Χαμός έχει δημιουργηθεί στο ίντερνετ λόγω ενός άρθρου του Στάθη Παναγιωτόπουλου του Ράδιο Αρβύλα για τον ΠΑΟΚ, με αφορμή την πορεία του Δικεφάλου του Βορρά στο φετινό πρωτάθλημα.
Οι αντιδράσεις από πλευράς των Θεσσαλονικέων ρεπόρτερ ήταν πολλές, με τον Νίκο Τζαντζαρά να του απαντά ανοικτά με δικό του άρθρο.
Διαβάστε επίσης...
Διαβάστε παρακάτω τι έγραψε ο Στάθης Παναγιωτόπουλος στο protagon.gr:
Σ’ αρέσει που είσαι ΠΑΟΚτσής;
Δεν γουστάρω να με κοροϊδεύουν όπως εγώ δικαίως κορόιδευα αυτούς που τώρα κλαψουρίζουν. Με άρεσε που ήμουν αδικημένος τόσα χρόνια. Και θέλω να πάρω τους τίτλους επειδή είμαι από όλες τις απόψεις καλύτερος από τους άλλους, όχι επειδή διέρχομαι τις ίδιες μεθόδους
Σε ρωτάω, ΠΑΟΚτσάκι μου, επειδή εγώ είμαι ΠΑΟΚτσής πολλές δεκαετίες τώρα, αλλά τα τελευταία δυό-τρία χρόνια δεν μου αρέσει και πολύ.
Θα μου πεις, τρελός είσαι; Τώρα που, μετά από δεκαετίες, δείχνει η ομάδα να ορθοποδεί, να βαδίζει προς τίτλους και πρωταθλήματα; Τι δεν σου αρέσει;
Δεν μου αρέσει ο τρόπος. Το γεγονός ότι η εταιρεία (όχι η ομάδα) απέκτησε έναν ισχυρό οικονομικά παράγοντα ο οποίος, για να σου μιλήσω όπως μιλάμε μεταξύ μας, «τα χώνει», μου θυμίζει τη Μάντσεστερ Σίτι, μια μέτρια ομάδα η οποία μόλις έκανε λεφτά, αγόρασε την επιτυχία.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Χρόνια ο ΠΑΟΚτσής γκρίνιαζε για την αδικία, την παράγκα, τα στημένα, τα συμφέροντα κλπ-κλπ και είχε, εν πολλοίς, δίκιο. Κράζαμε τον Ολυμπιακό (αλλά και τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ στον καιρό τους και στο μέτρο τους) που έπαιρναν τα ματς με τη διαιτησία, και ζητούσαμε κάθαρση και τίμιο πρωτάθλημα και να γκρεμιστεί το παρασκήνιο, και νιώθαμε, δικαίως, ότι είχαμε το ηθικό πλεονέκτημα.
Εχω την αίσθηση ότι δεν μας πειράζει και πολύ, τελικά, αν δεν καταστραφεί το παρασκήνιο, αρκεί να εργάζεται υπέρ ημών.
Δεν λέω (υποχρεωτικά) ότι αν πάρει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα φέτος θα το πάρει παρασκηνιακά, μπορεί να το πάρει με την αξία του κι επειδή θα έχει την καλύτερη ομάδα (έστω καλύτερη λόγω αγοραστικής δύναμης).
Λέω όμως ότι υπάρχουν σκιές. Σκιές του τύπου, ο χορηγός του πρωταθλήματος είναι μια εταιρεία συμφερόντων ιδιοκτήτη ΠΑΕ. Αυτό δεν θα γινόταν ποτέ και πουθενά σε χώρες με αξιόπιστα πρωταθλήματα.
Σκιές όπως το περσινό κύπελλο με το γκολ-οφσάιντ (κι ας ήσουν παρασάγγας καλύτερος σε όλο το ματς).
Θα χαρώ, ΠΑΟΚτσάκι μου, αν πάρουμε το πρωτάθλημα, φυσικά. Οχι τόσο όσο χάρηκα το ’85, όμως, κι όχι από νοσταλγία. Η γυναίκα του Καίσαρα και τέτοια, ξέρεις τώρα.
Δεν γουστάρω να με κοροϊδεύουν όπως εγώ δικαίως κορόιδευα αυτούς που τώρα κλαψουρίζουν. Με άρεσε που ήμουν αδικημένος τόσα χρόνια. Και θέλω να πάρω τους τίτλους επειδή είμαι από όλες τις απόψεις καλύτερος από τους άλλους, όχι επειδή διέρχομαι τις ίδιες μεθόδους. Πειράζει, ΠΑΟΚτσάκι μου;
Παρακάτω διαβάστε την απάντηση του Νίκου Τζαντζαρά στο sdna.gr:
Μου αρέσει τρελά που είμαι ΠΑΟΚτσής, Στάθη
Βλέπεις τις ίδιες δεκαετίες μετράμε, πάνω κάτω και στην ζωή και στην Τούμπα, οπότε κοινά είναι και τα βιώματα και οι μνήμες Στάθη. Που λες, μου αρέσει τρελά που είμαι ΠΑΟΚτσής, αλλά σε αντίθεση με σένα (από ότι διάβασα), ποτέ δε μου ταίριαζε ο ρόλος του αδικημένου και δε μου... λείπει. Και δεν τον βολεύτηκα και ποτέ: σα πουκάμισο που μού 'δωσαν να φορέσω σε ξένο σπίτι και ήταν ένα νούμερο μικρότερο, συμβάν που εμείς οι χοντροί καταλαβαίνουμε, Στάθη, πόσο άβολο είναι.
