Ο Φορτούνης έπαιζε περιφερειακά του Μήτρογλου, ο Μάνταλος στα δεξιά και ο Μπακασέτας στα αριστερά αλλά σε καθαρό ρόλο εκτελεστή. Ο ρόλος που δόθηκε στον Μπακασέτα ήταν να διαβάζει τις επιθέσεις και να έρχεται σε καθαρή εκτέλεση.

Από αυτήν τη λειτουργία πήραμε τελικές που δεν εκτελέστηκαν με ποιότητα. Συνολικά η Εθνική μας έβγαλε τον αριθμό των επιθέσεων που επέτρεπε ο αντίπαλος στο διάστημα από το 1-0 μέχρι και το 1-1 και φυσικά στο τέλος του ημιχρόνου όταν και πετύχαμε τα τρία τέρματα.

Κέρδος η καλή εμφάνιση του Μήτρογλου, που ήταν και ο ποδοσφαιριστής που έκανε τη διαφορά. Το είδαμε άλλωστε και την περασμένη Πέμπτη σε παιχνίδι με πραγματικό ανταγωνισμό. Ο Μήτρογλου είναι σε εκπληκτική ατομική κατάσταση, σε πολύ καλά κιλά, γεγονός που του επέτρεψε να βρει την τέλεια ισορροπία στο πρώτο τέρμα αλλά και με μεγάλη συχνότητα να γυρνάει προς τα πίσω και να έχει μεγάλη συμμετοχή στην ανάπτυξη.

Δεν έχει νόημα η υπερβολική ανάλυση σε αυτό το παιχνίδι. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η νίκη την περασμένη Πέμπτη με την Ολλανδία και το γεγονός πως οι Φορτούνης, Μάνταλος δείχνουν πως είναι σε θέση να πάρουν σημαντικούς ρόλους σε αυτήν τη νέα προσπάθεια της εθνικής ομάδας. Δεν προσφερόταν ο αντίπαλος για να βγουν αμυντικές αδυναμίες, όμως υπήρξαν.

Ο Σάμαρης είχε ακόμα ένα κακό παιχνίδι με την εθνική μας ομάδα, υπέπεσε σε αδικαιολόγητα για την ποιότητα του αντιπάλου αμυντικά λάθη και η συνεργασία των δύο στόπερ με το κεντρικό δίδυμο δεν ήταν ικανοποιητική. Βέβαια όταν αγωνίζεσαι με έναν αντίπαλο που δεν τον φοβάσαι είναι και φυσιολογικό να πέφτει η συγκέντρωση και να μην υπάρχει η απαιτούμενη αποφασιστικότητα στα μαρκαρίσματα και στον τρόπο πίεσης πάνω στην μπάλα.

Κρατάμε ότι ξεκινάμε με νίκη, μα πάνω από όλα τον άνεμο αισιοδοξίας που έφερε η νίκη της περασμένης Πέμπτης στην Ολλανδία.

Πηγή: εφημερίδα Goal