Ήταν 14 Νοεμβρίου 1993, ένα βροχερό απόβραδο, όταν η οικογένεια της ΑΕΚ αλλά και όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο αποχαιρετούσε από τα γήπεδα έναν Θεό.

Σαν σήμερα πριν από 24 χρόνια ο Θωμάς Μαύρος, ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών με 260 γκολ, αποχαιρέτησε το ποδόσφαιρο σε φιλικό αγώνα που διεξήχθη προς τιμήν του μεταξύ της ΑΕΚ και της Εθνικής Ελλάδας. Ο Θ(ε)ωμάς, όπως τον αποκαλούσε στα κείμενά του ο μεγάλος Φαίδων Κωνσταντουδάκης, αγωνίστηκε και με τις δύο φανέλες, σημειώνοντας συνολικά τρία τέρματα, με την Ένωση να επικρατεί 4-2.

Τρομακτικό να μη βλέπουμε Έλληνα γκολτζή

Ακόμα και στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του δηλαδή έδειξε, ότι ήταν δεινός γκολτζής. Σε αυτήν την κατηγορία των ποδοσφαιριστών έχει μεγάλη έλλειψη το ελληνικό ποδόσφαιρο, κάτι που παραδέχεται ο ίδιος ο Θωμάς Μαύρος στο sportdog.gr. Ειδικά τις τελευταίες ημέρες, μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής από το Μουντιάλ οι συζητήσεις γυρίζουν συνεχώς γύρω από αυτό το θέμα.

Που οφείλεται αυτή η έλλειψη; «Τέτοια προβλήματα δημιουργούνται συνήθως, όταν το σύστημα που επικρατεί περισσότερο είναι αμυντικό. Έτσι δίνεις μεγαλύτερη βαρύτητα στους αμυντικούς. Εκεί το αποδίδω», απαντά ο 63χρονος παλιός ποδοσφαιριστής και συνεχίζει «Δεν υπάρχουν επιθετικοί μεγάλου βεληνεκούς. Έχουμε μόνο τον Μήτρογλου. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος. Και αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει κάτι να γίνει. Παλιά ήμασταν πάρα πολλοί».

Μπορεί να βγάλει νέους Μαύρους το ελληνικό ποδόσφαιρο; Εδώ δεν έχει μεγάλους σκόρερς θα μπορέσει να δημιουργήσει τόσο μεγάλους επιθετικούς; Ο Θωμάς Μαύρος έχει αντίθετη άποψη. «Γίνεται αρκεί να δουλέψουν πάνω σε αυτό το αντικείμενο και να βγάλουν μεγάλους σκόρερ. Είναι τρομακτικό το πρόβλημα, να μη βλέπουμε πλέον Έλληνα γκολτζή», τονίζει.

Ο νόμος των προπονητών

Για το δεύτερο παιχνίδι των μπαράζ με την Κροατία, ο Θωμάς Μαύρος παρατηρεί, ότι «δεν είχαμε ουσία στο παιχνίδι. Είχαμε απλά μία φλύαρη υπεροχή. Χάσαμε τη νίκη, αφού δεν σκοράραμε. Υπήρχε και το 4-1 του πρώτου ματς που έκανε δύσκολη την ανατροπή». Όσον αφορά τα λάθη του Μίκαελ Σκίμπε σημείωσε τα σημεία που έχουν δει όλοι οι Έλληνες οπαδοί. «Κάποιοι παίκτες στο κέντρο ήταν βαρείς. Δεν ήταν κατάλληλοι για το παιχνίδι που θέλαμε. Δεν είχαν επιθετική δραστηριότητα και ταχύτητα», επισημαίνει.

Θα κρατούσε όμως τον Γερμανό τεχνικό στον πάγκο αν είχε την δυνατότητα; «Δεν είμαι διοικητικός παράγων της ΕΠΟ. Δεν γνωρίζω τη δουλειά του. Ο νόμος των προπονητών όμως είναι ένας παγκοσμίως. Άμα χάνεις, την πληρώνεις. Έτσι γίνεται σε όλον τον πλανήτη, αν δεν είσαι μέσα στους στόχους σου», απαντά ο παλιός παίκτης της ΑΕΚ και του Πανιωνίου.

