Δεν έχει σημασία τι θα κάνει την Πέμπτη ο ΠΑΟΚ. Εννοείται πως όλοι θέλουμε να περάσουμε στην επόμενη φάση, εννοείται πως η Ευρώπη είναι το βάλσαμο της μίζερης καθημερινότητας. Όμως είναι η ανάγκη για μία στάλα χαράς και όχι η επίτευξη ουσιαστικών στόχων που συνοδεύονται με τίτλους.

Ο ΠΑΟΚ έχει πρόβλημα στη δομή του και αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα για να ξεφύγει από τη μιζέρια του. Δεν είναι καθόλου ποδοσφαιρικός. Είναι ακριβώς το αντίθετο της εποχής Ζαγοράκη. Κάτι που φαίνεται από τη σύγκριση ποδοσφαιρικών γαλονιών των στελεχών του τότε και του τώρα.

Η τριάδα Ζαγοράκης, Βρύζας, Σάντος, καλείται να συγκριθεί με την τριάδα Ιβάν, Μίχελ, Ίβιτς. Και αν στο κομμάτι του προέδρου σήμερα υπάρχει η οικονομική δύναμη, στα υπόλοιπα δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης κυρίως σε εμπειρία και παραστάσεις. Κυρίως στη τεχνογνωσία.

Αναρωτιούνται άπαντες γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε μία σοβαρή ομάδα τώρα που έχουμε λεφτά. Είναι η παγίδα που είχε πέσει η Ίντερ του Μοράτι. Έπρεπε να περάσουν πάρα πολλά χρόνια, να ξοδευτούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, μέχρι να εμφανιστεί στη ζωή του Ιταλού μεγιστάνα ο Μουρίνιο.

Στον ΠΑΟΚ βρίσκονται ακόμη στην αναζήτηση πατημάτων. Και επί της ουσίας υπάρχει μία διοίκηση που δεν είναι καθόλου ποδοσφαιρική. Με αποτέλεσμα ο Χ αθλητικός διευθυντής να είναι και μόνος και χωρίς έλεγχο.

Στη διοίκηση σήμερα, είναι ο Ιβάν και ο Γιώργος Σαββίδης που έχουν διάθεση και πρόθεση να πετύχουν πολλά, όμως δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσεις ποδοσφαιρανθρώπους, η Γκοτζάρεβα που είναι εξαιρετική οικονομολόγος όμως και αυτή δεν είναι του αθλήματος, ο Γκαγκάτσης που είναι έξοχος στο κομμάτι του αλλά και αυτός δεν έχει την ταμπέλα, ο Γεροντίδης που καμία σχέση με το άθλημα και ο Άρθρουρ που επίσης είναι οικονομολόγος.

Ο ΠΑΟΚ πρέπει λοιπόν να γίνει ποδοσφαιρικός. Και τότε μπορεί να ατενίζει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον.

Metrosport

Κόλκας Ελλάδα Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS