«Έτσι την πάτησε ο Αλαφούζος με Δημήτρη - Ντροπή αυτό που έκαναν οι οπαδοί του ΠΑΟ»!

Το 2017 φεύγει και ο Χρήστος Κοντός, δημοσιογράφος που ασχολείται με το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού εδώ και δεκαετίες, κατέθεσε μέσω του sportdog.gr την άποψή του για όλα τα σημαντικά γεγονός της χρονιάς στο Τριφύλλι.

Μίλησε για την παρουσία του Μαρίνου Ουζουνίδη, τις πωλήσεις των Μπεργκ και Ζέκα, την αποχώρηση του Γιάννη Αλαφούζου, αλλά και την ημιτελή προσπάθεια διάσωσης του συλλόγου από τους Δημήτρη Γιαννακόπουλου και Σπύρο Θεοδωρόπουλο.

«Ο Ουζουνίδης παρέλαβε την ομάδα στα τέλη του 2016, αλλά ουσιαστικά η εποχή του σηματοδοτείται από τις αρχές του 2017. Όταν ανέλαβε η κατάσταση ήταν δύσκολη αγωνιστικά, αλλά τότε δεν πολυφαινόντουσαν τα υπόλοιπα προβλήματα. Έγινε άτσαλη διαδοχή, μετά από ένα πολύ κακό διάστημα του Στραματσόνι και ο Ουζουνίδης κλήθηκε να διαχειριστεί τη σεζόν όταν είχε χαθεί η προοπτική. Το πρώτο διάστημα ήταν χαμηλοί οι τόνοι και υπήρχε αμφισβήτηση, γιατί είχε προηγηθεί η συμφωνία του με τον Ολυμπιακό και υπήρχε δυσπιστία προς το πρόσωπό του. Αλλά ο Μαρίνος είναι καλό και έντιμο παιδί, κατάφερε να "γυρίσει" την κατάσταση, να κερδίσει τα αποδυτήρια και να βάλει τη σφραγίδα του. Έγινε αποδεκτός και από τους οπαδούς, τον αγαπάνε οι παίκτες και τον σέβονται. Αυτή τη στιγμή με τα μυριάδες προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός, αν ήταν άλλος προπονητής στη θέση του θα μπορούσε να είχε τρελαθεί ή να τα είχε παρατήσει», σχολίασε αρχικά μέσω του sportdog.gr ο Χ. Κοντός.

Το περασμένο καλοκαίρι έγιναν δύο πωλήσεις που αποτέλεσαν σταθμό για τον Παναθηναϊκό, εκείνες των Μπεργκ και Ζέκα. Πώς σχολιάζεις το γεγονός;

«Ήταν η αρχή μιας νέας εποχής. Δεν είναι ότι πουλήθηκαν οι δύο παίκτες, αλλά ξεπουλήθηκαν. Αμφότεροι είχαν μεγαλύτερη αξία από την τιμή που τους πούλησε ο Παναθηναϊκός, αλλά έτσι είναι οι νόμοι της αγοράς: Όταν βρίσκεσαι σε δύσκολη θέση, ο άλλος θα σε πατήσει στο κεφάλι. Με αυτές τις δύο πωλήσεις ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον Παναθηναϊκό αγωνιστικά, καθώς ήταν κατά τεκμήριο οι καλύτεροι παίκτες του. Δεν βρέθηκαν αντικαστάτες τους, ειδικά στη θέση του Μπεργκ που είναι φανερό ότι υπάρχει τεράστιο κενό στην επιθετική γραμμή του Παναθηναϊκού».

Πώς είδες τις κινήσεις που έγιναν, για την ενίσχυση του ρόστερ, το περασμένο καλοκαίρι;

«Δεν λειτούργησε καλά το θέμα με τις μεταγραφές. Τον Τσάβες, για παράδειγμα, δεν τον είδαμε σχεδόν καθόλου. Όπως ήρθε, έτσι έφυγε. Ο Λουτσιάνο ήταν άτυχος γιατί πάνω που ανέβαινε, έμεινε εκτός. Ο Καμπέσας είναι ένα παιδί 21 ετών, που δεν έχει και τίποτα το ιδιαίτερο. Ο Χίλιεμαρκ ήρθε με δανεισμό, τελευταίος, και σε κάποια παιχνίδια έχει αποδείξει ότι μπορεί να προσφέρει, αλλά δεν είναι παίκτης για να πάρει στο σπίτι τη φανέλα του βασικού. Ο Μουνιέ απογοήτευσε. Ο Κολοβέτσιος έχει αποδειχτεί αξιόπιστη μεταγραφή, χωρίς μεγάλο κόστος. Ινσούα και Γιόχανσον είναι αρκετά πίσω από αυτά που περιμέναμε. Τέλος, ο Διούδης τώρα άρχισε να παίζει, έχει εμπειρίες και μέλλον. Ο Παναθηναϊκός έχει καλή παράδοση στους τερματοφύλακες, αν προσέξει θα έχει μέλλον στην ομάδα».

Η αποχώρηση του Αλαφούζου θα μπορούσε να αποτελέσει ύλη για μια ξεχωριστή συνέντευξη, αλλά ας την εντάξουμε στην ανασκόπηση του 2017.

«Φαινόταν ότι κάποια στιγμή εκεί θα πήγαινε το πράγμα. Αλλά συνέβη λίγο απότομα. Όσοι ζούσαμε από κοντά το ρεπορτάζ της ομάδας, ξέραμε ότι από καιρό είχε αποστασιοποιηθεί ο Αλαφούζος. Δεν είχε, πια, τον ενθουσιασμό του ρούκι, που ήταν μέσα σε όλα, πήγαινε στο γήπεδο, έκανε παρεμβάσεις κ.λπ. Από ένα σημείο και μετά έγινε παρελθόν. Ούτε για τις υπογραφές διαδικαστικών θεμάτων δεν πήγαινε στο γραφείο του. Είχε απομακρυνθεί από τον σύλλογο και αργά ή γρήγορα θα έφευγε. Υπήρχε προσδοκία για συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ώστε να εξασφαλιστούν οικονομικοί πόροι και να βγει η χρονιά. Αλλά από τη στιγμή που δεν προχώρησε αυτό με τα ευρωπαϊκά έσοδα, για τρίτη φορά στη θητεία του Αλαφούζου στον Παναθηναϊκό, ήταν δεδομένο ότι πολύ δύσκολα θα έβγαζε τη σεζόν».

Τι έγινε με Αλαφούζο και Γιαννακόπουλο

Πώς ερμηνεύεις την απόφασή του να φύγει σε αυτή τη χρονική περίοδο, μετά από την έλευση τόσων ποδοσφαιριστών για λογαριασμό του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι;

«Σε πολύ κόσμο υπάρχει αυτή η απορία, καθώς χρέωσε την ομάδα με πολλά λεφτά. Νομίζω ότι η απόφαση ήρθε ξαφνικά. Είχε στο μυαλό του να φύγει, αλλά μόλις κατάλαβε τι τον περίμενε, έφυγε. Το καλοκαίρι θεωρώ ότι το πάλευε ακόμα μέσα του. Ίσως να υπάρχει κι άλλη εξήγηση: Από τη στιγμή που ο Γιαννακόπουλος ήταν σε διαδικασία ελέγχου, ίσως είχε τη βεβαιότητα ότι θα προχωρούσε η συμφωνία. Και έκανε τις μεταγραφές για να του δώσει μια καλή ομάδα, ανταγωνιστική, ώστε τον προσεχή Γενάρη με τις κατάλληλες προσθήκες, να μπορούσε να πρωταγωνιστήσει. Αλλά το θέμα με τον Γιαννακόπουλο κατέληξε σε ναυάγιο».

