«Όταν βλέπεις έτσι τον Μελισσανίδη στα αποδυτήρια, τότε...»

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

Φαντάστηκες ποτέ ότι η πορεία σου θα εξελισσόταν έτσι σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ή όσα έγιναν ξεπέρασαν ακόμα και τα όνειρά σου;

«Τότε κάναμε όνειρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένεις να βγουν όλα πραγματικότητα. Αν μου το έλεγε κάποιος πριν από οκτώ χρόνια, σίγουρα θα τον περνούσα για τρελό. Ομως αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Βλέπεις να πραγματοποιούνται οι κόποι τόσων χρόνων, να βρίσκομαι πλέον σε μια τεράστια ομάδα όπως η ΑΕΚ, να έχω την τιμή να φορέσω το περιβραχιόνιό της. Τώρα το απολαμβάνω, με όλη τη σημασία της λέξης»

Τι έχεις στερηθεί περισσότερο;

«Αν μπορούσα να επιλέξω κάτι, θα ήθελα πάρα πολύ ένα καλοκαίρι χαλαρός. Να φύγω μακριά, να κάνω τα μπάνια μου με την ησυχία μου, να πάω διακοπες με τους φίλους μου. Οσο για τα υπόλοιπα, είναι πολλές οι θυσίες που καλείσαι να κάνεις από μικρός. Δεν πρέπει να βγαίνεις, να πίνεις, να διασκεδάζεις μέχρι αργά, όλη σου η καθημερινότητα. Θα έλεγα ότι το έχω συνηθίσει. Είναι 15 χρόνια στα οποία οφείλεις να είσαι συγκεντρωμένος στο επάγγελμά σου και να κερδίσεις όσο περισσότερα μπορείς τόσο ηθικά, όσο και υλικά γιατί μετά δεν ξέρεις τί σου επιφυλάσσει το μέλλον».

Σε συναισθηματικό επίπεδο;

«Συναισθηματικά δεν σου λείπει κάτι. Πιστεύω πως μπορείς να συνδυάσεις σχέση και ποδόσφαιρο. Αν είναι κάτι που δεν σε προβληματίζει και σε ηρεμεί, μπορεί να μπει στη ζωή σου. Από εκεί και πέρα, προσωπικά δεν συμφωνώ και θεωρώ υπερβολές την επίδειξη συντρόφων και τις εξόδους μέχρι πρωίας. Δε νομίζω ότι χωράνε στο ποδόσφαιρο, δεν θα έχεις διάρκεια ως ποδοσφαιριστής».

Στο επίπεδο που ανέφερες, είσαι "δεσμευμένος";

«Εχω μόνιμη σχέση, αλλά η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω την εκθέση στη δημοσιότητα. Δεν βρίσκω το λόγο να ασχολούνται με την κοπέλα μου. Είμαι ικανοποιημένος και θέλω να συνεχίσει σε αυτόν το ρυθμό. Δεν ξέρω που θα οδηγήσει, αλλά το σημαντικό είναι ότι είμαστε καλά».

Τι δώρο σου έκανε μετά την κατάκτηση του κυπέλλου;

«Το δώρο το παίρνω καθημερινά και είναι η παρουσία της».

Γενικότερα ποιο ήταν το πιο ωραίο πράγμα που άκουσες μέσα στον καταιγισμό συγχαρητηρίων, μετά τον θρίαμβο της 11ης Μαϊου;

«Ηταν από έναν άνθρωπο που εδώ και χρόνια τον έχω σαν δεύτερο πατέρα μου. Τον Χρήστο Λεβέντη, που ήταν γενικός αρχηγός της Λάρισας τη χρονιά που πήρε το πρωτάθλημα. Μου είπε "Το άξιζες. Τόσο χρόνια παλεύαμε για τέτοιες διακρίσεις. Να είσαι γερός και δυνατός για να έρθουν κι άλλες τέτοιες επιτυχίες".

