Η κατάρα της άδικης απώλειας νέων ανθρώπων του αθλητισμού στον κάμπο συνεχίζεται σε υψηλό και ασυνήθιστο ποσοστό, μεγαλύτερο του μέσου όρου από οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Δεν λέει να χαθεί από προσώπου Γης...
Αυτήν τη φορά βρέθηκε πρόωρα στον παράδεισο ένα παιδί 16 χρόνων, ο Αποστόλης Παπαγεωργίου, ποδοσφαιριστής του Αμπελωνιακού, τοπικής ερασιτεχνικής ομάδας.
Θύμα μιας μεγάλης στα αλήθεια σειράς αδικοχαμένων αθλητών, κυρίως ποδοσφαιριστών, που κατά βάση αποτελούν θύματα στο βωμό της ασφάλτου.
Σκοτώθηκε ύστερα από πρόσκρουση της μοτοσικλέτας του σε τσιμεντένια κολόνα.
Ολα άρχισαν το 1965, περίπου 11 μήνες μετά την ίδρυση της ΑΕΛ.
Τότε χάθηκε πρώτος ο Θεόδωρος Πασσιάς του Αρη Λάρισας, που ετοιμαζόταν για μεταγραφή στην ΑΕΛ.
Εννιά χρόνια αργότερα, το 1974, πνίγηκε ενώ κολυμπούσε στον Αγιόκαμπο ο Αργεντινός επιθετικός της ΑΕΛ Γκιγέρμο Ντάους.
Το 1979, όμως, έκλαψε ολόκληρη η Ελλάδα.
Σκοτώθηκαν σε τροχαίο στην εθνική οδό Λάρισας-Αθήνας δύο από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ΑΕΛ και του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι Δημήτρης Μουσιάρης και Δημήτρης Κοκολίτσιος.
Το 1997 χάνεται ο Γιώργος Μητσιμπόνας με τη μεγάλη καριέρα και την ίδια χρονιά φεύγει από κοντά μας και ο Λευτέρης Μήλος.
Οι δρόμοι της Θεσσαλίας αποδεικνύονται επικίνδυνοι, καρμανιόλες. «Κλέβουν» τις ψυχές αθώων, λατρεμένων
Και το κακό δεν λέει να τελειώσει, να εξαφανιστεί.
Χάνεται, επίσης το 1997, ο Ανδρέας Ζέρμας, ποδοσφαιριστής του τοπικού Δαμασιακού και μεταγραφικός στόχος της ΑΕΛ εκείνη την εποχή.
Λίγο αργότερα ο Χάρος κερδίζει τη μάχη με έναν νεαρό πρωταθλητή του στίβου (400 μ.), τον 17χρονο Γιώργο Ζδράγκα, πάλι σε τροχαίο δυστύχημα.
Και ο κύκλος του θανάτου, για την ΑΕΛ αυτήν τη φορά κλείνει, με την απώλεια του Μεξικανού Αντόνιο ντε Νίγκρις, που έφυγε από τη ζωή με ανακοπή της καρδιάς.
Ράγισαν και οι πέτρες από τον άδικο χαμό του.
Μέχρι που προχθές είχαμε επίσκεψη των αγγέλων, προκειμένου να οδηγήσουν τον 16χρονο Αποστόλη κοντά στον Δημιουργό.
Πηγή: sentragoal.gr