Όταν ξεκινούσε η φετινή σεζόν κανείς δεν περίμενε τον Πανιώνιο να φιγουράρει στην 4η θέση της Superleague. Υπήρχαν, πολλοί δε, που έκαναν λόγο για υποβιβασμό και δύσκολη χρονιά γενικά.
Κι όμως, οι Νεοσμυρνιώτες διέψευσαν τους πάντες και μάλιστα με τον πιο απίθανο τρόπο. Με έναν τρόπο που εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει. Με ένα ρόστερ αποτελούμενο από 29 Έλληνες και μόλις δύο ξένους. Με έναν προπονητή που ξέρει πως να το διαχειριστεί ανάλογα με τον αντίπαλο.
Πολλοί θα πουν ότι ο Πανιώνιος κατέφυγε στην λογική του ελληνικού στοιχείου λόγω της απαγόρευσης μεταγραφών και της κακής οικονομικής κατάστασης, ωστόσο τα προηγούμενα χρόνια μαρτυρούν άλλα.
Οι "κυανέρυθροι" ανέκαθεν στηρίζονταν σε Ελληνόπουλα, πολύ περισσότερο φέτος, φυσικά, έχοντας καταφέρει να δημιουργήσουν και να φτιάξουν παίκτες που θα αποτελέσουν το μέλλον των μικρών εθνικών ομάδων, αλλά και μετέπειτα της ανδρικής.
Όλα αυτά χρεώνονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στον "τιμονιέρη" αυτής της ομάδας, Μαρίνο Ουζουνίδη, ο οποίος παρουσιάζει μια ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο, αμύνεται σωστά, χωρίς να παίζει ταμπούρι, ξέρει να παίξει στον χώρο και να τρυπήσει κλειστές άμυνες.
Βέβαια, το κύριο συστατικό της επιτυχίας είναι το κλίμα που υπάρχει στις τάξεις του συλλόγου. Ο τρόπος που πανηγυρίζουν τα γκολ όλοι μαζί, το πάρτυ στα αποδυτήρια, η αφιέρωση στον άτυχο Φάνη Τζανδάρη που υπέστη ρήξη χιαστών, το "όλε" προς την κερκίδα.
Όλα αυτά καταδεικνύουν την καλή ατμόσφαιρα, το κλίμα "οικογένειας" που επικρατεί, το "παίζουμε ο ένας για τον άλλο", το "παίζουμε με ψυχή γιατί πονάμε την φανέλα".
Και είναι απορίας άξιο, κοιτώντας κανείς τα ρόστερ των άλλων μεγάλων ομάδων, αν ποδοσφαιριστές τύπου Σάμπο, Σεμπά, Μαμούτε είναι καλύτεροι από τους Μασούρα, Καθάριο, Σιώπη και Μπακασέτα.