Διαβάστε μερικά χρήσιμα στοιχεία για τον σύλλογο, όπως αυτά δημοσιεύονται στη Βικιπαίδεια:

Η Π.Α.Ε. Ηρακλής είναι το πρώτο ποδοσφαιρικό σωματείο που ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη και ως έδρα έχει το Εθνικό Καυτανζόγλειο Στάδιο, χωρητικότητας 27.770 θεατών. Τα χρώματα της ομάδας (μπλε και άσπρο) τα δανείστηκε από την ελληνική σημαία για να δηλώσει την εθνικότητα και το πάθος των μελών του για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Ιστορικά ο Ηρακλής θεωρείται ως η ομάδα των "μπαγιάτηδων", παλαιών Θεσσαλονικέων.

Το προσωνύμιο που τον ακολουθεί είναι Γηραιός. Ιδρύθηκε ως ποδοσφαιρικός σύλλογος το 1908 στη Θεσσαλονίκη της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εν συνεχεία αποτέλεσε τμήμα του Γυμναστικού Συλλόγου Ηρακλή, ενός από τα αρχαιότερα εν ενεργεία αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα.

Η ίδρυση του Ηρακλή

Ο Ηρακλής κατάγεται από τον Όμιλο Φιλομούσων Θεσσαλονίκης, σωματείου μουσικού και φιλολογικού που ιδρύθηκε το 1896.[1] Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, το 1870 στην Κωνσταντινούπολη δημιουργήθηκε ο Γυμναστικός Σύλλογος Ηρακλής, ο αρχαιότερος σύλλογος της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τα γραφεία του ήταν στην περιοχή του Ταταύλα, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Το 1892 στη Βιέννη υπήρξε συνάντηση Ελλήνων από τη Θεσσαλονίκη και των επικεφαλής του Ηρακλή από την Κωνσταντινούπολη, όπου αποφασίστηκε η ταυτόχρονη επίσημη ίδρυση του Ηρακλή σε Θεσσαλονίκη και Κωνσταντινούπολη με σκοπό τη βοήθεια του αγώνα για την αποτίναξη του τούρκικου ζυγού και το 1896 αποφασίστηκε να ονομαστεί προσωρινά "Όμιλος Φιλομούσων" στη Θεσσαλονίκη. Το γήπεδο του Ηρακλή στην Κωνσταντινούπολη βρισκόταν στην περιοχή του Πέρα και πέρασε στα χέρια της Τούρκικης κυβέρνησης το 1983.

Το 1902 μέλη του ομίλου αποφάσισαν να εντάξουν αθλητικά τμήματα στον όμιλό τους και σε συνεννόηση με την ελληνική κοινότητα της πόλης που βρισκόταν υπό οθωμανικό ζυγό, τους παραχωρήθηκε το δικό της γυμναστήριο. Ανάμεσα στα άλλα αθλητικά τμήματα που δημιούργησε ο όμιλος, το τμήμα ποδοσφαίρου ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε και συνάρπασε πολλούς αθλητές και θεατές. Το νέο αυτό άθλημα εισήγαγαν στη Θεσσαλονίκη οι αλλοδαποί κάτοικοι, που είχαν ήδη ιδρύσει τη δική τους ομάδα, την Ουνιόν Σπορτίφ. Ο Όμιλος Φιλομούσων προσπάθησε να συγκροτήσει μια αμιγώς ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα, με στόχο περιβλημένο από εθνικό γόητρο, να αντιμετωπίσει την αντίστοιχη των ξένων. Ο πρώτος επίσημος ποδοσφαιρικός αγώνας ποδοσφαίρου στη Θεσσαλονίκη έλαβε χώρα στις 23 Απριλίου 1905, μεταξύ του Ομίλου Φιλομούσων και της Ουνιόν Σπορτίφ. Οι Έλληνες της Θεσσαλονίκης αναρρίγησαν όταν η ελληνική ομάδα κέρδισε με σκορ 3-0. Από την αρχή όμως ο σύλλογος άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά λύθηκαν με την συνένωση του ομίλου με την ομάδα Ολυμπία και σχημάτισαν το 1908 έναν νέο σύλλογο. Έτσι, τις 29 Νοεμβρίου του έτους συγκλήθηκε γενική συνέλευση, στην οποία ψηφίστηκε καταστατικό για τον καινούριο σύλλογο με το όνομα Μακεδονικός Γυμναστικός Σύλλογος. Πρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ανέλαβε ο γιατρός Α. Μάλτος, γραμματέας ο Ι. Αντωνιάδης και μέλη οι Π. Κοντογιάννης, Αιμ. Κόπανος, Δ. Χατζόπουλος, Δ. Κοντορέπας και Ι. Κύρου. Οι άνθρωποι του συλλόγου, μετά την πρώτη αυτή γενική συνέλευση, ενημέρωσαν τις οθωμανικές αρχές και, όπως αναφέρουν μερικά χρόνια αργότερα το 1914 σε επιστολή τους στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, η αστυνομία επέτρεψε τη λειτουργία του συλλόγου με μια απλή άδεια.