Ικανή για διπλό στη Λεωφόρο η ΑΕΚ

Μετά την ολοκλήρωση των μπαράζ η αγωνιστική δράση στο πρωτάθλημα επιστρέφει και μάλιστα με αθηναϊκό ντέρμπι. Πως βλέπει ο Θωμάς Μαύρος τον Παναθηναϊκό; «Περνάει δοκιμασίες, αλλά είναι δύσκολος αντίπαλος για την ομάδα μας. Έχει μαχητικότητα και παλεύει τα παιχνίδια. Δεν είναι όμως η ομάδα του παρελθόντος. Η ΑΕΚ δείχνει ικανή να πάρει τη νίκη μέσα στη Λεωφόρο», λέει.

Στο ποδόσφαιρο οι επιθετικοί πολλές φορές δέχονται σκληρά μαρκαρίσματα αμυντικών και μερικές φορές από τον εκνευρισμό τους ξεφεύγουν. Κάπως έτσι αντέδρασε στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ ο Σέρχιο Αραούχο, ο οποίος λόγω της αποβολής του θα λείψει από τη Λεωφόρο. Πως θα λειτουργούσε ο Θωμάς Μαύρος σε παρόμοια περίπτωση;

«Εγώ στους αγώνες ερχόμουν προετοιμασμένος. Ήξερα ποιοι είναι οι σκληροί αμυντικοί, ήμουν υποψιασμένος και έτσι δεν υπήρχαν τέτοιες αντιδράσεις. Το μόνο που κοίταζα ήταν να παίξω καλή μπάλα και να τους βάλω όσα περισσότερα γκολ μπορώ. Η προετοιμασία του μυαλού παίζει μεγάλο ρόλο. Στο ξενοδοχείο έβλεπα το παιχνίδι που θα ερχόταν, τους παίκτες που θα αντιμετωπίσω, αν το γήπεδο είχε λακούβες. Με αυτόν τον τρόπο περιόριζα τα λάθη», τονίζει.

Δεν έχουν δείξει ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ

Η ΑΕΚ φέτος δείχνει, ότι έχει τη δυνατότητα να πάρει το πρωτάθλημα. Πως βλέπει ο Θωμάς Μαύρος τους συνδιεκδικητές του τίτλου, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ; «Δεν έχουν δείξει τίποτα σημαντικό. Αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ είναι καλύτερη και αν συνεχίσει έτσι, πιστεύω και εύχομαι, ότι θα κόψει πρώτη το νήμα» υπογραμμίζει και συμπληρώνει, ότι με νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό, «θα μπει πολύ δυνατά για την κατάκτηση του στόχου. Αυτός ο μαραθώνιος πρέπει να έχει διάρκεια και βελτίωση στην απόδοσή της».

Όσο για εκείνο το παιχνίδι της 14ης Νοεμβρίου του 1993, στο οποίο αποχαιρέτησε το ποδόσφαιρο, ο μεγάλος Θωμάς αναφέρει στην αυτοβιογραφία του...

«Μπήκα με τον Σωτηράκη (σ.σ.τον γιο του) στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας εκείνο το βροχερό απόβραδο, τον Νοέμβρη του '93. Θα τρέχαμε έναν γύρο πριν από τον αγώνα. Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα. «Τελευταίο παινίδι μπαμπά» μου είπε με μία στενόχωρη φωνή τη στιγμή που βγαίναμε από την καταπακτή. «Είδες;», του λέω, «τα πάντα έχουν ένα τέλος».

Είχε κλείσει τα δώδεκα τον Οκτώβρη. Τον κοίταξα και θυμόμουν τον εαυτό μου, όταν ήμουν στα τσικό. Και νωρίτερα, τότε που έτρεχα ως μασκότ με τον Παπουλίδη στη Νέα Σμύρνη. «Εκεί που είσαι, ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις», όπως λέει η παροιμία. Άκουγα τον βηματισμό του δίπλα μου σαν να ερχόταν από μακριά, ίσως από το παρελθόν. Ολοκληρώσαμε τον κύκλο και με άφησε ανάμεσα στους παίκτες.

