Και όπως γνωρίζαμε αλλά δεν είχε ανακοινωθεί επισήμως, ο Λούμπος Μίχελ θα είναι ουσιαστικά ο άνθρωπος που θα αντικαταστήσει τον Φρανκ Άρνεσεν. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε, είχε εμφανιστεί εξ αρχής στη ζωή του ΠΑΟΚ και όχι για τις διεθνείς σχέσεις. Άλλωστε ποιος ξένος υπεύθυνος διεθνών σχέσεων θα είχε μόνιμη εγκατάσταση στη Θεσσαλονίκη;

Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε ο Ιβάν Σαββίδης να μην τα βρει με τον Νίκο Βεζυρτζή, ο Μίχελ έγινε πρόεδρος, αλλά επί της ουσίας δουλεύει πάνω στο αγωνιστικό τμήμα εδώ και καιρό. Και η δουλειά που έχει να κάνει είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη και σχετικά εύκολη. Η λάντζα έχει γίνει από τους προκατόχους του.

Τι εννοώ λάντζα. Ο κορμός υπάρχει, ένα καλό τιμ από ρολίστες παίκτες που μπορούν να υποστηρίξουν αγωνιστικό πλάνο υψηλών προδιαγραφών. Ένα ρόστερ που με τέσσερις πέντε ποιοτικές προσθήκες έμπειρων παικτών, μπορεί να βγει δεύτερο στην Ελλάδα για πλάκα. Και να μειώσει το χάσμα από τον Ολυμπιακό που δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο ποδοσφαιρικά.

Μία είναι η βαριά απόφαση του Μίχελ. Αυτή του προπονητή. Που είναι και η πλέον κρίσιμη.

Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη ξεκίνησε με τον Δώνη που δεν ήταν δική του επιλογή, συνέχισε με τον τους έμπειρους και παλαιάς κοπής Στέφενς – Αναστασιάδη και κατέληξε στον άπειρο Τούντορ.

Ο Μίχελ, καλείται να αποφασίσει αν ο Κροάτης απέκτησε τις εμπειρίες που έπρεπε σε αυτή τη σεζόν που βρίσκεται στον ΠΑΟΚ ή θα πρέπει να πάει σε έναν προπονητή που εγγυάται την διαχείριση της πιεστικής σεζόν που θα έχει η ομάδα και του χρόνου.

Στον ΠΑΟΚ βέβαια αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να προσληφθεί τεχνικός διευθυντής, κάτι που εικάζω πως δεν έχει πολλές πιθανότητες.

Αυτό που θέλω να επιβεβαιώσω είναι το αν ο Ιβάν Σαββίδης πραγματικά λειτουργεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Πως έχει κατανοήσει πως το τάιμινγκ είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία ενός ποδοσφαιρικού οργανισμού και πως δεν πρόκειται να καθυστερήσει και πως δεν χρειάζεται να ακούει κανέναν από αυτούς που είναι εκτός ΠΑΟΚ.

Τις δικές τους συμβουλές άλλωστε πληρώνει…

Metrosport