Ξέρω πως υπάρχουν όμως ΠΑΟΚτσήδες που ένιωθαν πάντα τον ΠΑΟΚ μικρό και τακτοποιούνταν μέσα τους με την επιβεβαίωση της επιλογής διαμαρτυρίας που πίστευαν πως είχαν κάνει και τα φτωχά της αποτελέσματα. Συμβιβάζονταν με τον ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα καπεταναίων, εξωτικών... αιλουροειδών και εγκληματικών οργανώσεων. Όμως ο ΠΑΟΚ ο ίδιος ήταν πάντα ένα νούμερο μεγαλύτερος από αυτά τα ψευτοϊδεολογήματα και τους όποιους εκ γενετής ή εκ... προπονήσεως πάσχοντες από το σύνδρομο της Στοκχόλμης φίλους του. Και από έναν φοβικό, επαρχιώτη και συμβιβασμένο περίγυρο, που η τελευταία του κακοσμία, αναδύεται ακόμα σαν προχθεσινή σκορδίλα από τζατζίκι, σε ανάσα...
Μου αρέσει τρελά Στάθη που είμαι ΠΑΟΚτσής. Διότι σε κοντά σαράντα χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο και όσο ερασιτεχνικό προηγήθηκε, αλλά και σε όλα τα σπορ, ο σύλλογος που υποστηρίζω δεν ήταν ποτέ ανακατεμένος σε βρομιές και προστυχιές. Δεν ακούστηκε ποτέ άνθρωπός του να ξεφτιλίζει τα πάντα για το χρήμα σε κασέτες επίσημες ή μαϊμού, δεν είδε ποτέ στέλεχός του να φυλακίζεται ή να κατηγορείται για κακούργημα, δεν κορόιδεψε ποτέ το σύστημα καταφεύγοντας σε στημένους υποβιβασμούς και νέα ΑΦΜ, δεν έφαγε ποτέ μια μπουκιά φαΐ που δεν το δικαιούταν.
Μου αρέσει τρελά Στάθη που είμαι ΠΑΟΚτσής. Γιατί η ομάδα μου έχτισε γήπεδα σε ιδιωτικά οικόπεδα και δεν της χαρίστηκε ποτέ δημόσια γη, κυνηγήθηκε λυσσαλέα τις λίγες φορές που είχε αγωνιστική ποιότητα και ισχύ και δεν υπάρχει ένας ρουφιάνος που να έχει λαμβάνειν από τον ΠΑΟΚ σε κανένα επίπεδο. Υποστηρίζω την ομάδα που της χρωστούν και δε χρωστά. Τον σύλλογο που όποτε είχε από τη μοίρα δυνάστη και απατεώνα διοικητικό ηγέτη, τον απέβαλε και τον ξεπέρασε και που οι θεματοφύλακές του, ο λαός και ο ΑΣ, τον προστάτεψαν από κωμικές καταστάσεις που οι περισσότερες υπόλοιπες μεγάλες και ιστορικές ομάδες δεν απέφυγαν.
Και μου αρέσει τρελά Στάθη που είμαι ΠΑΟΚτσής και αξιώνομαι να ζω τα χρόνια της ηγεσίας του Σαββίδη στην ομάδα μου. Τα χρόνια που ένας άνθρωπος με προσφυγική ρίζα βαθιά, ήρθε με την οικονομική του επιφάνεια να δώσει σάρκα και οστά σε όνειρα δεκαετιών. Είμαι υπερήφανος που πρωτοστάτησε στο γκρέμισμα της συμμορίας που λυμαινόταν το ποδόσφαιρο δεκαετίες και βοήθησε να θεμελιωθεί η εξυγίανση.
Στάθη, δικαιούσαι να νιώθεις, όπως νιώθεις. Άγνωστο τι περνά ο καθένας στο μυαλό και την ψυχή του... Δεν έχεις όμως το παραμικρό δικαίωμα να δηλητηριάζεις εκατομμύρια κόσμου, με ανυπόστατες θεωρίες συνωμοσίας, απλώς επειδή έφαγες βαριά προχτές το βράδυ και άργησε να σε πάρει ο ύπνος.
Υγ: Εχθές ήταν μέρα ραδιοφώνου...