Ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του Ηρακλή, όλων των εποχών, και μέλος της «χρυσής ομάδας» του ’80, ο Λάκης Παπαϊωάννου, μίλησε για τη μεγάλη νίκη της ομάδας στο τοπικό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, σχολίασε το επερχόμενο σπουδαίο παιχνίδι με την ΑΕΚ και θυμήθηκε παλιές αξέχαστες αναμετρήσεις και στιγμές στο Καυτανζόγλειο με την «Ένωση».
-Λάκη, μεγάλη νίκη πέτυχε ο Ηρακλής εναντίον του ΠΑΟΚ με 0-1, σε ένα ματς όπου εκτός των 3 βαθμών, η ομάδα κέρδισε σε γόητρο και ψυχολογία.
Πάρα πολύ σημαντική νίκη, η οποία θα γραφτεί στην ιστορία, διότι όλοι ξέρουμε τι σημαίνει να κερδίζεις μέσα στην Τούμπα! Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, στο προπονητικό τιμ, για την μεγάλη αυτή επιτυχία και από εδώ και πέρα πιστεύω ότι σαν ομάδα θα έχουμε ανεβασμένη ψυχολογία, ο προπονητής θα μπορεί πλέον να δουλέψει απερίσπαστα στο σχεδιασμό της ομάδας για την επόμενη χρονιά. Πρέπει να αποβάλλουμε το άγχος, άλλωστε η φετινή χρονιά ξεκίνησε χωρίς μεγάλους στόχους και βλέπουμε ότι η ομάδα τα πάει αρκετά καλά. Όμως, ότι και να γίνει, ότι θέση και να παίρνουμε, δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι είμαστε μεγάλη ομάδα, είμαστε ο ΗΡΑΚΛΗΣ! Την ομάδα που αγαπάς, δεν την αλλάζεις. Το θετικό είναι ότι πολλοί παίκτες απέκτησαν καλή ψυχολογία με αυτό το αποτέλεσμα, και αυτό θα φανεί και στη συνέχεια, καθώς θα συνεχίσουν να βρίσκονται στα πλάνα και της νέας χρονιάς, όπου ο Ηρακλής πρέπει να βάλει υψηλότερους στόχους. Επιβάλλεται ο Ηρακλής να φέρει κάτι διαφορετικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για να γίνει όμως αυτό, απαιτείται οργάνωση και μεράκι.
-Τώρα μπροστά μας έχουμε άλλο ένα ντέρμπι, με αντίπαλο την ΑΕΚ στο Καυτανζόγλειο. Η αλήθεια είναι ότι η «Ένωση» αποτελεί φέτος τον «κακό δαίμονα» για τον Ηρακλή, αφού και στις 3 αναμετρήσεις (2 για το Κύπελλο, και 1 για το Πρωτάθλημα), η ομάδα μας όχι μόνο έχασε, αλλά δέχτηκε συνολικά 10 τέρματα. Τι πρέπει να περιμένουμε απ’ αυτό το παιχνίδι;
Κοίταξε, κατ’ αρχάς έχουμε καλή ψυχολογία. Φυσικά και η ΑΕΚ έρχεται αρκετά «ψηλωμένη» μετά τη νίκη με τον Ολυμπιακό. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς, είναι να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο. Δεν θέλει φόβο ή άγχος. Αν παίξουμε καλά και με μυαλό, έχουμε πολλές ελπίδες να κερδίσουμε το ματς. Άλλωστε, η ΑΕΚ, άσχετα αν βρίσκεται στη 2η θέση, δεν θεωρώ ότι σαν ομάδα είναι κάτι το ιδιαίτερο. Προς Θεού, δεν είναι αχτύπητη ομάδα. Έχει αδυναμίες, και ένας καλός Ηρακλής μπορεί άνετα να φτάσει στη νίκη!
-Γυρίζουμε αρκετά χρόνια πίσω Λάκη. Στη δεκαετία του ’80, στην ανεπανάληπτη ομάδα του Ηρακλή, που έπαιξε ίσως το θεαματικότερο ποδόσφαιρο κατά γενική ομολογία. Μία εποχή όπου ο κόσμος της ομάδας μας, ασχέτως αποτελεσμάτων, έφευγε απ’ το γήπεδο «γεμάτος» από μπάλα, από όμορφο θέαμα, από στιγμές μοναδικές.
Ο κόσμος μας, όπου και να παίζαμε, μας επευφημούσε και μας χειροκροτούσε, είτε κερδίζαμε, είτε χάναμε. Θυμάμαι ότι κάθε φορά που περνούσαμε το κέντρο, ήταν ευκαιρία! Παίζαμε φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο. Αυτό για να το παίξεις, πρέπει να έχεις και τους ανάλογους παίκτες. Αξίζει να σας πω ότι με όλα τα παιδιά της μεγάλης εκείνης ομάδας, είμαστε φίλοι. Αυτό ήταν και το μυστικό της επιτυχίας. Χρειάζεται να έχεις «χημεία», να υπάρχουν καλά αποδυτήρια, να είσαι οικογένεια για να τα πας καλά. Μου’ ρχεται στο μυαλό ένα γκολ με την ΑΕΚ που πέτυχα στο 90’ από 40 μέτρα, σε αγώνα που έληξε 2-2, με τερματοφύλακα τον φίλο μου Χρήστο Αρβανίτη. Αυτές τις όμορφες στιγμές, δεν μπορεί να τις ξεχάσει ο κόσμος. Αυτά μένουν. Ένα γκολ, μία ωραία ενέργεια, μία έμπνευση που θα προκαλέσει το θαυμασμό. Εγώ αυτό που κρατάω, είναι ότι εκείνες τις εποχές, ήταν τυχερός ο κόσμος που πήγαινε σε όλα τα γήπεδα, όχι μόνο στον Ηρακλή, γιατί παιζόταν πολύ ωραίο ποδόσφαιρο. Φυσικά, η ομάδα μας είχε πολλές συμπάθειες, διότι το θέαμα που προσφέραμε, ήταν μοναδικό. Ερχόταν κόσμος από παντού για να δουν τον Ηρακλή. Ο κόσμος κρίνει πάντα σωστά, δεν παραμυθιάζεται. Θέλει να βλέπει κάτι διαφορετικό, θέλει το καλό ποδόσφαιρο, όχι μόνο το αποτέλεσμα.
