Στα άκρα της άμυνας ήταν διαθέσιμοι οι Χουλτ, Κουλιμπαλί και μαζί με την παρουσία των Εμποκού, Κλωναρίδη υπήρχε ταχύτητα στις πλευρές.

Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο είχε μονόπλευρη ανάπτυξη κυρίως προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί τα ανεβάσματα του Κουλιμπαλί και το προβληματικό τακτικά παιχνίδι του Ακόστα, όμως δεν κατάφερε να πάρει κάποια μεγάλη στιγμή με αυτόν τον τρόπο λειτουργίας.

Ο Πετράκης δημιούργησε πρόβλημα στην άμυνα του Παναθηναϊκού με την απόφασή του να παίξει με 4-4-2 και να χρησιμοποιήσει τον Κόντε στην επίθεση δίπλα στον Μαμπουλού. Συνολικά είχε πρόβλημα το δίδυμο Κουτρουμπή, Τελάντερ και στο να απομακρύνει την μπάλα αλλά και στο να βγάλει την μπάλα από την άμυνα. Ο ΠΑΣ βέβαια στάθηκε τυχερός γιατί βρήκε ένα τέρμα που δεν θα έπρεπε να μετρήσει καθώς ο Κόντε ήταν καθαρά εκτεθειμένος, κάτι που φαινόταν και με γυμνό μάτι.

Στην επανάληψη οι ποδοσφαιριστές του Ουζουνίδη μπήκαν με αυτοπεποίθηση και με σκοπό να γυρίσουν το παιχνίδι. Ισοφάρισαν και από τη στιγμή που ο τεχνικός του Παναθηναϊκού πήρε το ρίσκο να πάει σε ένα 4-3-3 με Βιγιαφάνιες, Εμποκού εσωτερικούς χαφ και δύο καθαρά εξτρέμ δίπλα στον Μπεργκ έπιασε τον ΠΑΣ από τον λαιμό. Σε ένα πολύ δύσκολο γήπεδο έβγαλε πείσμα, πολλές επιθέσεις, γέμισε την περιοχή του Πασχαλάκη, αλλά το δεύτερο τέρμα δεν ήρθε.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης όμως μπορεί να κρατήσει την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου και το πολύ καλό παιχνίδι που έκαναν οι Ζέκα, Εμποκού, Βιγιαφάνιες. Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε γιατί σε αυτόν τον αγωνιστικό χώρο δεν είναι εύκολο να ανατρέψεις εις βάρος σου σκορ. Η εμφάνιση όμως είναι μία παρακαταθήκη για το μέλλον.

Πηγή: Goal