Ύστερα από την άκρως αποτελεσματική παρουσία του Χιλάλ Σουντανί και τα δυο του γκολ στο σαββατιάτικο ματς με τον ΟΦΗ, πολύς λόγος έγινε γιατί ο Πέδρο Μαρτίνς δεν τον συμπεριέλαβε στη λίστα του Ολυμπιακού για τα παιχνίδια των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Και ειδικά μάλιστα από την στιγμή που του είχε δώσει χρόνο συμμετοχής, στον επαναληπτικό των play-off της διοργάνωσης με την Κράσνονταρ.

Εξήγηση υπάρχει. Ο Σουντανί ήρθε στον Ολυμπιακό προερχόμενος από μακρά, πολύμηνη απουσία και σοβαρό τραυματισμό. Ηταν «σκουριασμένος», χωρίς ρυθμό και χωρίς πατήματα. Παράλληλα και η φυσική του παρουσία ήταν στο ναδίρ. Υπέρβαρος, με όλες τις μετρήσεις να το επιβεβαιώνουν. Ο Μαρτίνς γνώριζε πως σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Αλγερινός δεν θα μπορούσε ν’ ανταποκριθεί. 

Γιατί τότε τον έβαλε να παίξει στο Κράσνονταρ; Το έκανε όταν τα πάντα είχαν κριθεί, ρίχνοντας τον στο ματς στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Μα και έκτοτε, αυτό που επιβεβαιώνει την άποψη του επιτελείου του Ολυμπιακού είναι πως ο Σουντανί στο (σαφώς χαμηλότερων φυσικών απαιτήσεων) ελληνικό πρωτάθλημα έχει πάρει μόλις τρία παιχνίδια βασικός (και ένα στο «Βικελίδης» που μπήκε στο γήπεδο στο 38’ αντί του τραυματία Ποντένσε. Από τα πέντε συνολικά που έχει αγωνιστεί, τα τέσσερα τα έχει παίξει στο «Καραϊσκάκη», όπου καταγράφηκαν και όλες του οι παρουσίες ως βασικός, ενώ μόλις μια φορά έχει βγάλει 90λεπτο (κόντρα στη Λαμία).

Κοντολογίς, ο Σουντανί τώρα βρίσκει τον ρυθμό του, όντας ικανός να κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σήμερα όμως ο Ολυμπιακός δίνει το τρίτο του ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Θα μπορούσε λοιπόν ο προπονητής του να έχει δηλωμένο έναν ποδοσφαιριστή που θα γνώριζε πως δεν μπορεί να του δώσει το 100% στη μισή φάση των ομίλων; Προφανώς και όχι.

Ειδικά μάλιστα από την στιγμή που θα έπρεπε να κόψει είτε έναν από τους Γκερέρο, Ελ Αραμπί (αν λογίζουμε τον Σουντανί επιθετικό), είτε έναν από τους ακραίους χαφ και γενικότερα τους μεσοεπιθετικούς (που πέραν του τραυματία Λάζαρου, δεν έκοψε άλλον από την ευρωπαϊκή λίστα). Συνεπώς, την στιγμή που πάρθηκε η απόφαση, με τα δεδομένα που ίσχυαν για τον Σουντανί, αλλά και τις προβλέψεις του επιτελείου του Ολυμπιακού για το πότε θα είναι σε θέση να «σταθεί» επαρκώς και ανταγωνιστικά, η επιλογή του Μαρτίνς ήταν μάλλον αυτονόητη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Η "σφαγή" του αιώνα: Αυτόν τον παίκτη θέλουν ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟ - Νέος Τσιμίκας!