-Τι αναμνήσεις σου έρχονται στο μυαλό Λάκη, από τις αξέχαστες εκείνες αναμετρήσεις με την ΑΕΚ; Αγώνες με θέαμα, με σασπένς, με πολλά γκολ, φάσεις και πάνω απ’ όλα, με τεράστιους παίκτες, με μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες.
Ανοίγεις μεγάλο κεφάλαιο τώρα. Τα θυμάμαι και συγκινούμαι! Το 1-3 μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια με τον Βασίλη να κάνει «μαγικά», το 3-1 που κερδίσαμε εδώ για το Κύπελλο, με τον Κώττη να σκοράρει με το χέρι, το 3-0 με Καραπατή προπονητή, αλλά και το 2-2 που σας είπα πριν, είναι μερικά από τα παιχνίδια που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό και την καρδιά μου. Μην ξεχνάτε ότι η ΑΕΚ τότε ήταν «ομαδάρα». Είχε παίκτες που άφησαν τη δική τους σφραγίδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι να πούμε τώρα; Μαύρος, Βλάχος, Αρδίζογλου, και τόσοι άλλοι, παιχταράδες τρομεροί! Και οι 2 ομάδες παίζαμε ανοιχτό ποδόσφαιρο. Ο κόσμος το χαιρόταν, το απολάμβανε. Πολλές φορές, το αποτέλεσμα ερχόταν σε δεύτερη μοίρα. Άλλες εποχές, ρομαντικές!
-Πες μας για ένα γκολ, μία ενέργεια, ένα ματς που ξεχωρίζεις από τις φορές που αντιμετώπισες στο Καυτανζόγλειο την ΑΕΚ;
Η φάση που μου έμεινε ήταν αυτή στον αγώνα που έληξε 2-2. Ήταν στα τελειώματα του παιχνιδιού, πήρα τη μπάλα έπειτα από φάουλ σε πλάγια θέση. Ήμουν περίπου 40 μέτρα από την εστία της ΑΕΚ. Όλοι οι παίκτες μπήκαν στην περιοχή, γιατί νόμιζαν θα βγάλω σέντρα. Απ’ το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή πέρασε να σουτάρω, λόγω της εμπιστοσύνης που είχα στα πόδια μου, αλλά και του γεγονότος ότι πίστεψα ότι ο τερματοφύλακας ίσως να μην είχε καλό οπτικό πεδίο. Η μπάλα καρφώθηκε στο γάμα της εστίας! Αν δεν χτυπήσεις την πόρτα, δεν σου ανοίγει κανείς! Εντάξει, δεν ήθελα να τη στείλω εκεί, όμως σούταρα για να σκοράρω και να ισοφαρίσουμε. Αυτό έχει σημασία. Και βέβαια, ήταν η επιβράβευση αυτή. Ήταν μοναδική στιγμή, να βλέπεις όλα τα φελιζόλ να πετιούνται στον αέρα, γιατί ο κόσμος αποχωρούσε με τη σκέψη ότι είχαμε χάσει το παιχνίδι και ξαφνικά, όλοι γύρισαν πίσω! Ήταν κάτι φοβερό. Ωραίες στιγμές.
-Με δεδομένο ότι στη δική σου εποχή, το Καυτανζόγλειο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο, ειδικά σε μεγάλα παιχνίδια, όπως αυτά με την ΑΕΚ, κάνεις ένα κάλεσμα στους φίλους του Ηρακλή να γεμίσουν το Σάββατο τις κερκίδες και να στηρίξουν την ομάδα μας για να φτάσει στη νίκη;
Από πέρσι ο Ηρακλής είναι η μέρα με τη νύχτα. Έχουν γίνει πολλά βήματα προόδου. Για μένα δεν μετράει που κερδίσαμε τον ΠΑΟΚ. Και 4-0 να χάναμε, θα έπρεπε το Σάββατο να έχουμε τουλάχιστον 15.000 φιλάθλους στο γήπεδο. Ο κόσμος πρέπει να είναι κοντά στην ομάδα και να στηρίζει αυτά τα παιδιά που φοράνε τη φανέλα του Ηρακλή. Και η βοήθεια είναι ακόμα πιο σημαντική στην άσχημη στιγμή, όταν δηλαδή είσαι πίσω στο σκορ, όταν χάνεις μία ευκαιρία. Εκεί είναι το μεγαλείο. Πρέπει να αποκτήσουμε μία άλλη κουλτούρα. Νομίζω ότι οι οπαδοί μας πρέπει να δώσουν βροντερό «παρών». Είναι μία γιορτή αυτά τα «ντέρμπι». Εγώ πιστεύω και περιμένω ότι θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές το Σάββατο και ότι ο κόσμος θα κάνει το καθήκον του και θα οδηγήσει την ομάδα μας στη νίκη!
fciraklis.gr