Στις οκτώ το βράδυ άρχισε το παιχνίδι ΑΕΚ-Εθνική. Η Ένωση διοργάνωσεαυτό το φιλικό προς τιμήν μου. Προπονητής των κιτρινόμαυρων ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και της Εθνικής ο Αλκέτας Παναγούλιας. Δύο πρόσωπα ξεχωριστά για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα έπαιζα ένα ημίχρονο με τη φανέλα του Δικεφάλου και ένα με την γαλανόλευκη. Με το νούμερο 11, αυτό που είχα διαλέξει απ' την αρχή κόντρα σε ό,τι συνηθιζόταν για τους γκολτζήδες. Έτσι για να είναι δικό μου. Ο κόσμος στις κερκίδες φώναζε τα συνθήματά που με ακολουθούσαν χρόνια, μα τώρα ακούγονταν σαν αντίο.

Σημαντική η μέρα εκείνη. Ήμουν χαρούμενος που αγωνιζόμουν ξανά, μετά από τόσο καιρό, μέσα στο σπίτι μας, συγκινημένος που δεχόμουν για άλλη μια φορά το χειροκρότημα των φιλάθλων, λυπημένος που θα αποχωριζόμουν τη ζωή μου στο ποδόσφαιρο. Αποχαιρετούσα την ΑΕΚ, τον Πανιώνιο, την Εθνική. Άφηνα πίσω, επίσημα πλέον, την Κυριακή και τα γκολ μου.

«Μεγάλη υπόθεση» έλεγε και ο πατέρας μου, «να μιλάει ο άνθρωπος από την καρδιά του». Έτσι και εγώ μιλάω για αυτόν τον αγώνα. Στη διάρκεια του παιχνιδιού στον νου μου έτρεχαν οι αναμνήσεις με κινηματογραφική ταχύτητα. Αγιάτρευτη η αίσθηση ότι με αυτό το παιχνίδι τελείωνα. Δύο χρόνια δεν έπαιζα και είχε κάπως καταλαγιάσει η έλλειψη, αλλά τώρα ένιωθα σαν να έξυνα παλιά πληγή.

Στο πρώτο ημίχρονο έβαλα δύο γκολ με τα χρώματα της ΑΕΚ. Στο δεύτερο σκόραρα μία φορά με τη φανέλα της Εθνικής. Στο 75' ο Αλκέτας με φώναξε για αλλαγή. «Άσε με» του είπα «να βάλ κανένα δύο γκολ ακόμα». «Θέλει να σε τιμήσει ο κόσμος» μου λέει. «Καιρός να βγεις». Έπαιξαν 15 λεπτά χωρίς εμένα. Στο σφύριγμα της λήξης το σκορ ήταν 4-2 υπέρ της ΑΕΚ.

Ειλικρινά δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που ακολούθησε. Η ψυχή μου πλημμύρισε από την αγάπη των φιλάθλων. Τα πόδια μου δεν πατούσαν στη γη. Η μια αγκαλιά διαδεχόταν την άλλη και ευχαριστούσα τον Δημιουργό που με αξίωσε να ζήσω τέτοιες στιγμές».

Το βιβλίο με τίτλο ΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΟΣ Ο ΜΑΥΡΟΣ Ο ΘΕΟΣ είναι διαθέσιμο σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας.

Τα κορυφαία επιτεύγματά του Θωμά Μαύρου

• Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην Α' Εθνική με 260 γκολ.
• Τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος (1978, 1979, 1985 με την ΑΕΚ και 1990 με τον Πανιώνιο).
• Αργυρό ευρωπαϊκό παπούτσι το 1978.
• Δύο φορές Πρωταθλητής Ελλάδας (1978, 1979) και δύο φορές Κυπελλούχος (1978, 1983), όλες με την ΑΕΚ.
• Είναι ένας από τους μόλις 11 παίκτες στην ιστορία της Α' Εθνικής με πέντε γκολ σε ένα ματς (ΑΕΚ – Αιγάλεω 5-2 το 1985).
• Τέταρτος σε συμμετοχές στην Α' Εθνική με 501.
• Έπαιξε 36 φορές στην Εθνική (1972 έως 1984), πετυχαίνοντας 12 γκολ.

Δείτε στιγμές από την καριέρα του Θωμά Μαύρου

ΑΕΚ Superleague