To καλοκαίρι του 2001 η Εθνική γύρισε σελίδα. Και από την εποχή Βασίλη Δανιήλ πέρασε στην εποχή Ότο Ρεχάγκελ!

Από την αποτυχία πρόκρισης στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 (Ιαπωνία-Νότιος Κορέα), στην προσπάθεια πρόκρισης στο Euro της Πορτογαλίας.

Ο παμπόνηρος Γερμανός έκανε τρία απλά πράγματα και οδήγησε τη γαλανόλευκη στη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού (τουλάχιστον σε ομαδικό επίπεδο) και συγχρόνως έβαλε την Εθνική στις ράγες των επιτυχιών για μια 12ετία. Με άξιο συνεχιστή τον Φερνάντο Σάντος (2008-2014).

Ο Ρεχάγκελ έκανε την Εθνική ένα κλειστο κλαμπ με ποδοσφαιριστές που γούσταραν το εθνόσημο. Όχι απαραιτήτως τους καλύτερους.

Έτσι άφησε εκτός κάποιους από τους κορυφαίους εκείνης της γενιάς, όπως ήταν οι Ελευθερόπουλος, Γεωργάτος, Στολτίδης, Ζήκος και Λυμπερόπουλος!

Συγχρόνως φρόντισε ν’ αντιγράψει το πιο πετυχημένο σύστημα – τακτική εκείνης της εποχής. Του Ευρωπαίου Παναθηναϊκού. Με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς, καλή κυκλοφορία της μπάλας (τσούκου τσούκου μπολ) και φουλ στο… «πράσινο» (Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Φύσσας, Γκούμας, Μπασινάς, Καραγκούνης).

Το τρίτο που έκανε ο Γερμανός ήταν να βρει έδρα στην Εθνική.

Επί Δανιήλ η Εθνική είχε «σπίτι» το απρόσωπο ΟΑΚΑ.

Ο Ρεχάγκελ ψάχτηκε. Θυμίζω τις επιλογές του πριν κατασταλλάξει, ότι εκτός από σύστημα και παίκτες που είχαν στην ούγια τη λέξη Panathinaikos, έπρεπε να επαναφέρει την Εθνική στη Λεωφόρο!

Οι επιλογές του Ρεχάγκελ για τα εφτά φιλικά πριν από τα προκριματικά:

Σάββατο 10 Νοεμβρίου – Αθήνα («Νίκος Γκούμας») – Ελλάδα-Εσθονία 4-2 (4-1)
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου – Αθήνα («Καισαριανής») – Ελλάδα-Κύπρος 1-2 (0-1)
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου – Θεσσαλονίκη («Χαριλάου») – Ελλάδα-Σουηδία 2-2 (0-1)
Τετάρτη 27 Μαρτίου – Πάτρα («Παναχαϊκής») – Ελλάδα-Βέλγιο 3-2 (0-1)
Τετάρτη 17 Απριλίου – Ιωάννινα (Εθνικό Στάδιο) – Ελλάδα-Τσεχία 0-0
Κυριακή 12 Μαΐου – Αλεξανδρούπολη – Ελλάδα-Ρουμανία 3-2 (1-0)
Τετάρτη 15 Μαΐου – Ρόδος (Δημοτικό Στάδιο) – Ελλάδα-Κύπρος 3-1 (2-1)

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2001 η Εθνική επέστρεψε στη Λεωφόρο για την αναμέτρηση της πρεμιέρας με την Ισπανία και παρά το τελικό 0-2, ο Γερμανός δεν άλλαξε επιλογή και δικαιώθηκε πανηγυρικά.

Η Εθνική άλλαξε έδρα τρία χρόνια αργότερα, λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Euro! Στις 8 Σεπτεμβρίου του 2004! Πάνω στην τούρλα των πανηγυρισμών, στην… ανάγκη για μία μεγαλύτερη έδρα και φυσικά προκειμένου να «εξυπηρετηθεί» το νέο Καραϊσκάκη!

Δώδεκα χρόνια μετά η Εθνική επέστρεψε στα… πέτρινα χρόνια, ελέω των αποφάσεων των διοικήσεων Σαρρή και Γκιρτζίκη και προσπαθεί να ξαναπάρει τα πάνω της, με την άφιξη Σκίμπε.

Το Καραϊσκάκη φαντάζει εχθρική έδρα, μπολιασμένη από την αμετροέπεια που κουβαλάει μια νέα γενιά οπαδών του Ολυμπιακού.

Έτσι άλλοτε την πληρώνουν οι διεθνείς, άλλοτε οι οπαδοί των αντίπαλων ομάδων και άλλοτε οι δημοσιογράφοι…

Πέρα από το γεγονός ότι πλέον οι θεατές σπανίως ξεπερνούν το πενταψήφιο νούμερο!

Η Εθνική «φωνάζει» από μακριά ότι θα πρέπει να βρει μια έδρα, σαφώς πιο φιλική και σαφώς πιο «ζεστή».

Μέχρι να κατασκευαστεί η «Αγιά Σοφιά, η Λεωφόρος φαντάζει και πάλι ιδανική έδρα για να δώσει την ώθηση που χρειάζεται η γαλανόλευκη…

Όμως ποιος μπορεί να πάρει αυτή την απόφαση;

Ποιος έχει την αρετή και την τόλμη;

Οι διοικήσεις που αποφάσισαν να διώξουν τον Σάντος;

Ποιος;

Πηγή: sportit.gr

Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS