«Είμαι ο καλύτερος στην ιστορία του ποδοσφαίρου»!

Ο Πορτογάλος, που κατέκτησε τον Οκτώβριο και το βραβείο «The Best» της FIFA ως ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο για το 2017, παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικού ποδοσφαίρου France Football, που έχει τίτλο: «Είμαι ο καλύτερος στην Ιστορία του ποδοσφαίρου»:

«Είναι μια απίστευτη εμπειρία, κάνει λίγο κρύο, αλλά είναι μια θαυμάσια εμπειρία. Νιώθω πολύ χαρούμενος, είναι μια φανταστική στιγμή στην καριέρα μου, που την περίμενα εδώ και καιρό. Είχαμε μία εξαιρετική σεζόν, κερδίζοντας Champions League και την La Liga, και εγώ ήμουν πρώτος σκόρερ στο Champions League. Αυτά τα τρόπαια με βοήθησαν να κερδίσω αυτό το ατομικό βραβείο, οπότε θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες μου στη Ρεάλ Μαδρίτη και την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας, που ήταν πολύ σημαντικοί για μένα, αλλά και όλους τους άλλους ανθρώπους που με βοήθησαν να είμαι εδώ. Ονειρευόμουνα την «Χρυσή Μπάλα», αλλά ήξερα ότι ήταν πολύ δύσκολο για να την κερδίσει κάποιος. Ωστόσο, από τότε που κέρδισα την πρώτη, είπα ότι ήταν δυνατόν και μια δεύτερη. Εργάστηκα και με βοήθησε αυτό πολύ. Πρέπει να είσαι επαγγελματίας παντού, στην προπόνηση, στον αγώνα, στο σπίτι, στον ύπνο, στο φαγητό. Για να κερδίσεις τη «Χρυσή Μπάλα» πρέπει να θυσιάσεις πολλά πράγματα, θα πρέπει να αλλάξεις τη ζωή σου, να είσαι πολύ σοβαρός και επαγγελματίας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν πολλοί παίκτες που τα κάνουν όλα αυτά και δεν έχουν κερδίσει. Εγώ εργάζομαι έξυπνα και στο σπίτι . Το κλειδί είναι η ποιότητα της δουλειάς, λίγη δουλειά, αλλά καλή, η διαφορά μεταξύ να μην κάνεις τίποτα ή λίγα είναι μεγάλη», είπε ο Ρονάντο.

«Από τους προπονητές, μπορεί κάποιος να μάθει πάντα πολλά, κάτι από όλους. Ηταν μια ευχάριστη εμπειρία η συνεργασία με Φέργκιουσον, Ζιντάν, Σάντος, Αντσελότι. Ο προπονητής είναι ηγέτης, πρέπει να έχει σεβασμό, ήταν όλα παραδείγματα για μένα. Εγώ πάντως δεν βλέπω τον εαυτό μου σαν προπονητή. Εχω πάντα κάτι από αυτά και τους ευχαριστώ, όπως και τους πρώην συμπαίκτες που έχουν έρθει εδώ σήμερα. Την οικογένειά μου και τον πρόεδρο. Θέλω να είμαι ο καλύτερος. Είμαι χαρούμενος στη Ρεάλ Μαδρίτης θέλω να μείνω εκεί, αν είναι δυνατόν, θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου στη Ρεάλ Μαδρίτης. Από τότε που ήμουν 14 ή 15 ήξερα ότι ήμουν κάτι ιδιαίτερο, διαφορετικό από τα άλλα παιδιά. Έκανα διαφορετικά πράγματα, όταν ήμουν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ , όπου άρχισα να παίζω με απίστευτες παίκτες όπως ο Ρόι Κιν, Φέρντιναντ και Φαν Νιστελρόι. Εκεί συνειδητοποίησα ότι είχα ταλέντο, ότι θα μπορούσα να κερδίσω τη «Χρυσή μπάλα». Ο Φέργκιουσον ήταν εκπληκτικός για μένα ήταν ο ποδοσφαιρικός μου πατέρας, μου έμαθε πολλά πράγματα, όπως το πώς να είμαι επαγγελματίας. Εκείνη την εποχή δεν ήξερα τι να κάνω: Είχα ταλέντο, αλλά δεν ήξερα πότε να δώσω την μπάλα, πότε να κάνω μια ντρίμπλα. Ήταν σκληρός μαζί μου, αλλά με βοήθησε πολύ», συμπλήρωσε ο διάσημος Πορτογάλος.

«Ισως ο Μέσι μου δίνει ένα επιπλέον κίνητρο , αλλά δεν το σκέφτομαι πολύ. Ίσως, περισσότερο είναι στο υποσυνείδητό μου, αλλά εγώ είμαι το κίνητρό μου, παλεύω κόντρα στον εαυτό μου για να γίνω καλύτερος. Θέλεις πάντα είσαι ο καλύτερος, να κερδίσεις περισσότερους τίτλους. Όταν ξυπνάω, σκέφτομαι να πάω για προπόνηση. Σίγουρα θα συμβεί να έρθει η ημέρα που δεν θα έχω κίνητρο, αλλά δεν είμαι έτοιμος γι αυτό. Δεν το σκέφτομαι. Αισθάνομαι πολύ καλά και πολύ ισχυρός. Τώρα μπορώ να κοιμηθώ ήσυχος τα βράδια. Εχω μία ομάδα στο σπίτι που με βοηθά σε αυτά τα πράγματα. Όλα είναι υπό έλεγχο. Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο ξοδεύω με τα παιδιά μου, αλλά η ποιότητα που έχει αυτός ο χρόνος. Εχω ζωή με τα παιδιά μου, αλλά έχω και τη δική μου ζωή», πρόσθεσε.

Στον Κριστιάνο Τζούνιορ βλέπω κάτι από μένα σ ‘αυτόν, όχι μόνο επειδή είναι ο γιος μου. Βλέπω πολλά ειδικά πράγματα σε αυτόν, αλλά εγώ δεν ήθελα να μιλήσω μπροστά του. Ο ίδιος έχει τη δική του προσωπικότητα, η οποία είναι πολύ ισχυρή. Θέλω να με ξεπεράσει. Δεν τον πιέζω όμως. Θα είμαι πολύ περήφανος αν γίνει ποδοσφαιριστής, αλλά να κερδίσει μια «Χρυσή Μπάλα» είναι πολύ δύσκολο. Η οικογένειά μου είναι η σταθερότητά μου. Έχω μία απίστευτη οικογένεια, απίστευτα παιδιά, καλούς φίλοι, καλή σύντροφο … Δεν μπορώ να ξεχάσω τους καλύτερους φίλους μου, ούτε την ομάδα μου. Είναι η δύναμή μου. Είμαι περήφανος άνθρωπος, αλλά πολύ τυχερός που έχω τόσους ανθρώπους γύρω μου».