Στο ποδόσφαιρο ούτε εχθροί υπάρχουν, ούτε φίλοι

Ο Βίκτωρας Μητρόπουλος και ελληνικά ξέρει και ξέρει πολύ καλά πώς πρέπει να πει αυτό που θέλει να πει κάθε φορά. Οταν, λοιπόν, την περασμένη Πέμπτη ξανά άνοιξε ο ίδιος το θέμα του αδερφού του Θωμά, σχετικά με τις επικείμενες εκλογές της ΕΠΟ, ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός στην κάθε λέξη που χρησιμοποίησε: «Ο Θωμάς Μητρόπουλος έχει μεγάλη επιρροή στις Ενώσεις. Ο αδερφός μου στηρίζει την άλλη πλευρά και το λέει ευθέως. Μπορεί να υποστηρίξει όποιον θέλει. Αν τη θέλουν τη στήριξη, καλώς. Δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, αλλά έχει φιλίες 20-30 ετών. Αν ποτέ έχει επαφή και ζητάνε τη γνώμη του, θα πει δυο πράγματα».

Εύκολο είναι να καταλάβεις και να βγάλεις συμπέρασμα. Ο ίδιος ο Θωμάς Μητρόπουλος (φωτό) δεν μιλάει δημόσια και πολύ περισσότερο γι' αυτό το θέμα. Ούτε σχολιάζει, ούτε επιβεβαιώνει, ούτε διαψεύδει (και για ευνόητους λόγους δεν πρόκειται να εμφανισθεί ποτέ δημόσια σε προεκλογική εκδήλωση). Οπως δεν σχολίασε την τοποθέτηση του Βίκτωρα Μητρόπουλου η «άλλη πλευρά». Μια ανακοίνωση, δηλαδή, είτε από τον ΠΑΟΚ είτε από την ΑΕΚ, που ηγούνται της Αντιπολίτευσης, ότι ούτε έχουν ανάγκη τη στήριξη του Θωμά Μητρόπουλου ούτε τη θέλουν. Σιωπή.

Δεν είναι, λοιπόν, μόνο στην πολιτική, όπως είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που «υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται». Ετσι είναι και στο ποδόσφαιρο. Επειδή όμως τίποτα δεν μένει κρυφό, είναι κοινό μυστικό στην πιάτσα ότι ο Θωμάς Μητρόπουλος έχει αναλάβει άτυπα σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού της Αντιπολίτευσης.

Οπως ακριβώς το διατύπωσε ο αδερφός του, ο Βίκτωρας, βάζοντας μπροστά το «αν»: «Αν ζητάνε τη γνώμη του, θα πει δυο πράγματα». Και τη ζητάνε, λοιπόν, τη γνώμη του και τη λέει. Και το μεταφέρουν μάλιστα αυτό στις επαφές τους με τις Ενώσεις. Πρόεδρος Ενωσης της Βορείου Ελλάδος, που είχε κατέβει προ μηνών στην Αθήνα, άκουσε έκπληκτος τον συνομιλητή του (από τους ηγέτες της Αντιπολίτευσης) να του λέει: «Είναι μαζί μας και ο Θωμάς». Τα έχουμε ξαναπεί. Στο ποδόσφαιρο ούτε εχθροί υπάρχουν ούτε φίλοι. Ούτε σύμμαχοι ούτε αντίπαλοι. Μόνο συμφέροντα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ολα αλλάζουν. Κι όταν μιλάμε για πόλεμο, όπως στην προκειμένη περίπτωση, συμμαχείς και με τον διάολο. Αρκεί να σε βοηθήσει να κερδίσεις.

