Αν όχι ο Τούντορ, ποιος;

... αλλά το έκανε διότι έτσι αισθάνεται οικεία, έτσι έχει μάθει να δουλεύει, αυτό ξέρει και αυτό (καλά κάνει και) εμπιστεύεται. Και μιλάω για το σύστημα του Δικεφάλου στο γήπεδο.

Γράφει ο Αντώνης Τσακαλέας

Τακτικά, ο ΠΑΟΚ έχει μερικές φορές προσαρμοστεί καθώς υπήρχαν στιγμές που είχε επιθετικές βλέψεις και άλλες φορές που «μαζεύτηκε» και περίμενε. Στο σύστημα, όμως, η τριάδα στην άμυνα, με τους τέσσερις στη μεσαία γραμμή και τους τρεις να εναλλάσσονται ρόλους στην επίθεση, άρχισε να γίνεται δεδομένη είτε στο 3-4-2-1 είτε στο 3-4-1-2, συνολικά σε ένα 3-4-3 στο οποίο το ρόστερ του ΠΑΟΚ δούλευε νυχθημερόν προκειμένου να το αφομοιώσει.

Και αφού αυτό το σύστημα πέρασε από πολλές εξετάσεις και τις πέρασε με θετικό βαθμό, η συζήτηση άρχισε να πηγαίνει στο κατά πόσον τα πρόσωπα που το υπηρετούν είναι τα κατάλληλα ή αν θα πρέπει να αναζητηθούν οι προσθαφαιρέσεις. «Πρέπει να γίνουμε ρεαλιστές για να μη χάνουμε βαθμούς» είπε μετά το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης και η πρώτη σκέψη ήταν ένα 4-4-2 στη Ρωσία, σε παιχνίδι που στερήθηκε τον Μιγκέλ Βίτορ.

Στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό πέρασε στο 4-2-3-1, με το οποίο ούτε διόρθωσε το επιθετικό του θέμα (οι ευκαιρίες χάνονται ανεξαρτήτως συστήματος) ούτε και το αμυντικό που, αντί να βελτιωθεί, χειροτέρεψε. Αν δεν μπορεί ο ίδιος ο Τούντορ να στηρίξει το πλάνο του, τότε ποιος μπορεί; Ο Αρνεσεν; Οι φίλαθλοι που μετά από πολύ καιρό δείχνουν διάθεση να κάνουν υπομονή; Στη διακοπή θα απαντηθούν πολλά όσον αφορά το σύστημα.

Πηγή: goal - sentrgoal.gr