Λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Ντάβιντε Αστόρι η σύντροφός του, Φραντσέσκα, μιλάει για τη δύσκολη αυτή στιγμή της ζωής της ενώ αναφέρεται και στην κόρη της.

Η Φραντσέσα Φιορέτι ανέφερε μεταξύ άλλων:

Για τον χαμό του και την κόρη τους: «Στις 5 Μαρτίου τη συνόδευσα στο σχολείο, πέρασα αμέσως μετά από το γραφείο του παιδικού ψυχολόγου: δεν έπρεπε να την αποσταθεροποιήσει ούτε το πιο τραγικό γεγονός. Η ηρεμία της εξαρτάται από τη δική μου ηρεμία, δεν πρέπει να με βλέπει λυπημένη: τα δάκρυά μας δεν είναι απελπισίας αλλά συγκίνησης. Ο Νταβίντε δεν πρέπει να γίνει ταμπού για το οποίο δεν πρέπει να μιλάμε, το κενό δεν πρέπει να μας καταπιεί. Στο πρώτο μας ταξίδι χωρίς τον Νταβίντε, την είδα κάποια στιγμή να χαμογελάει και σκέφτηκα πως κατάφερα να την κάνω να απολαύσει το ταξίδι».

Για το πως επέλεξαν το όνομα της: «Σε μία γιορτή με ρώτησε για το Βιετνάμ, όπου είχα βρεθεί εκεί για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα. Φαινόταν πως ήταν κομμάτι της στρατηγικής του για να με προσελκύσει, στη συνέχεια όμως μου έγραφε κάθε ημέρα για έναν μήνα: έχω τυπώσει αυτές τις συνομιλίες: με έκανε να χαμογελάω και μία ημέρα η Βιτόρια θα μπορεί να διαβάζει τα μηνύματα με τις τεχνικές αποπλάνησης του μπαμπά.

Πριν από ένα ταξίδι στο Περού ανακάλυψα πως ήμουν έγγυος, μετά από τεστ μας είπαν πως την χάσαμε αλλά τελικά διαπιστώσαμε πως ήταν ακόμα εκεί.

Τότε ο Νταβίντε είπε: “εάν είναι τόσο δυνατό μωρό, δεν μπορεί παρά να είναι κορίτσι. Και έτσι επιλέξαμε το όνομα Βιτόρια (σ.σ. στα ιταλικά σημαίνει νίκη)».

Κλείνοντας είπε έντονα συγκινημένη: «Είμαι σίγουρη ότι είχα κάνει τον Νταβίντε ευτυχισμένο. Έφυγε στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του. Η μοίρα ήταν άδικη αλλά, αν δεν τον είχα γνωρίσει, δεν θα υπήρχε η αγάπη μας που θα τον καθόριζε ως άνθρωπο και ως πατέρα. Έπρεπε να διασχίσουμε μαζί την υπόλοιπη διαδρομή, τώρα η χαρούμενη σταθερά μας είναι η Βιτόρια: η ζωή που δεν σταματάει».

Νταβίντε Αστόρι Φιορεντίνα