Σερέτης για ντέρμπι: Σίλβα - Στραματσόνι 3-1

Είναι σπάνιο, αλλά το 3-1 από το 0-1 αντικατοπτρίζει και την απόδοση των προπονητών κατά τη διάρκεια του αγώνα!

Aυτή είναι η «σούμα» ενός ντέρμπι πολύ ευχάριστου και ενδιαφέροντος στη ροή και την πλοκή του του, αλλά – sorry που ενδεχομένως θα διαφωνήσω με τους περισσότερους – από δύο ενδεκάδες πολύ προβληματικές. Δυο ενδεκάδες που απέδωσαν ποδόσφαιρο με το οποίο δύσκολα «στέκονται» στην Ευρώπη. Δυο ενδεκάδες που συγκρινόμενες με τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε plus Μήτρογλου και με τον «πολυμετοχικό» Παναθηναϊκό αντίστοιχα, είναι δυο – τρία επίπεδα κάτω.

Σε κακή κατάσταση ο Ολυμπιακός. Ουδεμία σχέση με την ομάδα του πρώτου γύρου σε πολλούς τομείς. Και με άστοχες ιδέες από τον Μάρκο Σίλβα στο αρχικό σχέδιό του. Είχε τις σημαντικές απουσίες του (για μένα εκτός από τους Ντουρμάζ – Ομάρ είναι και ο Σιόβας), έβαλε και Φουστέρ – Φορτούνη στα άκρα, το μπέρδεψε πολύ το πράγμα. Πήρε το χειρότερο ματς του Τσόρι σε ντέρμπι, δημιούργησε μόνο μία ευκαιρία πλην του γκολ στο πρώτο μέρος (σουτ του πανέξυπνου Φουστέρ που προσπάθησε να κινηθεί πολλές φορές ως «κρυφός» φορ), αλλά τελικά πήρε το ματς για τρεις λόγους: α) ισοφάριση όταν ήταν κατώτερος β) έδρα γ) αλλαγές από τον Μάρκο Σίλβα.

Κακό πλάνο, μύρισε τον φόβο ο Σίλβα

Δεν ήταν η μορφή του ματς για 3-1. Ετσι, όμως, είναι ο Ολυμπιακός στο «Γ. Καραϊσκάκης»! Μπορεί να σε «σκοτώσει» σε πεντάλεπτο, μπορεί να νικήσει με κακή ή μέτρια εμφάνιση. Είναι ο αέρας της ομάδας, είναι η δύναμη της έδρας, είναι η αυτοπεποίθηση των παικτών! Ανεξάρτητα από τις προπονητικές επιλογές, τις τακτικές και τα συστήματα. Ετσι την έχουν πάθει τα τελευταία χρόνια και ορισμένες από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες στο Φάληρο! Οι αδυναμίες του δεδομένες στο κέντρο της άμυνας (πάλι στο… ξέφωτο των στόπερ το γκολ, ως είθισται δηλαδή σε εντός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό), κακό ανασταλτικά παιχνίδι από τον Καμπιάσο (λάθος στο γκολ του ΠΑΟ, λίγα τρεξίματα ως «οκτάρι») γενικά κακή η παρουσία του μέχρι την είσοδο του Πάρντο αντί του Τσόρι στο 62’.

Ο Μάρκο Σίλβα είδε το… ολοφάνερο και στο τελευταίο δεκάλεπτο ρίσκαρε με 4-1-3-2. Μέσα Ερνάνι – Πουλίδο, έξω Καμπιάσο – Φουστέρ. Μοναδικός αμυντικός μέσος ο Μιλιβόγεβιτς, ενώ ήδη έπαιρνε πολύ παιχνίδι ο Πάρντο από δεξιά και είχε «μπει» στο ματς ο Φορτούνης ως «δεκάρι». Στον πάγκο ο Κασάμι. Ο φρέσκος Ερνάνι κέρδισε το καθοριστικό (καθαρό) φάουλ από τον κουρασμένο Μέστο, ο Πουλίδο έβαλε περισσότερους μπελάδες σε Ταυλαρίδη – Μολέντο. Μύρισε ο Σίλβα τον φόβο του αντιπάλου που είχε μεταφραστεί στην αλλαγή Βιγιαφάνιες – Εσιέν (και όχι Βιγιαφάνιες – Καλτσάς/Πέτριτς), έπαιξε τα ρέστα του, ζήτησε τη νίκη περισσότερο από τον αντίπαλό του, πόνταρε στο άδειασμα βενζίνης του αντιπάλου του και πανηγύρισε στο τέλος.