Τα λόγια στο ποδόσφαιρο είναι όπως στην πολιτική: Για το θεαθήναι. Οι υποσχέσεις είναι σαν του Αλέξη Τσίπρα. Οι πιστολιές που είχανε πέσει στο μέμπερς κλαμπ της Νέας Φιλαδέλφειας, τον Νοέμβριο του 1999 (παρόντος του Β.Μητρόπουλου) μετά το τέλος του ΑΕΚ-Ολυμπιακός 0-2, έχουν ξεχαστεί. Ο Θωμάς Μητρόπουλος δεν είναι πλέον εχθρός. Είναι μαζί μας. Είναι με μας. Εχοντας άμεση επαφή και με τον ΠΑΟΚ και με την ΑΕΚ, ο Θωμάς Μητρόπουλος έχει τον ρόλο του άτυπου καθοδηγητή του προεκλογικού αγώνα. Μια «τέχνη» που την ξέρουν ελάχιστοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Φτάνουν δεν φτάνουν στον αριθμό στα δάχτυλα του ενός χεριού κι ο Θωμάς είναι ένας απ' αυτούς.

Οι εκλογές για το νέο ΔΣ της ΕΠΟ μπορεί να έχουν ορίζοντα τετραμήνου (το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου), με την πρώτη όμως μητέρα των μαχών να δίνεται σε δέκα μέρες από σήμερα. Στις 24 Ιουνίου, στην ετήσια γενική συνέλευση. Στόχος της Αντιπολίτευσης η καταψήφιση της διοίκησης Γκιρτζίκη από όσο το δυνατόν περισσότερες Ενώσεις. Ωστε να δημιουργηθεί ρεύμα νίκης εν όψει των εκλογών. Κάτι που επιχειρείται για πρώτη φορά και δεν είναι εύκολο, αφού η ψηφοφορία είναι ανοιχτή. Κάποιες Ενώσεις που είναι κόντρα στη νυν διοίκηση, δηλαδή, να μη θέλουν να ανοίξουν τα χαρτιά τους και να την καταψηφίσουν ανοιχτά.

Ανάλογος στόχος της παράταξης Γκιρτζίκη είναι να συγκεντρώσει τις περισσότερες δυνατές θετικές ψήφους. Αντικειμενικοί παρατηρητές υποστηρίζουν ότι το όριο για μια αξιοπρεπή εμφάνιση της Αντιπολίτευσης είναι οι 20 με 25 Ενώσεις. Με δεδομένο ότι το σύνολο του εκλογικού σώματος είναι 178 (με την κάθε Ενωση να εκφράζεται με τρεις ψήφους), δεν θα πρέπει να πέσει κάτω από 65-70 ψήφους. Με την πλευρά της Αντιπολίτευσης να βάζει τον πήχη στις 80 ψήφους, όταν το όριο για την έγκριση του απολογισμού είναι οι 90. Οψόμεθα.

Αν τα κουκιά πάνε τσίμα τσίμα, θα παίξει μεγάλο ρόλο το «ρεύμα νίκης»
ΕΔΩ θα πρέπει να πούμε ότι ενώ όλα στη ζωή τρέχουν και αλλάζουν, το ποδόσφαιρο μένει ως έχει. Ελάχιστα είναι αυτά που έχουν αλλάξει από τις περιβόητες εκλογές της Αλεξανδρούπολης, εδώ και 19 χρόνια. Και πολλά πρόσωπα είναι ίδια, αλλά πολύ περισσότερο οι μέθοδοι και οι πρακτικές. Με τις 178 ψήφους αντί 54, προκύπτει μια δυσκολία στα σημαδεμένα ψηφοδέλτια, αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι. Η νοοτροπία και η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος είναι ακριβώς η ίδια. Σ' αυτήν παίζει ρόλο το «ρεύμα νίκης» που προαναφέραμε. Οπου αν τα κουκιά πάνε στο τσίμα τσίμα, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Είναι καθοριστικό. Πέρα από τις Ενώσεις που είναι δεδομένες στη μία και στην άλλη πλευρά, υπάρχουν κάποιες που θα αποφασίσουν την τελευταία στιγμή. Αν τα ποσοστά είναι οριακά, τρεις τέσσερις Ενώσεις καθορίζουν το αποτέλεσμα. Πέρα, λοιπόν, από τα «ανταλλάγματα» που προσφέρουν και οι δυο παρατάξεις, οι βλαχοδήμαρχοι που είναι αναποφάσιστοι θέλουν σε κάθε περίπτωση να είναι με τον νικητή. Αν επιλέξουν τον χαμένο, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα είναι στην απέξω: Δεν θα έχουν διαιτητές στα πρωταθλήματα Α, Β και Γ' Εθνικής. Δεν θα απολαμβάνουν των προνομίων που εξασφαλίζει η διοίκηση στους δικούς της: Ταξίδια, συμμετοχή σε Επιτροπές και πάσης φύσεως ρουσφέτια. Από την πρόσληψη ενός Περιφερειακού προπονητή, μέχρι να κληθεί ένας νεαρός ποδοσφαιριστής της περιοχής τους στην Εθνική Νέων.

