Σαν σήμερα, 5 Ιουλίου του 1972, ο ΠΑΟΚ κατακτούσε το Κύπελλο Ελλάδας στον τελικό που έγινε στο Καραϊσκάκη, κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Οι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να πάρουν τη νίκη με 2-1 στο παλιό Καραΐσκάκη με σκόρερ τον Γιώργο Κούδα που πέτυχε δυο γκολ (02’, 89’), ενώ για τον Παναθηναϊκό είχε σκοράρει ο Παπαδημητρίου (94’). 

Στην αναμέτρηση είχε σημειωθεί και άλλο τέρμα, το εκπληκτικό ανάποδο “ψαλίδι” του Γιάννη Ματζουράκη, ωστόσο δεν είχε μετρήσει.

Οι συνθέσεις:

ΠΑΟΚ (Λες Σάνον): Xατζηιωάννου, Ιωσηφίδης, Γούναρης, Φουντουκίδης, Παπαδόπουλος Π., Τερζανίδης, Μπέλλης, Κούδας, Σαράφης (68′ Λάζος), Αποστολίδης, Ασλανίδης (76′ Μαντζουράκης)

Παναθηναϊκός (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Καραμανλής (57′ Βλάχος), Γονιός, Σούρπης, Δημητρίου, Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Γραμμός, Αντωνιάδης, Δομάζος, Παπαδημητρίου

Παρακάτω το αφιέρωμα που είχε κάνει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ:

Επειτα από δύο συμμετοχές σε τελικούς Κυπέλλου Ελλάδος, όπου έμεινε με την πικρή γεύση του φιναλίστ, τον Ιούνιο του 1971 ο ΠΑΟΚ ξεκινούσε με τις συνθήκες πλέον να μοιάζουν ώριμες για την κατάκτηση ενός τίτλου. Του πρώτου τίτλου στην ιστορία του συλλόγου. Ο Λες Σάνον είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας από τον Φεβρουάριο του 1971, μετά τον Ιβάν Χόρβατ που απολύθηκε μετά το 0-0 της Τούμπας με τον Ολυμπιακό και τον Γιώργο Χασιώτη που έτρεξε την ομάδα ως υπηρεσιακός.

Παρότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε ψυχολογία από την πορεία του στο πρωτάθλημα της σεζόν 1970-71, ο Λες Σάνον δούλεψε για την διάκριση στο Κύπελλο Ελλάδος και αν η υπόθεση πρόκρισης με την Καλλιθέα στην Αθήνα ήταν εύκολη, αυτό που έδειξε τις αντοχές και τις δυνατότητες του νέου συνόλου του ΠΑΟΚ ήταν η… επιστροφή στο ματς με τον Παναθηναϊκό που προηγήθηκε με 2-0 μέσα στην Τούμπα, αλλά ο Δικέφαλος πήρε την πρόκριση με 3-2. Στον ημιτελικό με την ΑΕΚ πήρε τη νίκη με το ίδιο σκορ (3-2) αλλά χωρίς το ίδιο άγχος, αφού η ΑΕΚ προηγήθηκε απλά 1-0 πριν βρεθεί πίσω από το ημίχρονο με 2-1.

Ο τελικός της σεζόν 1970-71 το στάδιο Καραϊσκάκη ήταν η πρώτη εμπειρία του Λες Σάνον στο θεσμό. Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 2-0 στο ημίχρονο, ο Σταύρος Σαράφης μείωσε σε 2-1 και έβαλε πάλι τον Δικέφαλο στο ματς, αλλά μετά χάθηκαν ευκαιρίες για την ισοφάριση μέχρι να σφραγίσει ο Ολυμπιακός τη νίκη με 3-1 στο 82’ με το γκολ του Παμπουλή.

Ενίσχυση με Ιωσηφίδη, Αποστολίδη, Αναστασιάδη

Το καλοκαίρι του 1971 ο Λες Σάνον γνώριζε πια τα δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου, έκανε τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις στην ομάδα φροντίζοντας να ενισχύσει την ομάδα στις θέσεις που πονούσε. Ο Κώστας Ιωσηφίδης είναι από τους παίκτες που καθιερώθηκαν αμέσως από τον Άγγλο τεχνικό, ενώ η επιστροφή του Κούλη Αποστολίδη από τις σπουδές του στην Αμερική έδωσε μια ακόμη ποιοτική λύση που δεν είχε ο ΠΑΟΚ τα προηγούμενα έξι χρόνια. Στα μεταγραφικά αποκτήματα εκείνης της εποχής ήταν ακόμη ο Παράσχος, ο Τσακιρόπουλος, αλλά και ο Άγγελος Αναστασιάδης που αγωνίστηκε σε οκτώ φιλικά ματς εκείνο το καλοκαίρι και συνέχισε με τις μικρές ομάδες του ΠΑΟΚ.

Το ένστικτο του κόσμου λειτούργησε από νωρίς, ο ΠΑΟΚ είχε δείξει από τους φιλικούς αγώνες την ποιότητά του και στις 3 Σεπτεμβρίου 1971 έγινε ρεκόρ προσέλευσης με 38.013 εισιτήρια στην Τούμπα για την αναμέτρηση του ΠΑΟΚ με την Ουνιβερσιτάλ Κατόλικα της Χιλής και τον Δικέφαλο να επικρατεί με 4-0 (19′ Κούδας, 46′ Ασλανίδης, 69′, 75′ Αποστολίδης). Λίγες μέρες νωρίτερα, την 1η Σεπτεμβρίου, είχαν αρχίσει οι υποχρεώσεις για το Κύπελλο Ελλάδος με τον ΠΑΟΚ να επικρατεί εύκολα του Φοίνικα Πολίχνης με 5-1.

Υπόθεση Θεσσαλονίκης ως τον τελικό

Στη συνέχεια η κληρωτίδα φέρθηκε πολύ καλά στον ΠΑΟΚ που δεν χρειάστηκε να κάνει ούτε ένα ταξίδι και έδωσε όλα τα ματς μέχρι τον τελικό στην Θεσσαλονίκη. Μάλιστα στους “16” και στον ημιτελικό βρήκε μπροστά του ομάδες από μικρότερη κατηγορία, ενώ στους “8” πήρε εκδίκηση από τον Άρη που τον απέκλεισε μέσα στο Χαριλάου με νίκη 2-1 και ένα ματς που τελείωσε μερικά λεπτά νωρίτερα λόγω επεισοδίων. Μάλιστα για τα επεισόδια εκείνης της αναμέτρησης οι ποδοσφαιριστές του Άρη, Σπυρίδων και Συρόπουλος τιμωρήθηκαν πρωτόδικα σε 13 και 5 μήνες φυλάκιση και άσκησαν έφεση για να αφεθούν ελεύθεροι. Ο ΠΑΟΚ απέκλεισε διαδοχικά τον Πιερικό, τον Αίαντα Σαλαμίνας, τον Άρη και στα ημιτελικά την Λαμία.

Από την προηγούμενη σεζόν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ είχαν θέσει θέμα για την ουδέτερη έδρα, αφού ο τελικός του 1970-71 είχε γίνει στο στάδιο Καραϊσκάκη με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Αντίπαλος αυτή τη φορά ήταν ο Παναθηναϊκός που απέκλεισε τον Πανιώνιο στα ημιτελικά του θεσμού, αλλά ο τελικός έγινε στην Αθήνα πάλι στο «ουδέτερο» στάδιο Καραϊσκάκη και όχι στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Υπόσχεση τίτλου στον κόσμο και σφραγίδα Κούδα

Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, επέστρεψε σε ένα γνώριμο αν και αφιλόξενο περιβάλλον, σαφώς πιο έμπειρος και πιο έτοιμος προκειμένου να διεκδικήσει τον τίτλο του Κυπελλούχου. Οι ποδοσφαιριστές είχαν την υποστήριξη 10.000 οπαδών του σε αυτή την προσπάθεια και η υπόσχεση τους έπειτα από τον χαμένο τελικό της προηγούμενης σεζόν ήταν πως θα γύριζαν με το Κύπελλο Ελλάδος στην Θεσσαλονίκη.

