Τα όσα πραγματικά υποτιμητικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο και όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτό -ομάδες, παράγοντες, ποδοσφαιριστές, αξιωματούχοι, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι- κάνει από τον τελικό του Κυπέλλου και μετά ο Μέλο Περέιρα δεν χρειάζονται ιδιαίτερης ανάλυσης.
Ο επιτετραμμένος των διεθνών ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών στην Ελλάδα προκειμένου να συμβάλλει στην ανοικοδόμηση της διαιτησίας και την εξομάλυνση των προβλημάτων του παρελθόντος, προκάλεσε αρκετές φορές, αρκετούς και σε αρκετές, διαφορετικές περιστάσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του. Η απόφασή του όμως να αλλάξει... ετσιθελικά τη σύνθεση των διαιτητών του τελικού, η σιωπή του προς κάθε εμπλεκόμενο στο παιχνίδι, η προχειρότητα με την οποία καλύφθηκε αυτή η αλλαγή, που προφανώς δεν δείχνει αμέλεια, αλλά αλαζονεία και η άρνηση να απαντήσει στο οτιδήποτε επί της ουσίας στον "πόλεμο" που του έχει εξαπολύσει η ΑΕΚ είναι, επαναλαμβάνουμε, προκλητικά.
Το πλέον προκλητικό; Το sportdog είναι σε θέση να γνωρίζει, από δύο διαφορετικούς ανθρώπους, οι οποίοι συνέπεσαν σε "πηγαδάκι" με τον Μέλο Περέιρα, αμέσως μετά το τέλος του τελικού και πριν προκύψει το θέμα με την αλλαγή στη διαιτητική δομή, πως ο ίδιος ο Πορτογάλος... πέρα βρέχει!
Ενώ είχαν γίνει τα όσα είχαν γίνει στον τελικό με την τραγική ανεπάρκεια της ΕΠΟ να διατηρήσει την ομαλότητά του, ενώ ο ίδιος είχε κάνει ό,τι είχε κάνει με τους διαιτητές και προφανώς θα περίμενε κανείς να μην έχει διάθεση... κοινωνικοποίησης, ο ίδιος ήταν σε εξαιρετικά... εύθυμη κατάσταση και σε καμία περίπτωση προσποιητά.
Τόσο πολύ μάλιστα, που όταν ρωτήθηκε για το άμεσο μέλλον του, για το πού δηλαδή θα κάνει διακοπές, απάντησε πως το πιθανότερο θα είναι να παραμείνει Ελλάδα. Και όταν τον ρώτησαν, αν θα είναι και οι τελευταίες του μέρες στη χώρα μας, αφού το συμβόλαιο του στην ΕΠΟ ολοκληρώνεται, ο ίδιος, με απόλυτη φυσικότητα και σιγουριά το αρνήθηκε, απαντώντας -σε δύο διαφορετικούς ανθρώπους- πως θα παραμείνει στο πόστο του και την επόμενη χρονιά (στον έναν μάλιστα, χρησιμοποίησε πληθυντικό αριθμό, "χρονιές").
Και αυτό ίσως να είναι το χειρότερο, το πλέον προκλητικό στη στάση του αρχιδιαιτητή της ΚΕΔ. Η σιγουριά του. Η άνεσή του πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και πως ό,τι και να κάνει αφενός δεν πρόκειται οι… μπουρτζόβλαχοι οι Έλληνες (τους οποίους ο ίδιος ήρθε για να "σώσει" ποδοσφαιρικά) να το καταλάβουν, αφετέρου, ακόμη και αν το καταλάβουν, για τον ίδιο, δεν τρέχει τίποτα, δεν επηρεάζεται ούτε ο ψυχισμός, ούτε η διάθεση, ούτε προφανώς τα σχέδιά του.
Επαναλαμβάνουμε γιατί αυτό είναι η όλη ουσία του θέματος: ο άνθρωπος, παρά τα όσα έκανε και έγιναν πριν και κατά τη διάρκεια του τελικού, αμέσως μετά τη λήξη του, το είχε δεδομένο -και πιθανώς, όπως τουλάχιστον εκτιμούν άνθρωποι με τους οποίους είναι σε καθημερινή επαφή στην ομοσπονδία, να το έχει ακόμη- πως θα παραμείνει στο πόστο του.
Πλέον βέβαια, με τη σιγουριά θα μείνει, αφού για τον Πορτογάλο το ποτήρι ξεχείλισε και μετράει ώρες…