Την περίοδο αυτή στην πόλη ανελίχθηκε το κίνημα των Νεότουρκων και οι πολιτικές συνθήκες ήταν ρευστές. Οι κάτοικοι των μη τουρκικών παροικιών της Θεσσαλονίκης δέχονταν έντονες πιέσεις για να αποβάλουν σταδιακά τα εθνικά χαρακτηριστικά και σύμβολα από τις δραστηριότητές τους. Κάθε σύλλογος της πόλης όφειλε να επανιδρυθεί υπό λιγότερο εμφανή εθνικά χαρακτηριστικά. Η αναφορά περί Μακεδονίας στον τίτλο του συλλόγου ενοχλούσε τις οθωμανικές αρχές, καθώς παρέπεμπε στις αλυτρωτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας, αλλά και την ελληνικότητα της περιοχής. Οι Μάλτος, Κοντορέπας, Κύρου και Κόπανος ανέλαβαν την ευθύνη επανίδρυσης του συλλόγου και σε συνεννόηση με τις αρχές διαφοροποίησαν τον κανονισμό λειτουργίας το 1910, μετονομάζοντας τον παράλληλα σε Οθωμανικός Ελληνικός Γυμναστικός Σύλλογος "ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης".

Στις 13 Μαρτίου 1911 εξελέγη νέο ΔΣ και στη γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε παρουσιάστηκε το νέο καταστατικό του συλλόγου. Όμως, η επίσημη αναγνώρισή του από τις ελληνικές αρχές (μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους) καθυστέρησε. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 281 περί Σωματείων, ο σύλλογος έπρεπε να προσκομίσει πρακτικό ιδρύσεως και πίνακα ονομάτων ιδρυτών. Τα έγγραφα αυτά όμως δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς ο Ηρακλής είχε ιδρυθεί επί οθωμανικού καθεστώτος, και εκτός από το καταστατικό υπήρχε μόνο η απλή άδεια που εκδόθηκε από την αστυνομία. Τελικά, μετά από ανταλλαγές εγγράφων με τον πρόεδρο Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής αναγνωρίστηκε ως αθλητικός σύλλογος και εγκρίθηκε το καταστατικό του με την απόφαση 1106 του 1914 του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Ο Ηρακλής καταχωρήθηκε στο βιβλίο αναγνωρισμένων σωματείων με αριθμό 1720 (παλαιός αριθμός 18) στις 11 Ιανουαρίου 1915, δηλαδή σχεδόν δυόμιση χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης.

Συνοπτική παρουσία

Συνοπτικά, το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ηρακλή έχει σημειώσει την εξής πορεία:

