Γρήγοροι οι ΒορειοΙρλανδοί, φαίνονταν πολύ αργοί οι δικοί μας μπροστά τους. Μου λέει ο Θέμης Σινάνογλου ότι ο πληθυσμός αυτής της μικρής χώρας δε φτάνει ούτε τη μισή Αθήνα! Ορίστε, αυτά είναι τα ξεφτιλίκια. Τι ψάχνετε, εδώ μας πέρασαν μέχρι και τα νησιά Φερόε. Δεν έχω ξαναδεί χειρότερη Εθνική Ελλάδας στη ζωή μου. Είναι η χειρότερη Εθνική όλων των εποχών.
Να πάρω τους παίκτες πρώτα. Ο Καρνέζης είναι μέτριος, πέρασαν από την Εθνική πολλοί καλύτεροι τερματοφύλακες. Ο Τοροσίδης μεγάλωσε. Ο Χολέμπας δεν παίζει στην ομάδα του, έχει και προβλήματα εσωτερικά με την Εθνική, ούτε ξέρει πού βρίσκεται. Ο Μόρας βγαίνει στην τηλεόραση πριν το ματς και κάνει εντυπωσιακές δηλώσεις, αλλά το γήπεδο είναι ο καθρέφτης, άσε τις δηλώσεις ρε Μόρα, είσαι αργός, μεγάλωσες και στην ηλικία, δεν μπορείς σε ανοικτό γήπεδο. Ο μόνος που είναι κλάση μεγάλη είναι ο Παπασταθόπουλος από αυτούς που έπαιξαν χθες. Αυτός είναι γρήγορος και είναι καλός παίκτης, αν δεν είχαμε αυτόν θα τρώγαμε κι άλλα γκολ.
Στο κέντρο είναι κωμωδία. Ο Τζιόλης με τον Σάμαρη, ένα από τα χειρότερα δίδυμα όλων των εποχών. Μαζί με τον Κονέ, αργό κέντρο. Όταν είδα ότι δεν έπαιξε ο Φορτούνης, δεν ήξερα ότι είχε πρόβλημα τραυματισμού, και είπα μέσα μου πρέπει να απολυθεί αυτός ο προπονητής πριν τελειώσει το ημίχρονο.
Η δε τριπλέτα μπροστά δε βλέπεται. Μήτρογλου, Καρέλης, Αραβίδης. Απελπιστική κατάσταση. Χαφ και επίθεση ένα αργό ποδόσφαιρο, να σου δώσω μια πασίτσα, να μου δώσεις μια πασίτσα, ένα παράλληλο ποδόσφαιρο τραγικό. Μαζεύουν τα γκολ από κάθε ομάδα, 12 αγώνες έχουν παίξει με κάθε απίθανο αντίπαλο και δεν έχουν κάνει μία νίκη.
Και με ποιο δικαίωμα είναι προπονητής ο Τσάνας, αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα. Είναι τραγική η ΕΠΟ. Τι έχει κάνει στη ζωή του ο Τσάνας με το κουστούμι και τη γραβάτα να του δένει το λαιμό. Ποιες ομάδες έχει ανεβάσει, ποιες ομάδες έχει σώσει; Έπρεπε μόνος του να μην αποδεχόταν αυτό το βαρύ φορτίο. Μιλάμε για την Εθνική ομάδα η οποία πρέπει να έχει τον καλύτερο προπονητή, εκπροσωπεί τη χώρα. Είναι ο Τσάνας ο καλύτερος προπονητής; Από πού κι ως πού. Να πάει να δουλέψει σε ομάδες πρώτα και να το αποδείξει.
Τρώνε κάτι γκολ παιδικές χαρές. Αφήνεις στη γραμμή κοντό παίκτη, τον Αραβίδη, πώς να σε γλιτώσει από το γκολ. Τι 4-3-3 ήταν αυτό, διάλυση πλήρης. Και τι αλλαγές, Μάνταλος, Πέλκας, Αθανασιάδης. Τα είχαν παρατήσει οι άλλοι, αλλιώς θα έτρωγε και τέταρτο και πέμπτο.
Φέρανε λέει τον Σούστερ και τους απέρριψε επειδή επέμεναν να έχει δίπλα του τον Τσάνα βοηθό. Κωμωδία όχι μόνο που επέμεναν να του δώσουν βοηθό που δεν τον ήθελε, αλλά και που έφεραν τον Σούστερ εδώ. Ποιος είναι ο Σούστερ σαν προπονητής, τι έχει κάνει; Ως παίκτης ήταν παικταράς μεγάλος, αλλά ως προπονητής δεν πέτυχε. Και τους ζητούσε ψυχολόγο! Κωμωδία λέμε.
Ο προπονητής είναι πολύ σημαντικό κεφάλαιο σε κάθε ομάδα, είδαμε τι κενό άφησε ο Ρεχάγκελ δυσαναπλήρωτο. Ο Ρεχάγκελ αλλά και ο Σάντος διότι έπειτα από αυτούς η Εθνική ομάδα έχει γίνει παιδική χαρά.
Το πρόβλημα όμως του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι βαθύτερο. Βγάζει παίκτες με το τουφέκι, για καλούς παίκτες μιλάμε, όχι πολυδιαφημισμένους από τον Τύπο. Ο μόνος πραγματικά καλός παίκτης στο χώρο του κέντρου και της επίθεσης που βγήκε τα τελευταία χρόνια, είναι ο Φορτούνης. Δηλαδή παίκτης που να ξέρει πολλή μπάλα και έφτιαξε πολύ τα τρεξίματά του, είναι γρήγορος, απέκτησε και αντοχή, έφτιαξε και την ψυχολογία του, κυνηγάει το γκολ και σκοράρει κατά ριπάς. Όλοι οι άλλοι, ή θα ξέρουν μπάλα και θα είναι αργοί, ή δε θα είναι αργοί αλλά δε θα ξέρουν μπάλα, ή δε θα βλέπουν δίχτυα.
Συντάκτης: Θέμης Σινάνογλου