Δεν είναι τυχαία η κίνηση των δήθεν 11 ανεξάρτητων
ΟΠΩΣ είναι κατανοητό, το «ρεύμα νίκης» δεν απευθύνεται στην κοινή γνώμη. Δεν απευθύνεται στους φιλάθλους. Δεν απευθύνεται στους επισκέπτες των αθλητικών σάιτ και στους αναγνώστες των αθλητικών εφημερίδων. Το «ρεύμα νίκης» απευθύνεται στο εκλογικό σώμα και μόνο. Στους νταραβεριτζήδες. Να τα κάνουμε, λοιπόν, πενηνταράκια: Τι θα κάνει αυτό το ζουλάπι ο Κομπότης (φωτό) στη γενική συνέλευση στις 24 του μήνα; Ο ίδιος δεν έχει δικαίωμα ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, αλλά ο Λεβαδειακός έχει μια ψήφο. Θα πάει να ψηφίσει ανοιχτά υπέρ του Γκιρτζίκη;

Κι αν στις εκλογές βγούνε οι άλλοι, μαύρο φίδι που τον έφαγε. Μπρούμυτα θα κοιμάται κάθε Πέμπτη, όταν βγαίνουν οι διαιτητές. Να καταψηφίσει φόρα παρτίδα τον απολογισμό; Κι αν ξαναβγεί ο Γκιρτζίκης, τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Σαν να τη βλέπεις, λοιπόν, τη δουλειά μπροστά σου φωτογραφία. Να βρει μια δικαιολογία για να την κοπανήσει από τη συνέλευση: Οτι αυτός που ξεκίνησε από τη Λιβαδειά για τη συνέλευση, του χάλασε το αμάξι. Εμεινε από μπαταρία στο κινητό κι όταν με τα χίλια ζόρια έφτασε στην Αθήνα, η ψηφοφορία είχε τελειώσει. Κορόιδα να βάλουνε το κεφάλι τους στο ντορβά, σε ανοιχτή ψηφοφορία, δεν υπάρχουνε. Και δεν είναι μόνο ο Κομπότης που θα το παίξει αβολοντέ. Θα είναι κι άλλοι. Θα πάει να ψηφίσει φόρα παρτίδα υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς ο Σπανός; Θα το δούμε. Το πλέον πιθανό είναι να σηκώσει άσπρη σημαία και να το παίξει Ελβετία. Θα πάει να μπλέξει ανάμεσα στα θηρία ο Πανόπουλος; Στην άκρη θα κάνει, για το καλό του ποδοσφαίρου. Και γι' αυτό άλλωστε έχει δημιουργηθεί η κίνηση των δήθεν 11 ανεξάρτητων. Μπας και βγάλουνε την ουρά τους απέξω. Σ' αυτήν την ψηφοφορία που είναι ανοιχτή. Στην κλειστή των εκλογών θα κάνουνε τα νταραβέρια τους και τα κουμάντα τους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει έστω ένα θέμα που λύθηκε μέσω των εκλογών;

Είναι σαν να μου λες ότι μπορεί να υπάρξει κόσμος χωρίς πορνεία. Δεν γίνεται.

-Θωμάς Μητρόπουλος (στον Χρήστο Πανόπουλο εν έτει 2002) 

Πηγή: εφημερίδα Goal