Ήταν η πέμπτη φορά που ο Δικέφαλος συμμετείχε σε τελικό και η τέταρτη που κατέβαινε στην Αθήνα για να διεκδικήσει το τρόπαιο. Ο Γιώργος Κούδας ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε το δρόμο για τη νίκη μόλις στο 2’ της αναμέτρησης και εκείνος που τον έκλεισε με ένα ακόμη γκολ στο 89’ με εκτέλεση φάουλ. Ετσι η μείωση του σκορ από τον Παπαδημητρίου στις καθυστερήσεις του τελικού για τον Παναθηναϊκό δεν είχε καμία σημασία..

«Κάηκε» η πόλη στα πανηγύρια

Ο προπονητής των Πρασίνων Φέρεντς Πούσκας εκθείασε την ωριμότητα στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ και οι οπαδοί της ομάδας πήραν το μήνυμα για τους έξαλλους πανηγυρισμούς στην Θεσσαλονίκη. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της εποχής: «Διαδηλώσεις, άνθρωποι που ρίχνονταν με τα ρούχα στη θάλασσα και τα σιντριβάνια του Λευκού Πύργου, φωταψίες, σημαιοστολισμοί, κωδωνοκρουσίες, συνθήματα, ιαχές, συμπλοκές, δάκρυα, γέλια, αγκαλιές, κορναρίσματα αυτοκινήτων, σημαίες με τον Δικέφαλο συνέθεταν το μωσαϊκό του θριάμβου… Αμέσως μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνος, φίλαθλοι και μη εγκατέλειψαν τους δέκτες τηλεοράσεως και τα ραδιόφωνα και ξεκίνησαν για το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Κάθε είδος μέσο χρησιμοποιήθηκε για την μεταφορά των φιλάθλων που πανηγύριζαν. Δίκυκλα, τρίκυκλα, φορτηγά αυτοκίνητα, λεωφορεία και προπαντός μικρά Ι.Χ. προκάλεσαν συμφόρηση και μέγα θόρυβο με τα ηχητικά τους όργανα, καθώς προσπαθούσαν να προωθηθούν προς την περιοχή του Λευκού Πύργου. Οι νεαροί διαδηλωταί απαγγέλοντας ρυθμικά «εδώ- εκεί, εκεί – εδώ, το κύπελλο το φέραμε στον Πύργο τον Λευκό».

Αφιξη εν μέσω αποθέωσης

Την Πέμπτη 6 Ιουλίου 1972 παρά τον καύσωνα στην Θεσσαλονίκη υπήρξαν 2.500 αυτοκίνητα που έκαναν πομπή μέχρι το αεροδρόμιο για να υποδεχθούν τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ που έφερναν το Κύπελλο Ελλάδος στην πόλη. Στις 16:35 από τα μεγάφωνα του αεροδρομίου ανακοινώθηκε ότι το αεροπλάνο προσγειώθηκε, υπήρξαν οι πρώτες ιαχές που άκουσαν οι ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια άνοιξε η πόρτα και ο πρώτος που φάνηκε ήταν ο Κούλης Αποστολίδης με το τρόπαιο στα χέρια. Ο Γιώργος Κούδας, όπως και ο προπονητής της ομάδας Λες Σάνον είχαν μείνει στην Αθήνα ώστε να ταξιδέψουν για την Αγγλία, όπου ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ ήταν προγραμματισμένο να υποβληθεί σε επέμβαση στην ωμοπλάτη ώστε να ξεπεραστεί ένα χρόνιο πρόβλημα που υπήρχε.

Στη συνέχεια η πομπή πήρε το δρόμο για τα γραφεία του ΠΑΟΚ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου πανηγύριζαν για ακόμη μια φορά την κατάκτηση, πλέον με θέα το τρόπαιο που οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ το είχαν βάλει στο μάρμαρο της εξωτερικής πλευράς στο παράθυρο των γραφείων της ομάδας.