Αυτός ο άνθρωπος μαζί με τον αδελφό μου, είναι οι πρώτοι στους οποίους θα απευθυνθώ όταν κάτι δεν πάει καλά. Με έχουν στηρίξει σε πάρα πολύ δύσκολες στιγμές. Μαζί με την αδελφή μου και τη μητέρα μου. Είχα ανέκαθεν την απόλυτη στήριξή τους και έτσι καταφέραμε και ξεπεράσαμε ως οικογένεια αρκετές δύσκολες καταστάσεις».

Πολύ ήρεμος είσαι για σέντερ μπακ. Ούτε κίτρινες κάρτες δεν παίρνεις (σ.σ. έχει μόλις 12 κίτρινες σε 107 ματς πρωταθλήματος). Τίποτα δεν σε εκνευρίζει;

«Στην καθημερινότητα με εκνευρίζουν πολύ το ψέμα και η αχαριστία. Δύσκολα όμως θα τσακωθώ εντός ή εκτός γηπέδου. Αγωνιστικά προσπαθώ να είμαι ένας καθαρός αμυντικός. Ασφαλώς σε κάμια ματς και κάποιες καυτές έδρες, πρέπει να είσαι πιο δυναμικός, αλλά γενικά σκοπός μου είναι να παίζω καθαρά. Τώρα, αν μιλήσουμε για την Αθήνα, επειδή έζησα χρόνια στην επαρχία, απορώ με τα κορναρίσματα και τα... μπινελίκια που ακούγονται στο δρόμο!»

Μέχρι σήμερα έχεις πάρει αυτό που άξιζες από το ποδόσφαιρο;

«Θεωρώ ότι οι κόποι μου ανταμείφθηκαν. Η συνεργασία με μια ομάδα όπως η ΑΕΚ και η κατάκτηση του κυπέλλου αποτέλεσαν την καλύτερη ανταμοιβή. Από την άλλη, όμως, ξέρω ότι η ΑΕΚ δεν συμβιβάζεται με ένα κύπελλο. Δεν θα πρέπει να μείνεις εκεί. Πρέπει να ακολουθήσεις τον ίδιο τρόπο ζωής, τον ίδιο ρυθμό γιατί την επόμενη σεζόν η ομάδα θα πάει για νέες διακρίσεις, για πρωτάθλημα, για μια καλή παρουσία στην Ευρώπη».

Δεν πιστεύεις όμως ότι άξιζες μια ευκαιρία στην εθνική, ως βασικός στόπερ της κυπελλούχου Ελλάδας;

«Δεν έχω άποψη, δεν γνωρίζω τι γίνεται αλλά πιστεύω πως όποιος δουλεύει στη ζωή και παραμένει σταθερός, ανταμείβεται. Συνεπώς, πιστεύω πως αν συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου, η ευκαιρία αυτή θα έρθει. Αρκεί να πηγαίνει καλά η ομάδα, γιατί όταν συμβαίνει αυτό, πηγαίνεις καλά κι εσύ».

Σήμερα ξεκινά το EURO 2016. Με τη Ισπανία να προέρχεται από διαδοχικούς τίτλους. Είναι καιρός για αλλαγή σελίδας;

«Δε νομίζω ότι η Ισπανία έχει κλείσει τον κύκλο της. Φαίνεται από τα κύπελλα Ευρώπης όπου οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες των τελικών ήταν ισπανικές. Παραμένει ένα πάρα πολύ καλό σύνολο, είναι ένα από τα φαβορί, αλλά υπάρχουν κι άλλες πολύ δυνατές ομάδες που κάνουν αμφίρροπη τη διοργάνωση. Ξεχωρίζω την Αγγλία και τη Γαλλία».

Εκεί θα είναι κι ο παλιός σου προπονητής στην Λάρισα, ο Κρις Κόουλμαν με την εθνική Ουαλίας. Νοιώθεις ότι πήρες "πράγματα" από τη συνεργασία σας;

«Με την ευκαιρία, εύχομαι στον Κρις Κόουλμαν καλή επιτυχία. Από τέτοιους ανθρώπους παίρνεις πάρα πολλά, όπως πώς διαχειρίζεται την επιτυχία. Ακόμα πιο σημαντικό όμως, είναι το πώς διαχειρίζεται τις αποτυχίες.  Ηταν τιμή μου που δούλεψα μαζί του και πήρα τόσα πολλά. Η Ουαλία είναι εξαιρετική ομάδα, πολύ δυνατή με έναν σούπερ σταρ στις τάξεις της και πιστεύω ότι μπορεί να είναι μια από τις εκπλήξεις της διοργάνωσης».

Απ΄όσα θυμάσαι, τί πιστεύεις ότι θα λέει στους παίκτες του στα αποδυτήρια την Κυριακή, στην πρεμιέρα με τη Σλοβακία;

«Να "σκυλιάζουν" για τη νίκη και να έχουν τη μπάλα στα πόδια όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτή ήταν η φιλοσοφία του, όπως τον θυμάμαι. Του άρεσε πολύ η ομάδα που προπονεί να έχει την κατοχή. Μην ξεχνάμε ότι είχε παίξει σέντερ μπακ στην Premier League και στην εθνική Ουαλίας, άρα το στοιχείο της δύναμης είναι δεδομένο».

Τώρα θυμήθηκα ότι και ο Κόουλμαν στη Λάρισα, αλλά και ο Γκουστάβο Πογέτ στην ΑΕΚ σε επέλεξαν ανάμεσα στους αρχηγούς. Τί πιστεύεις ότι ξεχώρισαν;

«Δεν ξέρω. Ισως η όλη στάση που κρατάω στα αποδυτήρια, η προσωπικότητα που βγαίνει προς τα έξω. Είναι κάτι που με χαροποιεί και μακάρι να συνεχιστεί».

Η οικονομική κρίση και οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία, σε απασχολούν;

«Παρακολουθώ τι συμβαίνει, έχω άποψη αλλά πρασπαθώ να την κρατάω για τον εαυτό μου. Είμαι πολιτικοποιημένος, αλλά όχι κομματικοποιημένος. Η ηλικία μου, αλλά και η έως τώρα πορεία μου δεν μου επιτρέπουν να συμμετέχω σε τέτοιου είδους διαλόγους και να επηρεάζω τον κόσμο. Ισως αργότερα... Ξέρω ότι τα πράγματα είναι δύσκολα για πάρα πολύ κόσμο, αν και προσωπικά δεν διακρίνω ευοίωνο μέλλον. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, όμως, παρά να το αντιμετωπίσουμε με ένα χαμόγελο».

Οταν θες να αποτοξινωθείς εντελώς από το ποδόσφαιρο, τί κάνεις;

«Πάω βόλτα με τον σκύλο μου ή μόνος μου, παίζω στο playstation ΝΒΑ 2Κ16, βγαίνω για φαγητό, βλέπω ταινίες, κυρίως περιπέτειες και θρίλερ. Μου αρέσουν ιδιαίτερα ηθοποιοί όπως ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Τζόνι Ντεπ και ο Μάικλ Ντάγκλας».

Η μουσική έχει θέση στην καθημερινότητά σου;

«Μεγάλη! Ακούω κυριολεκτικά τα πάντα. Από ρόκ μέχρι τζαζ. Μπορώ να καθίσω μόνος στο σαλόνι και να ακούσω Λούις Αρμστρονγκ».

Υπάρχει κάποιο τραγούδι που να σου ξυπνά ευχάριστες αναμνήσεις;

«Το "Heaven" του Μπράιαν Ανταμς είναι ένα τραγούδι που με έχει σημαδέψει. Ειδικά μια live εκτέλεση κάτω από ένα κάστρο είναι καταπληκτική. Οποτε το ακούω πάντα αισθάνομαι ευχάριστα».

Αφήνεις εύκολα πίσω τις δυσάρεστες αναμνήσεις;

«Πρέπει κι αυτές να τις κρατάς, αλλά μέχρι ενός σημείου. Μέχρι να μην σε χαλάνε. Οταν αρχίζουν και σε τρώνε από μέσα, πρέπει να τις αποβάλεις. Προσωπικά τις αξιοποιώ για να βγω πιο δυνατός».

Σε όσα αρνητικά συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ποια είναι η άποψή σου;

«Χρειάζονται ριζικές αλλαγές. Τα επεισόδια είναι η μεγαλύτερη αιτία του κακού. Ισως όλα όσα έγιναν με το κύπελλο και τις άδειες κερκίδες, να μας συνέτισαν κάπως. Είναι ντροπή και ιδιαίτερα στενόχωρο για εμάς τους ποδοσφαιριστές. Αλλιώς ονειρεύεσαι έναν τελικό και το μόνο που δεν περνάει από το μυαλό σου ήταν τα άδεια καθίσματα».

Συμφωνείς δηλαδή με την απόφαση διεξαγωγής του τελικού κεκλεισμένων των θυρών;

«Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι δεν πήγαινε άλλο. Δεν ξέρω αν ήταν η σωστή απόφαση, αλλά προφανώς δεν υπήρχε περιθώριο για κάτι πιο ήπιο. Ελπίζω κάποιοι να συνετίστηκαν».

Πως και δεν ακολουθείς τη "μόδα" των τατουάζ;

«Δεν με εκφράζει η κουλτούρα του τατουάζ. Δεν μου λείπει. Αν έπρεπε να κάνω, θα ήταν κάτι πολύ μικρό και πολύ διακριτικό».

Ποιοι είναι οι καλύτεροι φίλοι σου μέσα στη ομάδα;

«Εχουμε αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση με τον Αραβίδη, τον Τζανετόπουλο, τον Βούρα και τον Ανέστη. Με αυτούς έχουμε έρθει πιο κοντά. Ο μεγαλύτερος πλακατζής της ομάδας, όμως, έφυγε φέτος. Ηταν ο Γεωργέας! Ο,τι έβλεπε, το σχολίαζε με απίστευτα εύστοχο τρόπο».

Η περίφημη ομιλία Μελισσανίδη στα αποδυτήρια πριν από τον τελικό, ήταν στ΄αλήθεια πηγή έμπνευσης για εσάς ή το θέμα διογκώθηκε λιγάκι;

«Οχι, ήταν όντως έτσι όπως γράφτηκαν τα πράγματα. Κοίτα... Οταν ο ηγέτης σου χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως "χαρακίρι", με το πάθος και την αποφασιστικότητα που είχε στο πρόσωπό του εκείνη τη στιγμή, μπαίνεις στο παιχνίδι με το... μαχαίρι στα δόντια. Σκέφτεσαι "πάω να το πάρω για πάρτη του"! Τεράστιο ρόλο έπαιξε και η παρουσία του Μανωλά. Η καθημερινή τριβή με έναν άνθρωπο που αποτελεί ζωντανή ιστορία της ΑΕΚ».

 Μια... ανάσα πριν από τις διακοπές σου, φεύγεις θεωρώντας ότι η φετινή σεζόν ήταν επιτυχημένη σε ατομικό επίπεδο;

«Νιώθω πως εξελίχθηκα. Ο τρόπος παιχνιδιού, ο πρωταθλητισμός δημιούργησαν άλλα δεδομένα. Μπαίνεις στο ματς και δεν επαναπαύεσαι στο 1-0. Είσαι ΑΕΚ, πρέπει να επιτεθείς, πρέπει να πιέσεις ψηλά. Επίσης, αλλάζει εντελώς η καθημερινότητά σου εντός και εκτός γηπέδου. Ηταν πολύ μεγάλο μάθημα για μένα».

Τα δύσκολα πέρασαν ή στη νέα περίοδο η πίεση αναμένεται να είναι μεγαλύτερη;

«Η πρώτη χρονιά της επιστροφής στη Super League ήταν δύσκολη, αλλά ανεβάσαμε τον πήχυ τόσο πολύ που πιστεύω ότι η νέα σεζόν θα είναι ακόμα πιο πιεστική. Ετσι πρέπει να είναι όμως! Χρονιά με χρονιά να κοιτάζεις πιο ψηλά».