Τι «πλήρωσε» ο Παναθηναϊκός

Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε την παθητικότητά του στο β΄ μέρος, το αδειασμένο ρεζερβουάρ του, την αστοχία του για το 0-2 (Κουτρουμπής, Ταυλαρίδης) και το 1-2 (Μαμούτε), τις (μη) αλλαγές του Στραματσόνι στο β΄ μέρος και την απόφαση του Κύζα στο άκυρο 1-1. Ο Ιταλός για τρίτο διαδοχικό ντέρμπι (ΑΕΚ – ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός) είχε σωστό αρχικό πλάνο, όχι όμως και τις κατάλληλες απαντήσεις και κινήσεις στη σκακιέρα κατά τη διάρκεια του β΄ μέρους, όταν ο αντίπαλος προπονητής κούνησε τα πιόνια του καλύτερα. Ο Λέτο και ο (τραυματίας όπως μάθαμε στη συνέντευξη Τύπου) Βιγιαφάνιες έπρεπε να είχαν αντικατασταθεί πολύ νωρίτερα (74’ και 71’ αντίστοιχα), ο Καλτσάς έπρεπε να είχε μπει στο ματς. Η ροή του αγώνα στο β΄ μέρος μετά το 65’ «φώναζε»: αν έπαιρνε μια ομάδα το ματς, ο Ολυμπιακός είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες. Βιγιαφάνιες και Αμπέντ είχαν κουραστεί, το ίδιο και ο Μπεργκ και ασφαλώς ο Λέτο, από τον οποίο ουδείς θα ζητήσει συγγνώμη για τα «παλαίμαχος» και «πρώην ποδοσφαιριστής». Είχε μείνει μόνο ο Ζέκα να τρέχει παντού για όλους και ο Εσιέν όχι μόνο μπήκε αργά στο ματς, αλλά δεν βοήθησε κιόλας.

«Δεν έχω άλλον παίκτη με τις ικανότητες του Βιγιαφάνιες» είπε στη συνέντευξη Τύπου ο Ιταλός, αλλά θα μπορούσε να έχει στον πάγκο τον Εβανζελίστα αντί ενός εκ των Λαγού/Εσιέν που παίζουν στην ίδια θέση, ώστε να υπάρχει διαθέσιμος χαφ που μπορεί να τρέξει (με) τη μπάλα, να σουτάρει, να πασάρει, να καταθέσει παραγωγικότητα. Του έλειψαν πολύ και ο Μπουμάλ και ο Τελάντερ, αλλά και από τον Ολυμπιακό απουσίαζαν Ντουρμάζ, Ομάρ. Όσο για το «βασικός μας στόχος ήταν η ισοπαλία» (ακόμη κι αν δεν γινόταν η διευκρίνιση για τη μετάφραση) δεν θα διαφωνήσω με την ειλικρίνειά του, κι ας είναι κακόηχο για την πλειονότητα των φίλων του Τριφυλλιού. Στα δικά μου αυτιά, είναι ρεαλιστικό για εκτός έδρας ντέρμπι: πρώτα σώνεις την παρτίδα, μετά την παίρνεις.

Η επόμενη μέρα

Είναι ένα ματς το οποίο για αμφότερους πρέπει να ξεχαστεί αύριο. Ο Ολυμπιακός να αφήσει στην άκρη τους πανηγυρισμούς, να δει τα προβλήματά του κυρίως στην αμυντική γραμμή και να αρχίσει τον προγραμματισμό για το πιο δύσκολο σχέδιο προετοιμασίας την τελευταία δεκαετία. Με πολλά ερωτηματικά: για τα προκριματικά, για τις ενδεχόμενες πωλήσεις, για τις ανάγκες του. Πρωτίστως για τον Σίλβα.

Ο Παναθηναϊκός να ξεφύγει γρήγορα από τα διαιτητικά (άστοχη η ανακοίνωση με την καταγραφή των φάσεων): αυτή η ήττα σε ντέρμπι και δη όπως συνέβη, δεν του κοστίζει όσο άλλες στο παρελθόν. Θα ξεχαστεί γρήγορα. Όμως ο Στραματσόνι πρέπει να δει το θέμα του coaching, πλέον δημιουργούνται βάσιμες «υποψίες» για σαφές πρόβλημα στον συγκεκριμένο τομέα. Και παράλληλα, να αρχίσει να μορφοποιεί στο μυαλό του την 18άδα για την επόμενη σεζόν και να προγραμματίσει τις δοκιμές του στα επόμενα δέκα ματς: 20 ώρες ποδοσφαίρου και πολλές περισσότερες καθημερινά στις προπονήσεις για τα τελευταία συμπεράσματα στο «φυγε ‘συ – έλα ‘συ» του προσεχούς καλοκαιριού. Κερδίζει ήδη Μολέντο – Μέστο – Βιγιαφάνιες - Μπουμάλ, ίσως και τον Λέτο.

Στο πλαίσιο του μεταβατικού σταδίου θα δούμε και ορισμένα παράδοξα για πολλούς, όπως τον Εβανζελίστα ή τον Βλαχοδήμο από μέλη της ενδεκάδας, εκτός 18άδας στο επόμενο ματς. Παράλογο για τους περισσότερους, λογικό αν δει κάποιος πως χτίστηκε το ρόστερ με εννέα μεσοεπιθετικούς…

Υ.Γ. Θεωρώ μεμονωμένο περιστατικό την πρόκληση από τον «φουσκωτό» του Ολυμπιακού στον πράσινο πάγκο. Σε γενικές γραμμές μου περιέγραψαν ίσως το πιο ήσυχο στην κερκίδα ντέρμπι των τελευταίων ετών. Το προσπάθησαν πολύ και τα κατάφεραν οι Ερυθρόλευκοι στην κερκίδα τους για να έχουν ένα επιπλέον επιχείρημα πίεσης προς τον Κοντονή για το Κύπελλο. Κι αν πάρει πίσω την απόφασή του, θα είναι ένα ωραίο τεστ στον τελικό με 45.000 ερυθρόλευκους και «κιτρινόμαυρους».

Οσο για τον («αγαπημένο» του Γιάννη Αναστασίου) Γιώργο Κύζα; Τα σφυρίγματά του ήταν ελαφρώς υπέρ της έδρας, δεν μπήκε για να σφυρίξει με «πολιτική» υπέρ ενός εκ των δύο αντιπάλων. Στα φάουλ έπαιξε λίγο Ολυμπιακό, έπρεπε να είχε αποβάλει Μιλιβόγεβιτς και Ταυλαρίδη και η καθοριστική απόφασή του είναι ότι «πήρε πάνω του» την ισοφάριση. Δικαίωμά του. Λάθος του όμως, βάσει και των επισημάνσεων της FIFA στους κανονισμούς. Οι δύσπιστοι ξαναδείτε τη φάση (ήμουν κι εγώ απ΄ αυτούς που την είδαν) από την πίσω κάμερα, για να δείτε πώς ο Στιλ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να παρακολουθήσει την πορεία της μπάλας στο σουτ του Καμπιάσο, έχοντας τον Τσόρι μπροστά του. Έγινε – τελείωσε, πάμε παρακάτω.

Όμως αυτό που δημιουργεί πρόβλημα είναι το εξής: πώς και γιατί όταν ο επόπτης ΑΚΥΡΩΝΕΙ στην ίδια εστία το γκολ του Κατσουράνη και ΑΚΥΡΩΝΕΙ στην ίδια εστία το γκολ του Καμπιάσο, ο ρέφερι αποφασίζει δις υπέρ του γηπεδούχου; Στη μια φάση ενστερνίζεται την υπόδειξη του επόπτη, στην άλλη όχι. Σε αμφότερες η απόφαση είναι υπέρ της μια πλευράς. Too much που θα’ λεγε και ο Πανόπουλος…

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ρομπέρτο 5, Σαλίνο 6, Μαζουακού 6, Ντα Κόστα 4, Μποτία 4, Καμπιάσο 4, Μιλιβόγεβιτς 5, Φουστέρ 7, Τσόρι 3, Φορτούνης 5, Ιντέγε 4. ΑΛΛΑΓΕΣ: Πάρντο 7, Ερνάνι 6, Πουλίδο 4.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Στιλ 5, Μέστο 5, Πράνιτς 4, Μολέντο 7, Ταυλαρίδης 3 – Κουτρουμπής 5, Ζέκα 7, Αμπέντ 4, Βιγιαφάνιες 5, Λέτο 5, Μπεργκ 6. ΑΛΛΑΓΕΣ: Μαμούτε 3, Εσιέν 3, Πέτριτς -

Πηγή: sport24.gr