Πώς είναι δυνατόν τόσο η προσπάθεια του Γιαννακόπουλου όσο και του Θεοδωρόπουλου, που είναι δύο σοβαροί και επιτυχημένοι επιχειρηματίες, να σταματήσουν πριν καλά - καλά αρχίσουν;

«Αυτές οι δύο κινήσεις δείχνει την αναγκαστική στροφή που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός αλλά και όλες οι ελληνικές ομάδες. Είναι γεγονός ότι πρέπει να πάνε σε άλλο μοντέλο διαχείρισης. Οι εποχές που οι ομάδες είχαν 5 εκατ. ευρώ έσοδα και έβαζε άλλα 25 εκατ. ευρώ ο πρόεδρος, έχουν περάσει. Δεν μπορεί καμιά ομάδα να είναι όμηρος στα χέρια του εκάστοτε επιχειρηματία. Γιατί αν αύριο δεν πηγαίνουν καλά οι δουλειές του ή ξενερώσει ή έχει άλλα πράγματα για να ασχοληθεί, δεν γίνεται μια ομάδα να βρίσκεται στις διαθέσεις του προέδρου. Πρέπει να πάνε σε μοντέλο λαϊκής βάσης, να τραβήξουν τους οπαδούς και τους χορηγούς, να μπορούν να συντηρηθούν με δικά τους έσοδα. Έσοδα που σαφώς, για να είναι ανταγωνιστικές οι ομάδες, πρέπει να αβγατίσουν. Κι αυτό θέλει καλύτερη οργάνωση, καλύτερο μάρκετινγκ, αλλά σίγουρα και ένα καλύτερο οικονομικό περιβάλλον».

Η άποψή σου για την πρόσφατη εμπλοκή και άμεση απεμπλοκή του Σπύρου Θεοδωρόπουλου με τον Παναθηναϊκό;

«Δεν τον ξέρω προσωπικά, αλλά μαθαίνω από ανθρώπους που τον γνωρίζουν ότι είναι έντιμος, αυτοδημιούργητος, με καλές προθέσεις. Δεν επεδίωξε την εμπλοκή του στον Παναθηναϊκό με ιδιοτέλεια. Τον τρόμαξε το μέγεθος του εγχειρήματος που φάνηκε ότι πήγαινε να φορτωθεί στην πλάτη του. Όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς πηγαίνει να κάνει, καθώς όποιος έμπλεξε με το ελληνικό ποδόσφαιρο έχασε τα λεφτά του, έχασε την υστεροφημία του, έβρισαν τη μάνα του, τη γυναίκα του κ.λπ. Όσοι μπήκαν με καλές προθέσεις στον χώρο του ποδοσφαίρου, το μετάνιωσαν και συμβουλεύουν και άλλους να μην το κάνουν. Όταν αντιλήφθηκε το μέγεθος της δυσκολίας που τον περιμένει, αφουγκραζόμενος τις αντιδράσεις του κόσμου το σκέφτηκε και έκανε πίσω. Τώρα που είμαστε στην αρχή και όχι στα μέσα της διαδρομής. Μαζεύτηκε πίσω γιατί κατάλαβε ότι τον περιμένει τσουνάμι».

«Ντροπή για τους οπαδούς»

Πώς θέλεις να κλείσουμε την ανασκόπη στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού;

«Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ούτε ο Βαρδινογιάννης, ούτε ο Γιαννακόπουλος, αλλά ο κόσμος του. Όπως ισχύει σε κάθε ομάδα. Είμαι απογοητευμένος από τη στάση των οπαδών όμως και δεν μιλάω αποκλειστικά για τους οργανωμένους. Περίμενα ότι αυτές τις ώρες θα έχει μεγαλύτερη συσπείρωση και ανταπόκριση η πλευρά των οπαδών. Όταν στο παιχνίδι εναντίον του ΠΑΣ Γιάννενα, που το σημάδεψαν όλοι ως παιχνίδι ορόσημο, πήγαν μόλις 10.000 άτομα και έγινε θέμα, είναι απογοητευτικό. Το παιχνίδι έγινε σε πόλη με 5 εκατ. πληθυσμό και τεράστια μάζα οπαδών του συλλόγου. Ήταν εικόνα ντροπής το γεγονός ότι έμειναν 6.000 απούλητα εισιτήρια. Πρέπει να σοβαρευτούν, να δούνε τι ομάδα θέλουν, αν θέλουν να την βλέπουν ψηλά και να τους δίνει χαρά. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να κάνουν κάτι οι οπαδοί».