Ο Ολυμπιακός μπορεί να έπαιξε καλά να ήταν καλύτερος σχεδόν σε όλο το ματς, αλλά δεν άντεξε την πίεση αυτού του ματς. Eίχε τις ευκαιρίες του, είχε τη σωστή ανάπτυξη σχεδόν σε όλο το ματς, αλλά ήταν απρόσεκτος στην τελική πάσα και στα σουτ.
Η Αρσεναλ έπαιξε έξυπνα με υπομονή και εκμεταλλεύτηκε ιδανικά τις ευκαιρίες, που ουσιαστικά τις δημιούργησε από τις αδυναμίες του Ολυμπιακού στην άμυνα. Ο Μαζουακού ήταν ο αδύναμος κρίκος στην άμυνα του Ολυμπιακού, παρόλο που επιθετικά ήταν καλός.
Πέρα και έξω από κάθε αδυναμία του Ολυμπιακού στο χθεσινό ματς, δείχνει ότι έχει αλλάξει σελίδα και η πορεία του θα συνεχιστεί στο UEFA, που εκεί με λίγη τύχη μπορεί να φτάσει ψηλά, αρκεί να το πιστέψει, να δώσει προσοχή και να μην υπάρξει υποτίμηση και χαλάρωση όπως άλλες χρονιές, και ο καινούργιος χρόνος θα τον βρει στην Ευρώπη στους «32» του UEFA.
Δεν υπάρχει ομάδα σε αυτόν τον θεσμό που δεν μπορεί να τον κοιτάξει στα μάτια, το ταξίδι συνεχίζεται και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μπορούν να συνεχίζουν να ονειρεύονται.
Μπορεί να μένει μια πικρή γεύση που πάλι με 9 βαθμούς μένει έξω από τη μεγάλη διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά δεν πρέπει να το βάλει κάτω, η γιορτή θα συνεχιστεί στο UEFA.
ΥΓ.: Η γιορτή του κάθε πικραμένου είναι μια φορά τον χρόνο. Σας καταλαβαίνω, σας συμμερίζομαι και σας συμπονάω.
ΥΓ. 2: Λίγη υπομονή μέχρι την κλήρωση του UEFA για να μάθετε τι φανέλα και τι κασκολάκι θα αγοράσετε και ποια ομάδα θα υποστηρίζετε. Ετσι κι αλλιώς τη δική σας ομάδα δεν να πρόκειται να τη δείτε.
ΥΓ. 3: Φοβερή η στιγμή που ο Τζόελ Κάμπελ βγαίνει από το ματς και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τον χειροκροτούν και αυτός ανταποδίδει με χειροκρότημα με το χέρι στην καρδιά. Μεγάλες στιγμές του ποδοσφαίρου.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 10/12/2015)