Ποιος Μπεργκ, ποιος Καρίμ και ποιος Πρίγιοβιτς; Τέτοιον επιθετικό είχαμε να δούμε από τον Βαζέχα!

Το πιο εύκολο μεροκάματο για οποιονδήποτε δημοσιογράφο το προσέφερε ο αγώνας της ΑΕΚ εναντίον του ΠΑΟΚ. Γράφεις τετρακόσιες φορές το όνομα Αραούχο κι έτοιμο το κομμάτι, κούκλα, κουκλίτσα, να το στείλεις πακέτο στον αρχισυντάκτη σου. Έβαλε το πρώτο γκολ, έβαλε το δεύτερο, πήρε την αποβολή του Μαλεζά, έκανε την άμυνα του ΠΑΟΚ να μοιάζει πιο τρύπια κι από μακαρονάκι κοφτό, τι άλλο να ήθελε δηλαδή ο Χιμένεθ από τον σέντερ φορ του; Ως και τον Αραβίδη επηρέασε η αύρα του και τον έχρισε σκόρερ, να βγει το όβερ να φάνε ψωμάκι οι στοιχηματίες!

Αυτός είναι φορ, αυτός είναι ένας φορ εξωφρενική πολυτέλεια για το δόλιο, το ταλαίπωρο ελληνικό πρωτάθλημα. Σπουδαίος ο Μπεργκ, γάτος ο Ανσαριφάρντ, δύναμη ο Πρίγιοβιτς, αλλά ο Αραούχο παίζει σε άλλη πίστα. Και σε άλλο χρόνο νομίζει κανείς καμιά φορά έτσι που διαβάζει τις φάσεις και διασκεδάζει με τα αντίπαλα μπακ. Που αναρωτιούνται από πού κι ως που προέκυψε στην Ψωροκώσταινα αυτός ο παικταράς επιπέδου Πριμέρα Ντιβιζιόν. Τέτοιο πόδι, τέτοιο μάτι, τέτοιες ταχύτατες αντιδράσεις είχαμε να δούμε στα μέρη μας από την εποχή του καλού Βαζέχα.

Κατά τ’ άλλα ο ΠΑΟΚ χρειάζεται επειγόντως έναν γκολκήπερ που θα προσφέρει σιγουριά σε όλο το ενενηντάλεπτο και όχι όποτε θυμάται. Καλός, χρυσός είναι ο Γλύκος αλλά παράγινε το στόρι με τις παράλογες πάσες του στους παίκτες των αντιπάλων ομάδων. Όπως παράγινε και το σύστημα «βγήκαμε παπά να θάψουμε πεντέξι» των παικτών του ΠΑΟΚ με τον Πρίγιοβιτς. Κάτι σαν τον Τάσο Μητρόπουλο του πάλαι ποτέ, άμα δεν μας βγαίνει η μπαλιά δεν τρέχει τίποτα, κάνε μια γιόμα θα την πάρει την κεφαλιά το γομάρι και κάτι θετικό θα προκύψει. Εφησυχασμό το λένε αυτό και κακό κάνει τόσο πάνω όσο και κάτω απ’ τα Τέμπη.

Να κλείσουμε το Αραούχο-Αραούχο-Αραούχο ντέρμπι με μια απλή, πολύ απλή διαπίστωση που όλοι την ξέρουμε κι όλοι την ξεχνάμε: Ναι τον προπονητή τον κάνουν οι παίκτες. Κι από την άλλη, όσο καλοί και να είναι οι παίκτες ομάδα από μόνοι τους δεν γίνονται. Βλέπε την υπόθεση Μοράις, που παραλίγο να την στείλει στον άλλο κόσμο της ΑΕΚ.

Ήρθε ο Χιμένεθ, την συμμάζεψε, την συμμόρφωσε και ορίστε τα αποτελέσματα. Χωρίς τον Αραούχο βεβαίως δε θα πήγαινε πουθενά, αλλά και με τον Αραούχο πάλι κουτουρού θα τράβαγε δίχως ολίγη οργανωμένη σκέψη. Την προσφέρει ο Χιμένεθ, ο οποίος μπορεί να μην είναι καμιά μεγαλοφυΐα αλλά δεν είναι πια και μαθητευόμενος μάγος. Αυτό αρκεί, για τα ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον.