Σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε με αγώνα επίδειξης, με τις δύο ομάδες να παίζουν μόνο με την μπάλα και να μην ασχολούνται ιδιαίτερα με το ανασταλτικό κομμάτι, η Εθνική μας πέτυχε την πρώτη της νίκη με 4-3 επί της Ουγγαρίας.

Επρεπε να φτάσει στο τέταρτο επίσημο παιχνίδι του ο Κώστας Τσάνας, για να αφήσει την τακτική με τους τρεις φορ στην επίθεση και να πάει σε ένα σχήμα με πολλούς χαφ. Η παρουσία τριών χαφ που γνωρίζουν ποδόσφαιρο πίσω από τον Μήτρογλου έκανε πιο επιθετική την Εθνική μας και έδωσε περισσότερους τρόπους ανάπτυξης.

Οι Ούγγροι άφηναν πολλούς χώρους και οι κινήσεις που έκαναν οι Φορτούνης, Μάνταλος, ο Κονέ στην επανάληψη, αλλά και τα συχνά ανεβάσματα των μπακ, έδιναν τη δυνατότητα στους Ταχτσίδη, Σάμαρη, Πέλκα με διαγώνιες πάσες να δημιουργούν ρήγματα.

Το πρόβλημα που αντιμετώπισε η Εθνική ήταν πως η τριάδα Πέλκας, Ταχτσίδης, Σάμαρης δεν έβγαζε αμυντικά σκληράδα και δεν υπήρχαν συνεργασίες στο μαρκάρισμα στις πλευρές.

Ο Ούγγρος ομοσπονδιακός κατέβασε ένα ανοιχτό 4-4-2 και όταν η μπάλα έφθανε στο πλάι, έβαζε πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή, κάτι που δεν ήταν εύκολο να το διαχειριστεί το αμυντικό μας δίδυμο. Η αλήθεια είναι πως το παιχνίδι δεν προσφέρεται για πολλές αναλύσεις. Εμείς δεν είχαμε κίνητρο και δεν έχουμε δημιουργήσει το παραμικρό σε αυτήν την προκριματική φάση, ενώ οι Ούγγροι έμαθαν πολύ γρήγορα πως οι Ρουμάνοι κερδίζουν στα Ν. Φερόες.

Κατέβασαν και οι δύο προπονητές τις ομάδες τους ανοιχτά, για να παίξουν μπάλα, δίχως να ασχοληθούν με το διάβασμα του αντιπάλου. Είδαμε ένα παιχνίδι αλάνας, χωρίς τακτικές, που στη λήξη του βρήκε την Εθνική μας να κερδίζει με 4-3.

Μία ταπεινωτική προκριματική φάση τελείωσε, κρατάμε πως παίζουμε καλύτερα με πέντε χαφ, πως με τους Φορτούνη, Μάνταλο μαζί στη βασική ενδεκάδα μπορούμε να έχουμε καλύτερη ανάπτυξη και περιμένουμε να μάθουμε ποιος είναι ο προπονητής που θα κληθεί να μας ξανακάνει ομάδα.

Πηγή: Goal