Απέφυγα να γράψω για την Εθνική την επομένη της ήττας της, καθώς η παντελώς αδικαιολόγητη δολοφονία τόσων Γάλλων, δεν άφηναν χώρο στην καρδιά και το μυαλό μου για τίποτα άλλο. Οταν χάνονται ζωές χωρίς καμία εξήγηση ή αιτιολογία, όλα τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερη μοίρα.

Οπως σε δεύτερη ή και ακόμα χειρότερη μοίρα, έχει περάσει για την πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων η Εθνική ομάδα, μόλις 16 μήνες μετά τις σπουδαίες εμφανίσεις της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας.

Οι απανωτές ήττες, οι αποκαρδιωτικές εμφανίσεις, η μία σφαλιάρα μετά την άλλη, δεν προκαλούν πλέον καμία αίσθηση στο μέσο Ελληνα, ούτε καν αποτελούν αντικείμενο σχολιασμού.

Κάποτε, έστω και σε φιλικό, εάν έχανε η Εθνική από το Λουξεμβούργο, θα ήταν θέμα! Θα υπήρχαν άρθρα επί άρθρων, έντονες συζητήσεις, κριτική, ακόμα και δημόσιο «σταύρωμα» των ποδοσφαιριστών και των επιτελών της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.

Τώρα τίποτα, μύτη δεν ανοίγει, κανείς δεν ασχολείται. Και μην κάνετε το λάθος να πείτε ότι συνέπεσε το μακελειό του Παρισιού και ουδείς μπήκε στον κόπο να δει τι συμβαίνει στην ελληνική ομάδα, γιατί και στις προηγούμενες ήττες, η ίδια γενική αδιαφορία υπήρχε!

Φυσικά όλο αυτό το σκηνικό που έχει δημιουργηθεί είναι βούτυρο στο ψωμί της ΕΠΟ που έχει καταστρέψει μία άκρως επιτυχημένη ομάδα και κανείς δεν της ζητάει το λόγο. Η Εθνική έχει ολοκληρωτικά απαξιωθεί μετά από μία δεκαετία σπουδαίων επιτυχιών και στην ομοσπονδία δεν τρέχει τίποτα...

Πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, άνθρωποι που διοικούν έναν φορέα, να έχουν αποτύχει στο μέγιστο βαθμό και να μην έχουν κουνηθεί από τις θέσεις τους! Για παραίτηση δεν μιλάμε, γιατί για να παραιτηθείς, πρέπει να έχεις ευθιξία και συνείδηση, έννοιες που αποδεδειγμένα δεν συναντάς στα γραφεία στο Γουδί!

Ούτε ελαφρυντικά υπάρχουν από το γεγονός ότι το ματς ήταν φιλικό και ο νέος προπονητής στο ντεμπούτο του, είχε στόχο να μάθει τους παίκτες και όχι να νικήσει. Αλλά για να νικήσεις το Λουξεμβούργο, δεν απαιτείται προπονητής, ούτε καν κατάθεση όλων των προσόντων μέσα στο γήπεδο. Τα στοιχειώδη να παρουσίαζαν οι Ελληνες διεθνείς, σίγουρα δεν θα έχαναν...

Η απάθεια όλων για την Εθνική αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι παρότι το ματς της Παρασκευής δεν μεταδόθηκε από την τηλεόραση, κανείς δεν γκρίνιαξε. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί παραδομένοι στην οικονομική κρίση δεν έχουν ούτε ένα ευρώ για ξόδεμα, με αποτέλεσμα να μην υποβληθεί πρόταση στην ΕΠΟ για ζωντανή μετάδοση. Ετσι η ποδοσφαιρική ομοσπονδία περιορίστηκε στην ιντερνετική μετάδοση μέσω web streaming, αντί να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να αγοράσει η ίδια τα δικαιώματα και να τα προσφέρει δωρεάν στην κρατική τηλεόραση, διατηρώντας στο μέγιστο του δυνατού, ζωντανό το ενδιαφέρον για την Εθνική.

Δεν πιστεύω ειλικρινά, ότι είναι τόσο ανίκανοι οι διοικούντες την ΕΠΟ, αλλά εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι κανείς δεν ασχολείται και κανείς δεν θα τους κατηγορήσει! Γαντζωμένοι στις θέσεις τους, είναι φανερό ότι επιλέγουν την απαξίωση της Εθνικής για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, παρά να δουλέψουν και να πάρουν αποφάσεις. Ούτως ή άλλως, κανείς δεν τους κουνάει από τη θέση τους.

Εκεί, όμως, αρχίζει και η ευθύνη των υπολοίπων, από την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, τους δημοσιογράφους μέχρι τους φιλάθλους που παραμένουν απαθέστατοι σε όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στην Εθνική και δεν κάνουν τίποτα! Οσο κανείς δεν αντιδρά, η κατάσταση θα χειροτερεύει και κάποια στιγμή θα γίνει απλώς μη αναστρέψιμη!

Υ. Γ. Είμαι πολύ περίεργος να δω εάν θα υπάρχουν αντιδράσεις για τυχόν ήττα της Ελλάδας την Τρίτη από την Τουρκία, στο φιλικό της Κωνσταντινούπολης. Τότε θα είναι εθνικό το θέμα;

Πηγή: gazzetta.gr