τι γίνεται σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς αντιδρά ο «πράσινος» οργανισμός που θα παραμένει στα χαμηλά οικονομικά πατώματα κι ο μόνος που θα βρίσκεται στο ρετιρέ, θα είναι ο νιόφερτος από τη Μίλαν...
Αυτά είναι σοβαρά θέματα που προφανώς θα διαχειριστεί η τριάδα Αναστασίου-Φύσσα-Βόκολου. Εδώ μπαίνει η αγωνιστική παράμετρος. Ενάμιση «χαρτί» για τον Εσιέν ή δύο «επτακοσοπενηντάρια» για να έρθει μαζί με έναν καλό αμυντικό κι ένας εξίσου καλός οργανωτής, ώστε να μεταμορφωθεί αγωνιστικά η ευαίσθητη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού.
Ο αντίλογος στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο Γιάννης Αλαφούζος εμφανίζεται διατεθειμένος να βγάλει αυτό το ποσό από το προσωπικό του πορτοφόλι, χωρίς να επιβαρύνει το «πράσινο» ταμείο. Με γεια του και χαρά του. Αν θέλει, όμως, ένα όνομα για το αεροδρόμιο και τα εισιτήρια, τότε θα ήταν προτιμότερο να διαθέσει το ποσό για παίκτη που πατάει την αντίπαλη περιοχή, βάζει γκολ και αναστατώνει την κερκίδα.
Ο Εσιέν που γνωρίζουμε είναι σκυλί του πολέμου. Τρέχει, μαρκάρει, κοντράρεται, κάνει τάκλιν. Ολα τα άλλα είναι μετά. Η εξέδρα θα εκτιμήσει τη μαχητικότητά του, αλλά δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες να τιναχτεί όρθια από μια περίτεχνη ενέργεια ή μια γκολάρα.
Μπορεί αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μεγάλα ονόματα με ενάμιση εκατομμύριο τον χρόνο να μην υπάρχουν πολλά. Πηγαίνοντας προς τον Αύγουστο θα εμφανιστούν αρκετά. Κι ίσως η επιλογή μπορεί να γίνει ανάμεσα σε περισσότερες περιπτώσεις. Αρκεί να είναι διαθέσιμο το ενάμιση εκατομμύριο...
Πηγή: SportDay