Πανελλήνια πρωταθλήματα και Α΄ Εθνική: τρεις (3) φορές κατέλαβε τη 2η θέση, δύο (2) φορές την 3η και πέντε (5) φορές την 4η. Υποβιβάστηκε δύο φορές από την καθιέρωση της ανώτατης κατηγορίας (1959), αμφότερες ως συνέπεια μη αγωνιστικών λόγων, συγκεκριμένα το 1980 εξαιτίας απόπειρας δωροδοκίας στα ημιτελικά του κυπέλλου με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ και το 2011 για υποβολή πλαστογραφημένων ενημεροτήτων (φορολογική και ασφαλιστική). Κύπελλο Ελλάδας: 5 προκρίσεις έως τον τελικό (1987 η τελευταία) με μία κατάκτηση (το 1976), 13 έως –μόνο– τα ημιτελικά (τελευταία 2015) και 10 έως –μόνο– τα προημιτελικά (2016 η τελευταία). Ευρωπαϊκές διοργανώσεις: μία (1) παρουσία στο κύπελλο Κυπελλούχων, 6 στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ (τελευταία το 2006) και 2 στον πρόγονό του, το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων. Επίσης, τέσσερις (4) συμμετοχές στο Ιντερτότο και τρεις (3) στο Βαλκανικό κύπελλο με μία κατάκτηση (το 1985, κατά την πρώτη της ομάδας). Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ηρακλή έχει ως έδρα το Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης από το 1961. Την περίοδο 2002 έως 2004 αγωνίστηκε στο Γήπεδο του Μακεδονικού, λόγω ανακαίνισης του Καυτανζογλείου εν όψει των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων. Το παλιό γήπεδο του Ηρακλή βρισκόταν σε χώρο πλησίον της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

 Αξιομνημόνευτες χρονολογίες

Κάποιες από τις σημαντικές στιγμές υπήρξαν οι εξής: 1927: Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης 1926–27 1934: 2η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα 1933–34 (ηττήθηκε στον διπλό τελικό από τον πρωταθλητή Νότου Ολυμπιακό) 1939: Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης 1938–39, 2η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα 1938–39 (ηττήθηκε στον διπλό τελικό από την πρωταθλήτρια Νότου ΑΕΚ) 1940: Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης 1939–40 1947: 2η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα 1946–47 (με ένα βαθμό διαφορά από τον Ολυμπιακό λόγω μηδενισμού) και φιναλίστ στο κύπελλο Ελλάδας 1946–47 (ήττα στον τελικό από τον Ολυμπιακό) 1951: Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης 1950–51 1952: Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης 1951–52 1957: Φιναλίστ στο κύπελλο Ελλάδας 1956–57 (ήττα στον τελικό από τον Ολυμπιακό) 1961: Η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο κύπελλο Εκθέσεων (μετέπειτα κύπελλο ΟΥΕΦΑ, σημερινό Europa League), με αντίπαλο τη γιουγκοσλαβική Νόβι Σαντ. 1976: Κυπελλούχος Ελλάδας 1975–76 (νίκη στον τελικό επί του Ολυμπιακού με σκορ 4–4 και 6–5 στα πέναλτι) 1980: Υποβιβασμός στη Β' Εθνική για την υπόθεση του Φιλώτα Πέλλιου παίκτη του Παοκ. Αργότερα ο Ηρακλής δικαιώθηκε στα πολιτικά δικαστήρια 1980: Φιναλίστ στο κύπελλο Ελλάδας 1979–80 (ήττα στον τελικό από την Καστοριά) 1984: 3η θέση στο πρωτάθλημα Α' εθνικής 1983–84 1985: Κυπελλούχος Βαλκανίων 1984–85 (επικράτηση στον διπλό τελικό επί της ρουμανικής Άρτζες Πιτέστι, 1–3 εκτός έδρας και 4–1 εντός έδρας) 1987: Φιναλίστ στο κύπελλο Ελλάδας 1986–87 (ήττα στον τελικό από τον ΟΦΗ). 2011: Υποβιβασμός στη Β' Εθνική λόγω πλαστής ενημερότητας και έπειτα λόγο προσφυγής στο CAS υποβιβασμός στη Δ'

Χρώματα - έμβλημα

Το έμβλημα της ομάδας απεικονίζει τον Ηρακλή του Λύσιππου. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα και το κεφαλαίο γράμμα ήτα. Τα χρώματα του Ηρακλή είναι το λευκό και το κυανό (μπλε) εμπνευσμένα από τα χρώματα της ελληνικής σημαίας (κατά επέκταση του Ελληνισμού) ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

 

Ηρακλής